Ο ΣΥΡΙΖΑ που «αναγκάζεται», ο ΣΥΡΙΖΑ που τον «ρεαλισμό» ασπάζεται και στη μέση ένας Λεβέντης …
Ε , λοιπόν, όχι. Παρά τις περί του αντιθέτου κακοήθεις διαδόσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ του 2016 εξακολουθεί να διαθέτει «αριστερή πτέρυγα». Την απαρτίζουν, τώρα, όσοι διακηρύττουν ότι τους προκαλούν «πόνο ψυχής» τα «δύσκολα μέτρα που δεσμεύθηκε να υλοποιήσει η κυβέρνηση». Έναν «πόνο ψυχής», όμως, που κατά θαυματουργό τρόπο συνδυάζεται με δηλώσεις «υπερηφάνειας για τη διαπραγμάτευση», αλλά και βεβαιότητας πως έτσι «θα σωθεί η χώρα».
Πώς «έτσι»; Μα με την υλοποίηση των μέτρων που προκαλούν «πόνο ψυχής», καθώς όσοι «αναγκαστικά τα εφαρμόζουν» τα θεωρούν ζημιογόνα από κοινωνικής και οικονομικής πλευράς. Μα εάν είναι ζημιογόνα, τότε πώς οδηγούν σε «σωτηρία»; Στοπ.
Η ψυχή είπαμε πως πονά, να μην πονέσει και το μυαλό από το πολύ στραμπούληγμα, ΟΚ;
Τι τα θέλετε, όμως… Τούτη η «νέο – αριστερή» πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ φθίνει. Συρρικνώνεται ή τουλάχιστον όλο και αραιότερα εκδηλώνεται. Αυτή είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Πόσες φορές μπορεί κάποιος να διακηρύξει ότι είναι της συνιστώσας «Μνημονιακός βαριάς Καρδιάς», προτού διατρέξει τον κίνδυνο να ακούσει σιχτιρίσματα, ανάμεικτα – ίσως – ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου