Ενόχλησε ο ύμνος της νέας παιδεραστίας. Ωραία, αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός μου. Η ενόχληση ορισμένων. Αυτή δεν είναι ακριβώς δουλειά, αλλά ένα χόμπι, ίσως και κατάρα, αφού το ελάττωμα μου είναι πως δεν μπορώ να μην πω την αλήθεια. Ασφυκτιώ, αν δεν το κάνω. Η αλήθεια είναι πάντα πικρή και αποκρουστική.
Ο ύμνος λέει για την ψυχή του φασίστα, τι χρώμα λέτε να έχει η ψυχή όσων υποστηρίζουν παιδεραστές; Αυτών που νοιάζονται μόνο για τα δικά τους παιδιά και τα άλλα ας πνιγούν στη θάλασσα κι ας πεθάνουν;
Στο Καρά Τεπέ πήγαν τους προσφυγές, γιατί η περιοχή είναι γεμάτη μόλυβδο, δηλητήριο. Χώρισαν τους γονείς από τα παιδιά βίαια κι αυτή είναι η απάντηση στα πλυντήρια παιδεραστών και στα φερέφωνα. Οι περισσότεροι γονείς των παιδιών που βιάστηκαν ήταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές των πολιτισμένων ανθρωποφάγων.
Τα περισσότερα θύματα των παιδεραστών που δεν είναι συγγενείς, όπως πχ ανιψιές πτεράρχων της ΝΔ και άλλων νοικοκυρεμένων καθαρμάτων, είναι φτωχόπαιδα, ευάλωτα. Το κύκλωμα, που δεν τολμούν να εξαρθρώσουν οι μπάτσοι, έχει ως εξής: Κλείνουν τους γονείς φυλακή, παίρνουν τα παιδιά και τα στέλνουν στους παιδεραστές. Ταυτόχρονα εκβιάζουν και γονείς και παιδιά.
Θα μου πείτε «γιατί δεν τους πιάνουν οι μπάτσοι»; Γιατί δική τους δουλειά είναι να βάζουν πρόστιμα και να δέρνουν φοιτητές ή απεργούς! Φυσικά πιάνουν κάποιους παιδεραστές που δεν έχουν πλάτες – είναι εύκολο να βρεις στοιχεία, αν δεν τους δώσεις χρόνο να τα εξαφανίσουν – μόνο και μόνο για να μειώσουν τον… ανταγωνισμό! Να μείνουν περισσότερα παιδιά για τα γνωστά κτήνη που για να αναφέρουν τα ΜΜΕ το όνομά τους πρέπει να γίνει χαμός, να ξεσηκωθεί το σύμπαν.
Πείραξε ο ύμνος που περιγράφει τη νέα παιδεραστία, τη ΝΔ; Ωραία! Είναι ένα πρώτο βήμα να μας πειράξει και το ίδιο το έγκλημα της παιδεραστίας, αυτό που υπερασπίζεται ένας στρατός ηλιθίων ή φασιστών. Και ναι άφησα υπονοούμενα και για το μικρό Χριστό! Κάτι «χριστιανοί» που Τον φιλάνε στις εικόνες βάζουν άραγε γλώσσα; Αηδιαστικό ε; Τέτοιοι όμως είναι: Αηδιαστικοί υποκριτές!
Πολλοί παιδεραστές άλλωστε είναι παπάδες. Δεν είναι τυχαίο. Θα κάνουν τα πάντα να βρεθούν κοντά στα παιδιά χωρίς να προξενήσουν υποψίες. Ο παπάς, ο φίλος, ο νοικοκύρης. Μερικές φορές ο ίδιος ο μπαμπάς. Ο πολιτισμένος, ο πατρίς – θρησκεία – γαμώ την οικογένεια. Οχετός!
Φυσικά οι περισσότεροι δεν είμαστε έτσι – αυτό δα έλειπε – αλλιώς θα μας είχαν υποχρεώσει να γίνουμε σαν τα μούτρα τους με νόμο! Μπορούν όμως τάζοντας ρουσφέτια να βάλουν μπροστά ένα στρατό από ανεγκέφαλους. Που νομίζουν πως υπερασπίζονται τον «ηγέτη» στην ουσία όμως βγάζουν τα μάτια τους και τα μάτια των παιδιών τους. Τραγικοί, ελεεινοί και τρισάθλιοι!
Μέχρι ο παιδεραστής να χτυπήσει τη δικιά τους την πόρτα. Τότε δεν θα τους αρέσει, αλλά τότε θα είναι αργά! Δε θα μπορούν να επικαλεστούν και άγνοια. Ξέρουν! Οι πιο πολλοί δεν ενδιαφέρονται, τα υπόλοιπα καθάρματα έχουν πρώτη προτεραιότητα το ρουσφέτι. Δώστε το δικό σας πισινό στον κάθε Γεωργιάδη αφού σας αρέσει. Αφήστε όμως και κάποιον αθώο να παραμείνει αθώος! Έχει κι άλλα τραγούδια που θα πω. Με εμπνέει η μπόχα του αστικού βόθρου.
Δημοσίευση σχολίου