Η γελοιότητα της Ν.Δ και η αθλιότητα των φιλικών της ΜΜΕ που επιδίδονται σε ανοησίες και ψέματα σχετικά με το έγκλημα της Μαρφίν με αφορμή μια δήλωση του βουλευτή του Σύριζα Γ. Κυρίτση

Του Γ. Γ.

Κοίτα να δεις που φτάσαμε στο σημείο να υπερασπιζόμαστε τον βουλευτή του Σύριζα Γ. Κυρίτση.
Δεν γίνεται όμως να αφήσουμε αναπάντητες τις ανοησίες και τα ψέματα που λέει η Ν.Δ και τα φιλικά της ΜΜΕ.

Ας δούμε το γεγονός και να το σχολιάσουμε.
Στα πλαίσια της συζήτησης που έχει ανοίξει σχετικά με τη μετατροπή του αδικήματος της κατοχής εκρηκτικών από κακούργημα σε πλημμέλημα ο βουλευτής του κυβερνητικού κόμματος, Κυρίτσης, δήλωσε:«Δεν ξέρω αν οι μολότοφ πρέπει να είναι κακούργημα ή πλημμέλημα, δε θυμάμαι κανείς να έχει σκοτωθεί από μολότοφ ή κάτι αντίστοιχο».

Αλλο που δεν ήθελαν τα δεξιά ΜΜΕ να ξεσαλώσουν, ισχυριζόμενα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ "χαϊδεύει τους κουκουλοφόρους" και ένα σωρό άλλες τέτοιες ηλιθιότητες.
Ερέθισμα βρήκαν μια ανακοίνωση της Ν.Δ που αναφέρει: «Υπάρχει, άραγε, όριο στο θράσος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς όχι. Το μόνο που απομένει στον κ. Κυρίτση είναι να πει στις οικογένειες των θυμάτων της Marfin ότι οι άνθρωποί τους πέθαναν από βραχυκύκλωμα. Μόνο ντροπή».

Τουλάχιστον για όσους έχουμε στοιχειώδης μνήμη και παρακολουθήσαμε τις συνθήκες που έγινε το έγκλημα στην Μαρφίν, ξέρουμε ότι δεν προήλθε από βόμβες μολότοφ των αναρχικών αλλά από "ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ οι οποίες περιείχαν ειδικό εύφλεκτο υλικό", το οποίο δεν είναι προσβάσιμο στον απλό πολίτη, και τις οποίες τις έριξαν ασφαλίτες προβοκάτορες όπως άφηνε να εννοηθεί τότε ξεκάθαρα δημοσίευμα του "Ριζοσπάστη".
Αλλωστε είναι τυχαίο ότι 9 χρόνια μετά αυτό το έγκλημα που στοίχισε την ζωή σε τρεις ανθρώπους δεν έχουν βρεθεί οι ένοχοι και η υπόθεση αραχνιάζει σε κάποιο συρτάρι της ασφάλειας;

Θα μιλήσουμε αναλυτικά γι' αυτό παρακάτω. Τώρα τονίζουμε ότι έχει δίκιο ο βουλευτής του Σύριζα Γ. Κυρίτσης και είναι γελοία η ανακοίνωση της Ν.Δ, όπως και ότι διαπράττουν αθλιότητα όσα ΜΜΕ αναπαράγουν το ίδιο τροπάρι.

Θα μιλήσουμε αναλυτικά γι' αυτό στην συνέχεια, αλλά πρώτα να θυμίσουμε κάποια πράγματα.

Αρχικά να πούμε ότι είχε καταρρεύσει με πάταγο - και μάλιστα με πρόταση της εισαγγελικής έδρας- η ασφαλίτικη σκευωρία που είχε στηθεί σε βάρος αντιεξουσιαστή, τον οποίο επιχείρησαν να τον παρουσιάσουν σαν δράστη αυτού του εγκλήματος.

Να τους θυμίσουμε, λοιπόν, μια είδηση που είχε γραφτεί σε όλα τα ΜΜΕ στις 31 Οκτώβρη 2016:
«Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν από το Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο ο Θοδωρής Σίψας και ο Παύλος Αντρέεβ, που ήταν κατηγορούμενοι για τον φονικό εμπρησμό της MARFIN ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος για τη βομβιστική επίθεση στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ, στα επεισόδια κατά τη διάρκεια συλλαλητηρίου, τον Μάιο του 2010, για το πρώτο μνημόνιο».

Να θυμίσουμε επίσης στους ίδιους, ότι η αστική τους δικαιοσύνη, τους μόνους που έχει δικάσει, τον Ιούλη του 2013, σε πολυετείς ποινές φυλάκισης με ανασταλτικό χαρακτήρα, είναι τρία στελέχη της τράπεζας της Μαρφίν (Βασιλακόπουλο, Βελονάκη, Βακαλοπούλου) για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, αποδίδοντας τους σοβαρές ευθύνες για την τραγική κατάληξη των τριών εργαζομένων της τράπεζας.

Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε ότι ο ιδιοκτήτης της τράπεζας Βγενόπουλος, είχε επιβάλει συνθήκες γαλέρας και μεσαίωνα στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων του.
Οσο αφορά τις ευθύνες του καπιταλιστή για το τραγικό γεγονός που έγινε το 2010 ήταν συγκλονιστικές οι καταθέσεις που είχαν δώσει οι συγγενείς των θυμάτων, στον εμπρησμό της τράπεζας Marfin.
Ειδικά η κατάθεση της Αναστασίας Παπαθανασοπούλου της αδελφής της εγκύου γυναίκας που κάηκε, ήταν καταπέλτης για την εργοδοσία της τράπεζας. Την κατάγγειλε ανοιχτά ότι τα θύματα είχαν αυτή την τύχη γιατί ότι το «κτήριο ήταν μια ποντικοπαγίδα», κάνοντας αναφορά για «εγκληματικές παραλήψεις των υπευθύνων της τράπεζας».

Ποιο συγκλονιστική ήταν η δημοσιοποίηση επιστολής εργαζόμενου στην Marfin η οποία αιτιολογεί με στοιχεία γιατί «με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδελφοί μου. Δόλο της τράπεζας και του κ. Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο».

Να φέρουμε στην μνήμη μας ότι ο μακαρίτης πια πλουτοκράτης, όταν συνέβη αυτό το έγκλημα και στο οποίο έφερε σοβαρές ευθύνες, όχι απλώς δεν ένιωσε νιώθει ίχνος ενοχής, αλλά τόλμησε να κάνει προκλητικές δηλώσεις πάνω από τις σορούς των τριών εργαζομένων του, για να εξαγριώσει τον παριστάμενο κόσμο που τον αποκάλεσε «αλήτη», «κλέφτη», «λαμόγιο», «δολοφόνο», «καριόλη» κ.α. 

Και κάτι τελευταίο σε όσους έσπευσαν να αποδώσουν τότε την ρίψη μολότοφ στην τράπεζα σε άτομα του αναρχικού χώρου. ας θυμηθούν ένα δημοσίευμα του "Ριζοσπάστη" που ουσιαστικά μας λέει ότι οι υπεύθυνοι για τον θάνατο των τριών ατόμων στην τράπεζα Marfin ήταν ασφαλίτες προβοκάτορες!!!! 

Επίσης διαβάζοντας την κατάπτυστη επιστολή (εδώ από το «Βήμα») που είχε στείλει ο Ανδρέας Βγενόπουλος προς τους εργαζόμενους της Marfin, θέλοντας να δικαιολογήσει τις δικές του τεράστιες ευθύνες, δημιουργούνται τεράστια ερωτηματικά.

Εγραφε, λοιπόν, ανάμεσα στ’ άλλα ο μακαρίτης πλουτοκράτης: «πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με "βόμβες napalm"».

Κι αν ισχύει αυτό, τι είδους «ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ» ήταν αυτές; Ποιο ήταν το «ειδικό εύφλεκτο υλικό» που αδειάστηκε από το μπιτόνι;

Και επειδή αυτά που έγραφε ο Βγενόπουλος στην ανακοίνωση του, πιθανόν δεν τα έβγαλε απ’ το μυαλό του αλλά τα πληροφορήθηκε από τους μπάτσους –αυτό μπορεί να υποθέσουμε βάσιμα- θα θέλαμε να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο το ερώτημα μας. Μήπως το συγκεκριμένο υλικό θεωρείτε «διαβαθμισμένο» που σημαίνει ότι δεν μπορεί να το προμηθευτεί ο καθένας;  

Ποτέ και πουθενά δεν έχει αποδειχθεί οι αναρχικοί να χρησιμοποιούν τέτοιες "ειδικές μολότοφ". 

Γιατί αυτή η τοποθέτηση Βγενόπουλου πέρασε εντελώς απαρατήρητη και δεν υπήρξε ο παραμικρός σχολιασμός από τα ΜΜΕ;

Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον πρόστυχο να επιδίδεται η Ν.Δ και τα φιλικά της ΜΜΕ σε τυμβωρυχία πάνω στα πτώματα τριών δολοφονημένων ανθρώπων στην προσπάθεια τους να συκοφαντήσουν ένα κομμάτι του αναρχικού χώρου.