Τον αγαπάμε τον Γιάννη Αντετοκούμπο... Τον αγαπούσαμε και χτες, όταν ήταν ακόμα φτωχός και άσημος μετανάστης μικροπωλητής, στους δρόμους της επιβίωσης...
Ισως τότε να τον αγαπούσαμε και περισσότερο...
Αδερφός μας ήταν ο Γιαννης Σινα- Ουγκο, και τότε που ζούσε στα Σεπόλια... Αδέρφια ήμασταν, όπως με τον Ρος από το Καμερούν, που ζει στην Μόρια, όπως με τη Σουις από τη Σομαλία που 2 χρόνια τώρα ζει σε δομή φιλοξενίας ανηλίκων, μακριά από την οικογένεια της...
Γιατί στο δικό μας κόσμο, δεν υπάρχουν ξένοι, σύνορα, φυλές ,χρώματα, θρησκείες...
Για τούτο, η υποκρισία των πολιτικάντηδων, ο φαρισαϊσμός των βρωμορατσιστών, έξαλλους μας κάνει...
Μια ακόμα νίκη του αθλητή, ήταν η αφορμή για να εμφανιστεί το Μητσοτακικό απολειφάδι, λίγη απ' τη δόξα του να κλέψει, μιλώντας για εθνική υπερηφάνεια... Αυτός που στην ψηφοφορία για την απονομή ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών,που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, απάντησε με ένα βροντερό ΟΧΙ...
Και τώρα, μιλά για τον "θαυμάσιο άνθρωπο" ο αρχηγός των Πλεύρηδων, των Βορίδηδων, των Αδώνηδων, και όλης της ακροδεξιάς σαπίλας, που πνιγμούς και βίαιες απελάσεις μεταναστών, ονειρεύονται...
Ξετσιπωσιά, ανεντροπιά, ιταμότητα, αναισχυντία...
Ακριβώς έτσι. ...
ΑπάντησηΔιαγραφή