Στον καπιταλισμό, ο εργάτης είναι και αυτός ένας ιδιότυπος...ΕΜΠΟΡΟΣ

Αγάπη μου, συρρίκνωσα...την παραγωγική βάση στη δύση (μεταφέροντας την στην Ασία)

Ας πούμε ότι είστε εργοδότης, και ψάχνετε να αγοράσετε την εργατική δύναμη μερικών εργατών για να παράγουν σε ένα εργοστάσιο το οποίο διευθύνετε. Στον καπιταλισμό, ο εργάτης είναι και αυτός ένας ιδιότυπος...έμπορος, που έχει ως μοναδικό του εμπόρευμα την εργατική του δύναμη, την οποία είναι υποχρεωμένος να πουλήσει στον εργοδότη, αλλιώς δε θα έχει τα απαραίτητα για να ζήσει.

Πηγαίνετε λοιπόν μια "βόλτα στα μαγαζιά", και διαπιστώνετε ότι στο μαγαζί Α (ας το ονομάσουμε Αγγλία) έχουν εργατική δύναμη στην «τιμή» των (πχ)

• 1000 ευρώ/μήνα
• ασφάλιση
• σύνταξη στα 67
• κάποια συνδικαλιστικά δικαιώματα
• σχετική ελευθερία [αντι]λόγου, κτλ.

Τόσα ζητούν οι εργάτες για να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη εκεί.
Αν πάτε μετά στο μαγαζί Β (ας το πούμε Ισπανία), οι εργάτες εκεί κοστίζουν

• 900 ευρώ/μήνα
• ασφάλιση
• σύνταξη στα 67
• κάποια συνδικαλιστικά δικαιώματα
• σχετικά περισσότερη ελευθερία [αντί]λόγου, κτλ.

Έπειτα, στο μαγαζί Γ (ας το πούμε Βουλγαρία), οι εργάτες θα σας ζητήσουν

• 500 ευρώ/μήνα
• ασφάλιση
• σύνταξη στα 67
• ελάχιστα συνδικαλιστικά δικαιώματα
• μικρή ελευθερία [αντί]λόγου, κτλ.

Στο μαγαζί Δ τώρα (ας το πούμε Κίνα), μπορείτε να αγοράσετε εργάτες για

• 200 ευρώ/μήνα
• ανύπαρκτη ασφάλιση
• σύνταξη ούτε και εγώ ξέρω πότε
• σχεδόν ανύπαρκτα συνδικαλιστικά δικαιώματα
• σχεδόν ανύπαρκτη ελευθερία [αντί]λόγου, εγγύηση από το κράτος ότι αν κουνηθούν οι εργάτες θα τους καταστείλει, κτλ.

Από που θα "ψωνίζατε" εργατική δύναμη;

Ίσως να δυσανασχετείτε που παρουσιάζω τους εργάτες ως εμπόρους [της εργατικής τους δύναμης]. Και όμως, το μόνο πράγμα που έχει ο εργάτης σε ένα κόσμο «όπου όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται» είναι η εργατική του δύναμη.

Και όσο η παραγωγή ελέγχεται από λίγους ανθρώπους (τους κεφαλαιοκράτες), αυτό θα συμβαίνει, οι εργάτες θα τους πουλούν την εργατική τους δύναμη, και αν ζητήσουν «πολλά λεφτά», οι αγοραστές θα φεύγουν αν δε σταματηθούν, και θα πηγαίνουν αλλού, όπου τους κάνουν καλύτερη τιμή.

Παρατηρήστε πχ στην Ελλάδα την κουβέντα για τη «γενιά των 700 ευρώ»...
Είναι απογοητευτικό να βλέπει κανείς ότι όσο δίκιο και αν έχουν όσοι μιλούν πχ για ζητήματα όπως η «γενιά των 700 ευρώ», και το πόσο λίγα είναι αυτά τα χρήματα, δυστυχώς βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος:
Ποιο είναι το δάσος;

Το δάσος είναι ότι σε σχέση με τις τιμές του μαγαζιού Δ (Κίνα, Ινδία, κτλ), η τιμή των 700 ευρώ/μήνα είναι πολύ ακριβή...
Θυμηθείτε αυτά που είπαμε παραπάνω - ότι δηλαδή στα μάτια ενός αγοραστή που μπορεί να πάει στο μαγαζί Δ, οι τιμές του μαγαζιού Α, Β, Γ είναι πολύ ακριβές.
Ακόμα και τα 700 ευρώ/μήνα είναι «πολλά», όταν μπορείς να βρεις εργάτες για 1 με 2 δολλάρια την ημέρα.

Στα μάτια ενός τέτοιου αγοραστή (εργοδότη), ο εργάτης των 700 ευρώ είναι «προνομιούχος», ο εργάτης που διαμαρτύρεται για το χαμηλό μισθό του είναι «αυθάδης» (ειδικά από τη στιγμή που αν ο εργάτης στην Κίνα καταστέλλεται βιαίως αν τυχόν κινητοποιηθεί από το κράτος, λογοκρίνεται αν θέλει να πει κάτι «ύποπτο» για τους εκμεταλλευτές του, κτλ), ο εργάτης που θέλει κοινωνική ασφάλιση-ένσημα για να έχει περίθαλψη είναι «καλομαθημένος» (πολλοί Κινέζοι εργάτες ζουν στις τρώγλες, και εσείς διαμαρτύρεστε για το ότι πολλαπλασιάζονται τα ράντζα στα νοσοκομεία? Δε φτάνει που έχετε νοσοκομεία, θέλετε και κρεβάτια – σα δε ντρέπεστε ρε «αχάριστοι»...)

Επιπρόσθετα, ακόμα και αν ένας εργοδότης δε μεταναστεύσει για προορισμούς όπως η Κίνα, με χαμηλό εργατικό κόστος, θα πρέπει μετά να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό από τους υπόλοιπους εργοδότες που έχουν πάει εκεί, και τώρα εισάγουν τα ίδια εμπορεύματα με αυτόν, σε χαμηλότερες (ανταγωνιστικότερες) τιμές, με αποτέλεσμα όσοι μένουν στη δύση (κυρίως οι μικροί κεφαλαιοκράτες, αυτοί δηλαδή που δεν έχουν τη δυνατότητα να μεταναστεύσουν) να κλείνουν, ή να συρρικνώνονται, κτλ, και η "ελεύθερη αγορά" να γίνεται στην πραγματικότητα ολοένα και πιο ολιγοπωλιακή (καθώς μένουν μόνο λίγοι σε κάθε κλάδο).

Φτάνουμε λοιπόν σε μια κατάσταση όπου ξεκάθαρα πλέον η επιβίωση του καπιταλισμού εξαρτάται από την ικανότητα του να κλέψει ακόμα περισσότερο τους εργάτες ("κινεζοποίηση"). Ας δούμε πχ μερικά νέα "κρούσματα" (παραδείγματα):

H Fiat ζητά αναθεώρηση των εργασιακών σχέσεων

Ο διευθύνων σύμβουλος της Fiat, Σέρτζιο Μαρκιόνε, σε συνάντηση με τα συνδικάτα και τον υπουργό Εργασίας της Ιταλίας, Μαουρίτσιο Σακόνι, κατέστησε σαφές ότι η αυτοκινητοβιομηχανία του Τορίνου, στοχεύει στη μερική αναθεώρηση των εργασιακών σχέσεων.

"Η Fiat περιμένει ένα ξεκάθαρο ``ναι`` ή ένα ``όχι`` από τα συνδικάτα. Δεν πρόκειται για απειλές σίγουρα?, αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να θέσουμε σε κίνδυνο την επιβίωση της επιχείρησής μας", τόνισε ο Μαρκιόνε.

Σύμφωνα με τους παρατηρητές, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ή οι βιομηχανίες θα μπορέσουν να βασισθούν σε ένα νέο οργανωτικό και λειτουργικό μοντέλο, ή ο όμιλος "θα μεταναστεύσει" στο εξωτερικό.

Ο ιταλικός Τύπος υπογραμμίζει ότι το σημείο αναφοράς, για τον διευθύνοντα σύμβουλο της Fiat, είναι η παραγωγική μονάδα του Πομιλιάνο, κοντά στη Νάπολη. Σύμφωνα με την νέα στρατηγική που ανακοινώθηκε από την εργοδοσία, η συγκεκριμένη βιομηχανία θα παραμένει, στο εξής, ανοικτή όλο το εικοσιτετράωρο, με μόνη προβλεπόμενη διακοπή, τις Κυριακές. Οι ετήσιες υπερωρίες αυξάνονται από τις σημερινές 40 ώρες, στις 120. Οι παύσεις, στο ωράριο εργασίας, μειώνονται: έως τώρα, ήταν δύο, είκοσι λεπτών έκαστη. Θα γίνουν τρεις, δέκα λεπτών η κάθε μία. Προβλέπονται, τέλος, περικοπές στους μισθούς όσων εργαζομένων κάνουν χρήση αναρρωτικής άδειας, για να μπορούν να παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις και απεργίες.

Τα συνδικάτα Cisl και Uil άφησαν να εννοηθεί ότι είναι διατεθειμένα να δεχθούν κάποιες αλλαγές στο μέχρι τώρα καθεστώς, αλλά το κεντροαριστερό Cgil, μέσω του γραμματέα του Γκουλιέλμο Επιφάνι, κάνει σαφές ότι "πρέπει να ξαναρχίσει ένας εκτεταμένος και αναλυτικός διάλογος, για να βρεθεί λύση κοινής αποδοχής".

Σύμφωνα με την εφημερίδα "Ιλ Μεσατζέρο", τελικός στόχος της Fiat, είναι η γενική αναθεώρηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας των εργαζομένων, η οποία λήγει το 2012.

"Είμαστε η μόνη επιχείρηση έτοιμη να επενδύσει 20 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ιταλία, ποσό που αντιστοιχεί στα έκτακτα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης που μόλις εγκρίθηκαν. Τα συνδικάτα πρέπει να αποφασίσουν γρήγορα αν θέλουν να στηρίξουν το σχέδιό μας", συμπληρώνει ο Μαρκιόνε.

Στο μεταξύ, η αυτοκινητοβιομηχανία του Τορίνου, έκανε γνωστό ότι το νέο της μοντέλο αυτοκινήτου, το "LO", πρόκειται να παραχθεί στη Σερβία, στην αυτοκινητοβιομηχανία του Κραγκούγεβατς, πρώην έδρα της "Ζάσταβα". Η ιταλική περιφέρεια του Πεδεμοντίου, με πρωτεύουσα το Τορίνο, ζήτησε από τη Fiat να μην υποβαθμιστούν, με τον τρόπο αυτό, οι παραγωγικές μονάδες που βρίσκονται στον ιταλικό βορρά. Στη χθεσινή συνάντηση με την κυβέρνηση, τα συνδικάτα και την τοπική αυτοδιοίκηση, ο Μαρκιόνε δεν έδειξε, όμως, διατεθειμένος να αναθεωρήσει τη στρατηγική του αυτή απόφαση.

Την ίδια ώρα βέβαια, σε κάποιο άλλο "μαγαζί", το οποίο έχει καλύτερες "τιμές" (φτηνότερα εργατικά χέρια), οι επενδύσεις συρρέουν βροχή:

GM: Νέο εργοστάσιο στην Ινδία

Σε 200 εκατ. δολ. ανέρχεται η επένδυση της General Motors σε νέο εργοστάσιο στην περιοχή Μαχαράστρα στη δυτική Ινδία. Το εργοστάσιο θα μπορεί να κατασκευάσει έως 160.000 κινητήρες τον χρόνο, ενώ η αυτοκινητοβιομηχανία έχει στο ίδιο συγκρότημα έτερο εργοστάσιο συναρμολόγησης.

Με απλά λόγια, το "μήνυμα" των αυτοκινητοβιομηχανιών (και όχι μόνο βέβαια) είναι "να γίνετε περίπου τόσο φτωχοί όσο οι Ινδοί εργάτες, αλλιώς φεύγουμε". Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν άλλωστε? Αφού "αν δε το κάνουν αυτοί, θα το κάνουν οι ανταγωνιστές τους" και θα τους βγάλουν "εκτός ανταγωνισμού".

Παρόμοια κατάσταση και στις τράπεζες, που ακούγοντας μερικούς "ψιθύρους" για σχέδια διάσπασης τους σε μικρότερες, ώστε να περιοριστεί λίγο η εξουσία τους, απειλούν ότι..."θα τα μαζέψουν και θα φύγουν" για αλλού:

HSBC threatens to move headquarters away from London

HSBC may move from London if the UK government decides to break up big banks, a senior executive has said.

Stuart Gulliver, head of the Canary Wharf-based bank's investment banking division, made the warning at a banking conference.

He said he was "genuinely concerned" that the UK's banking commission would recommend splitting up banks.

"[That] has significant implications clearly for where we may choose to headquarter our institution."

Και τα ίδια βέβαια και στην Ελλάδα - πχ:

Η Coca Cola λέει θα φύγει από την Ελλάδα

Ετοιμάζεται να τα “μαζέψει” από την Ελλάδα ο κολοσσός της COCA COLA 3E καθώς η διοίκηση εκφράζει μεγάλη δυσαρέσκεια για τα φορολογικά μέτρα που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση εν μέσω κρίσης.

Σύμφωνα με το “Πρώτο Θέμα”, αν η σκέψη του ιδιοκτήτη Γ. Δαυίδ πραγματοποιηθεί και οι δραστηριότητες μεταφερθούν σε άλλες αγορές, θα μείνουν άνεργοι 2.500 εργαζόμενοι που αυτή τη στιγμή δουλεύουν σε επτά εργοστάσια της εταιρείας ανά την Ελλάδα.

Κύκλοι της εταιρειάς δηλώνουν στην εφημερίδα, ότι “δεν είναι στα σχέδια να πούμε πως φεύγουμε σε μερικούς μήνες, όμως δεν μπορούμε να παραβλέπουμε τη διαρκή πίεση των μετόχων μας – μία πίεση που έχει να κάνει με τις απώλειες που προκύπτουν από τη διπλή φορολόγησή μας”. Παράγοντες της εταιρείας αναφέρουν μάλιστα χαρακτηριστικά, ότι “δεν θα πληρώνουμε εμείς το μάρμαρο της πολιτικής Παπακωνσταντίνου”. όχι βέβαια - ας πληρώσουν τα "κορόιδα" οι εργάτες...Εμείς θα πάμε σε όποιο "μαγαζί" οι εργάτες πουλάνε την εργατική τους δύναμη πιο φτηνά -και άσε τους άλλους να ψάχνονται