Το ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Τσάργκραντ μετέδωσε συνέντευξη του Διευθυντή του Ρωσικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών Λεονίντ Ρεσέτνικωφ, αποστράτου αντιστρατήγου της ρωσικής μυστικής υπηρεσίας, στον δημοσιογράφο του σταθμού Αντρέϊ Αφανάσιεφ, από την οποία η κορυφαία αγγλόγλωσση ρωσική ιστοσελίδα Russia Insider αναδημοσίευσε χθες τις ακόλουθες ερωταποκρίσεις:
Μετάφραση: Μιχ. Στυλιανού
Αντρέϊ Αφανάσιεφ: Μερικοί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι το επεισόδιο στη Συρία (σημ: Ο σκοτωμός 60 Σύρων στρατιωτών και τραυματισμός 100 σε αμερικανικό βομβαρδισμό) δεν ήταν απλώς μια προσπάθεια να προκαλέσουν τη Ρωσία, αλλά να την παρασύρουν σε μια παγκόσμια σύρραξη. Είναι οι σημερινοί Αμερικανοί, ή οι ηγεσίες τους, υπέρ μιας τέτοιας εξέλιξης;
Λεονίντ Ρεσέτνικωφ: Θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν μας ότι οι Αμερικανοί αρέσκονται να χρησιμοποιούν καλά δοκιμασμένες μεθόδους. Και αυτή η πρακτική είναι που εφαρμόστηκε στη Συρία, όπου συμφώνησαν μιαν ανακωχή.
Η Ρωσία ήταν απασχολημένη με τις βουλευτικές εκλογές. Κανείς δεν περίμενε μιαν επίθεση. ΄Ετσι ίσως σκέφθηκαν ότι θα περάσει χωρίς πολλά πολλά: «Να δούμε πως η Ρωσία θα αντιδράσει». Το ίδιο έκαναν και στη Γεωργία, στις 8 Αυγούστου, 2008, πιστεύοντας ότι η επίθεση θα περάσει απαρατήρητη λόγω των Ολυμπιακών αγώνων στο Σότσι και ότι η Ρωσία δεν θα τολμούσε να αντιδράσει. Δεν υπάρχει εδώ τίποτα το περίεργο, είναι μια χαρακτηριστική δουλειά των αμερικανικών ειδικών στρατιωτικών υπηρεσιών.
Πιστεύω ότι βασικά θέλουν να διασώσουν τον ρόλο της χώρας τους ως Κυριάρχου του Σύμπαντος, ρόλο τον οποίο χάνει. Αισθάνονται την αδυναμία τους περισσότερο από όσο εμείς, έχοντας επίγνωση ότι οι περισσότερες χώρες δεν θέλουν πλέον να συνεχίσουν να ζουν ως υπάκουα ανδρείκελα, είτε ηθικά, ή πνευματικά ή πολιτικά.
Τώρα τους απομένει μόνο μια επιλογή -να χτυπήσουν τον αντίπαλο σε επίδειξη της δύναμής τους- ίσως να υποχωρήσει. Αυτό θα άρχιζε με την απομάκρυνση του προέδρου μας.
Αντρέϊ Αφανάσιεφ : Μερικοί μιλούνε ακόμη και για δολοφονία…
Λεονίντ Ρεσέτνικωφ: Η Κεντρική Υπηρεσία Μυστικών Πληροφοριών ( CIA ) ειδικεύεται στις δολοφονίες. Τις εφαρμόζουν επί δεκαετίες, δολοφονώντας ηγέτες ολόγυρα στον κόσμο. Γι’ αυτό θα ήταν αφέλεια να πιστεύουμε πως δεν σχεδιάζουν να κάνουν το ίδιο και με τον Βλαντιμίρ Πούτιν: Αν δεν μπορούν να τον ανατρέψουν από την εξουσία, θα τον δολοφονήσουν.
Ο δεύτερος στόχος είναι να εγκλωβισθεί η Ρωσία, να την εμπλέξουν σε πολλαπλές συρράξεις. Πιστεύουν ότι, αντίθετα με ό,τι συνέβη όταν οι Τούρκοι έριξαν το αεροπλάνο, θα τσιμπήσουμε το δόλωμα. Η πολιτική στη Συρία είναι η ίδια. Οφείλεις να την αντιμετωπίσεις.
Δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις. Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ενδιαφέρονται μόνο για ένα πράγμα: Να καταστρέψουν τη Ρωσία ως πολιτιστικό, γεωπολιτικό, στρατιωτικό και πολιτικό ανταγωνιστή αλλά και ως οικονομικό ανταγωνιστή με τον ευρύτατο θησαυρό των πλουτοπαραγωγικών πηγών της.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Το άρθρο "Ρώσος απόστρατος στρατηγός της κατασκοπείας πιθανολογεί Αμερικανική απόπειρα κατά Πούτιν" είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί δείχνει την άποψη των Ρώσων για τους Αμερικάνους, ως ένα βαθμό δικαιολογημένα, αφού οι ΗΠΑ θεωρούν τη Ρωσία ανταγωνιστή, για να μην πούμε εχθρό.
Ρωσία και ΗΠΑ είναι καπιταλιστικά κράτη. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Εν τούτοις βλέπουμε ότι αναζωπυρώνεται ο Ψυχρός Πόλεμος. Καθόλου τυχαία, αφού ισχύει ότι ίσχυε και παλαιότερα για τους ανταγωνισμούς των Ιμπεριαλιστών όλα όσα οι Μαρξιστές είχαν αναλύσει διεξοδικά. ΗΠΑ και Ρωσία είναι μεγάλα Κράτη σε έκταση, πληθυσμό, έχουν τεχνολογία, ένοπλες δυνάμεις, φυσικό πλούτο, που τους επιτρέπει να επιβάλλουν τη θέλησή τους με διαφόρους τρόπους πολύ πιο πέρα από τα σύνορα τους.
Όπως κάθε καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό κράτος προσπαθούν να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα πιο αδύναμα κράτη. Κι όλη τους η διαμάχη δεν είναι για την επιβίωσή τους, αλλά για το κέρδος. Βέβαια οι Αμερικάνοι, που στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία είναι (ή τουλάχιστον νιώθουν) πιο δυνατοί από κάθε άλλον, κάνουν και τις πιο πολλές επιθετικές κινήσεις. Αυτό άλλωστε είναι η ουσία του ιμπεριαλισμού: "Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό" χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα.
Στην περίπτωση όμως της Ρωσίας υπάρχει ένας σοβαρός αντίπαλος, κυρίως λόγω της πυρηνικής της ικανότητας. Γι αυτό ακριβώς οι ΗΠΑ δεν θέλουν να αποκτήσουν πυρηνικά άλλα κράτη τα οποία εποφθαλμιούν. Τα παραπάνω είναι πολύ ανησυχητικά, γιατί τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να υποχωρήσουν εύκολα και υπάρχει περίπτωση "να τεντώσουν επικίνδυνα το σχοινί", ιδιαίτερα, αν βρίσκονται στην εξουσία αλλοπρόσαλλοι, όπως οι δυο επικρατέστεροι αμερικανοί υποψήφιοι. Ο λόγος βρίσκεται στον Θουκυδίδη: Ο Περικλής μπορούσε να αποτρέψει τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, αν δέχονταν να υποχωρήσει στο Μεγαρικό ψήφισμα (επιβολή καθολικού εμπάργκο στα προϊόντα των Μεγαρέων σε όλη την επικράτεια της Αθηναϊκής Συμμαχίας). Η αδιαλλαξία του στηρίχθηκε στο λογικοφανές επιχείρημα, πως μια τέτοια υποχώρηση, δείχνει αδυναμία. Κι εδώ ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα.
Οι Ρώσοι (κι όχι μόνον αυτοί) πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ προχώρησαν πέρα από όσο έπρεπε και απειλούν πλέον ευθέως την οικονομία τους και κατ' επέκταση την ασφάλειά τους. Δεν υπάρχει λοιπόν περιθώριο υποχώρησης από την πλευρά τους. Αντίστοιχα, οι ΗΠΑ έχοντας υπερβολική αυτοπεποίθηση, πιστεύουν ότι πρέπει όχι μόνο να μη συμβιβαστούν με όσα ήδη κέρδισαν, αλλά να προχωρήσουν ακόμα περισσότερο, πριν η Ρωσία δυναμώσει κι άλλο, ή αυτοί χάσουν το πλεονέκτημα που έχουν.
Ακόμα όμως κι αν δεν υπήρχε η Ρωσία ή οι ΗΠΑ αντίστοιχα, θα βρίσκονταν κάποιος άλλος εξωτερικός εχθρός με τον οποίο θα καταπιάνονταν οι μεγάλες δυνάμεις οποιασδήποτε εποχής, τόσο για να κρατήσουν αποπροσανατολισμένους τους πολίτες τους, όσο κι επειδή ακολουθούν επεκτατική πολιτική με αποτέλεσμα να έρχονται σε σύγκρουση με άλλες μεγάλες ή περιφερειακές δυνάμεις.
Από την Αρχαιότητα ισχύουν οι ίδιοι κανόνες. Ο μόνος λόγος που γλυτώσαμε προς το παρόν (ελπίζω και στο μέλλον) θερμή αντιπαράθεση είναι η πιθανότητα αμοιβαίας αλληλοεξόντωσης λόγω χρήσης ατομικών όπλων. Γιατί είναι σίγουρο, πως τέτοια όπλα θα χρησιμοποιηθούν οπωσδήποτε από όποια πλευρά δυσκολευτεί. Μάλιστα ίσως χρησιμοποιηθούν πρώτα από όλα τα άλλα, για να εξασφαλιστεί η καταστροφή της υποδομής του αντιπάλου.
Στον ανταγωνισμό λοιπόν αυτό δεν αποκλείω τίποτα, ούτε ισχύουν ηθικοί κανόνες αλλά μόνο συμφέροντα. Η ηθική δεν υπάρχει στον Καπιταλισμό, αφού υποτάσσεται στην προπαγάνδα και την επιθυμία για εξουσία. mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου