Ιδέα δεν έχουμε τι ακριβώς ισχύει από τα αναγραφόμενα για την εμπλοκή του Αντώνη Σαμαρά στο σκάνδαλο της Novartis. Ούτε θα εστιαστούμε στην εκτίμηση που έκανε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον Ιούλη του 1993 ότι ο πρώην αρχηγός της ΠΟΛΑΝ είναι «δέσμιος οικονομικών συμφερόντων» και υπ’ αυτό το πρίσμα καθορίζει τις ενέργειες του.
Προφανώς κάτι περισσότερο από μας θα ήξερε ο Μητσοτάκης για να τα ισχυρίζεται αυτά.
Δεν θα μπούμε φυσικά στην διαδικασία να σχολιάσουμε γιατί ο «Τρελαντώνης» -έτσι χαρακτήριζε κάποτε τον Σαμαρά ένα άλλο ένα δεξιό «μπουμπούκι», ο Γ. Καρατζαφέρης, και τα σημερινά νεοδημοκρατικά στελέχη Βορίδης και Γεωργιάδης χειροκροτούσαν ενθουσιασμένα- κατέθεσε μια μήνυση εντελώς αστήρικτα νομικά.
Άλλο είναι το σημαντικό για μας. Μπήκαμε στον πειρασμό -ή στον μαζοχισμό;- να διαβάσουμε όλη την πολυσέλιδη μήνυση που κατάθεσε εναντίον του Τσίπρα, του Παπαγγελόπουλου και των τριών εισαγγελέων που υπογράφουν την δικογραφία η οποία τον παρουσιάζει, σύμφωνα με μαρτυρική κατάθεση να έχει «λαδωθεί» από την Novartis.
Η πρώτη αίσθηση που μας δημιούργησε είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός βρίσκεται σε κατάσταση πανικού.
Ε. τώρα να μιλάει ότι ο Τσίπρας θέλει να επιβάλει καθεστώς Μαδούρου και να παρουσιάζεται σαν υπερασπιστής της «αστικής δημοκρατίας» που η σημερινή κυβέρνηση θέλει να ανατρέψει, είναι πράγματα που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική.
Ούτε καν εκφράσεις «καραγωγέων και αθλίων υποκειμένων», όπως χαρακτήριζε στο παρελθόν ο σημερινός αντιπρόεδρος της Ν.Δ, Α. Γεωργιάδης, κάποια λεγόμενα του Α. Σαμαρά, δεν είναι.
Είναι απλώς γελοιότητες ανάξιες σχολιασμού. Το να κάνει λόγο όμως για «συμμορίτες» που κατασκεύασαν σε βάρος του «σταλινικής εμπνεύσεως σκευωρία», μας παραπέμπει στον ίδιο μετεμφυλιακό ακροδεξιό παραλήρημα που είχε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν τότε που έκδιδε Δελτίο Τύπου, στο οποίο ανακοίνωνε πως θα πάει «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους Εαμοκομμουνιστές».
Προφανώς και η σημερινή στάση του δεν μας παραξενεύει. Ξέρουμε ότι ο Σαμαράς είναι ένας θρησκόληπτος –σύμφωνα μάλιστα με την Σπυράκη που ήταν παρούσα, συνομιλεί με τον θεό-, εθνικιστής, ακροδεξιός, που διατηρεί επαφές με χουντικά κατάλοιπα –χαρακτηριστική περίπτωση το ότι διόρισε έμμισθο στην Ν.Δ και σε επιτελική θέση, έναν καραμπινάτο θαυμαστή του Απριλιανού καθεστώτος, τον Ηλία Φιλιππακόπουλου- ενώ ο ίδιος συμμετέχει στην πολιτική αντιπαράθεση με όρους δεκαετίας '50 και Ψυχρού Πολέμου.
Όποιος έχει άλλη άποψη, απ’ την προσωπική του Α. Σαμαρά θέλει την Ελλάδα Αλβανία της εποχής του Χότζα, Β. Κορέα, ή είναι εθνοπροδότης και ανθέλληνας.
(Διαβάστε περισσότερα).
Τελικά αυτός ο θεός μόνο με φασιστοειδή μολαει
ΑπάντησηΔιαγραφή