Pages

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

15 Ιούλη 1965. Ξεκινάει η περίοδος της αποστασίας. Ηχητικό με τον Στέργιο Κατσαρό

15 Ιούλη 1965. Σαν σήμερα, 54 χρόνια πριν. Η άρνηση του βασιλιά να υπογράψει την αποπομπή του φιλοβασιλικού Πέτρου Γαρουφαλιά από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας οδήγησε στην  παραίτηση του πρωθυπουργού Γ.  Παπανδρέου.

Λίγες ώρες μετά, ο βασιλιάς διορίζει την πρώτη κυβέρνηση των αποστατών υπό τον Γ. Αθανασιάδη-Νόβα.
Από εδώ και εμπρός ξεκινά η μεγαλύτερη λαϊκή κινητοποίηση μετά τον Εμφύλιο που θα κρατήσει περίπου 70 ημέρες.

Σ' αυτό το διάστημα έγιναν 400 περίπου λαϊκές κινητοποιήσεις με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. που αγνοούσαν το ξύλο, την τρομοκρατία, τις συλλήψεις, τους τραυματισμούς.

Οι λαϊκές μάζες διεξάγουν έναν αγώνα για την τήρηση της Συνταγματικής νομιμότητας (114).
Ολη αυτή η κοινωνική έκρηξη, παρ' όλη την τεράστια αυθόρμητη δράση του κόσμου, έμεινε χωρίς οργάνωση, χωρίς ηγεσία και φυσικό ήταν κάποια στιγμή να υποχωρήσει.

Την ηγεσία της ΕΔΑ το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να δίνει τα διαπιστευτήρια της στο σύστημα σαν ένα υπεύθυνο κοινοβουλευτικό κόμμα.
Εχοντας ξεχάσει ακόμα και την λέξη σοσιαλισμός επιδιώκοντας μια νεφελώδη «Εθνική Δημοκρατική Αλλαγή», η οποία, για να γίνει, έπρεπε να περάσει αλλεπάλληλα «στάδια», ουσιαστικά είχε καταντήσει ουρά της Ε. Κ.

Με διαλυμένες της Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ από το 1958, το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα βρέθηκε εντελώς ακαθοδήγητο και ανέτοιμο στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών στις 21 Απρίλη του 1967.

Στο παρακάτω ηχητικό υπάρχει απόσπασμα, από μια συνέντευξη –η οποία σημειωτέον μας δόθηκε το Νοέμβρη του 2011 και μεταδόθηκε από τον διαδικτυακό μας ραδιοσταθμό - στην οποία μας μιλάει για τα Ιουλιανά του ’65 ένας αγωνιστής, που σαν μέλος της ΕΔΑ τότε, είχε ζήσει τα γεγονότα και μας τα διηγείται με πολύ παραστατικό τρόπο. Ο Στέργιος Κατσαρός.
Την συνέντευξη είχε πάρει ο σ. kokkiniotis.

Υ.Γ. Ο Στέργιος Κατσαρός συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του εργατικού κινήματος τις τελευταίες έξι σχεδόν δεκαετίες. Από τις συγκρούσεις των οικοδόμων το 1961 με την αστυνομία και τα Ιουλιανά μέχρι την παράνομη δράση στη δικτατορία, τα ταξίδια στην Λ. Αμερική και το κίνημα του εργοστασιακού συνδικαλισμού.
Έχει χαρακτηριστεί σαν εμβληματική μορφή για την ιστορία του εργατικού κινήματος.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το βιβλίο του «Εγώ, ο προβοκάτορας ο τρομοκράτης» που κυκλοφόρησε το 1999 από τις εκδόσεις Μαύρη Λίστα.

1 σχόλιο:

  1. Tιποτε δεν αλλαξε απο τοτε σε οτι αφορα την ΕΔΑ η οποια μετεξελειχθηκε
    ως εχει σημερα σε ΚΚΕ και Συριζα Ειναι τα τυπικα και καθως πρεπει αστι
    κα κοινοβουλευτικα κομματα που ουτε σημερα δεν κανουν λογο περι σοσιαλι
    σμου αλλα κανουν αντιπολιτευση παντα ευπρεπη και εντος των αστικων δεδο
    μενων Δεν κατηγορουνται ποτε οτι υπερβαλουν και ουδεποτε δεν εχουν ουτε
    στην ακρη του μυαλου τους τη βιαιη ανατροπη του αστικου συστηματος
    Αυτη ειναι η ρεβιζιονιστικη ιδεολογια που προβληθηκε για πρωτη φορα απο
    τους φωστηρες του Χρουτσωφ στο 20ο Συνεδριο του ΚΚΣΕ και ακολουθησε ολος
    ο οπορτουνιστικος εσμος πολλων κομμουνιστικων κομματων

    ΑπάντησηΔιαγραφή