Πατριωτισμός

Ο κόσμος παίρνει την αριστερή στροφή. Αυτό δεν το βλέπω στα στημένα γκάλοπ, όπου τα ποσοστά των αντιμνημονιακών Αριστερών κομμάτων συμπιέζονται προς τα κάτω τεχνητά, αλλά παντού στην κοινωνία. Παραλογισμοί και αντικομουνιστική υστερία δεκαετιών, καταρρίπτονται. Ο κόκκινος κίνδυνος, έχει γίνει πια κόκκινη ελπίδα ανάπτυξης και προοπτικής.

Χρειάζεται τώρα σε όλο αυτό τον κόσμο που περιμένει από εμάς, που μας πιστεύει, να τον ενημερώσουμε κατ’ αρχήν γιατί η Αριστερά είναι η μόνη πραγματική δύναμη που μπορεί να βγάλει το λαό από την κρίση. Να πούμε στους αναποφάσιστους ποιοι είμαστε, γιατί πολεμάμε, και τι θα κάνουμε.

Αυτό σύντροφοι, είναι δύσκολο να το πω σε ένα άρθρο. Ούτε πρέπει να το πει μόνο ένας ή δύο. Πρέπει ο καθένας από εμάς να συμμετάσχει, να πει την άποψη του στους δικούς του, τους φίλους, τους γνωστούς. Το σύστημα πεθαίνει. Ο καπιταλισμός πέθανε. Ας του βγάλουμε τον πρέποντα επικήδειο.

Σ’ αυτό το άρθρο θα πω τη γνώμη μου, για τον όρο πατριωτισμός. Ο πατριωτισμός, «η αγάπη για την πατρίδα» δεν είναι προϊόν κάποιου «εθνικού πνεύματος» ή «ψυχή της φυλής» όπως λένε οι αστοί κοινωνιολόγοι. Έχει προέλθει από καθορισμένες οικονομικές συνθήκες. Επομένως, το περιεχόμενο του αλλάζει από εποχή σε εποχή. Την εποχή πχ της Αναγέννησης, η αστική τάξη άρχισε να παραμερίζει τη φεουδαρχία και ενοποιούσε τα έθνη διακηρύσσοντας ότι ήταν ο μοναδικός τους εκπρόσωπος.

Όσο προχωρούσε η Ιστορία, ο ανταγωνισμός των τάξεων στους κόλπους των εθνών, έκαναν την υποκρισία των αστών φανερή. Χρησιμοποιώντας τον πατριωτισμό, η μεγαλοαστική τάξη διέδιδε το μίσος για τους «ξένους» συνανθρώπους, έκανε πολέμους, κατακτήσεις. Το κέρδος διπλό. Από τη μια νέες αγορές, νέοι σκλάβοι, νέες ανάγκες, άρα νέα κέρδη, από την άλλη η εργατική τάξη αλυσοδένονταν και υπέμενε στο όνομα του πατριωτισμού.

Ο Λένιν έλεγε: Το κεφάλαιο βάζει τη συμμαχία των καπιταλιστών όλων των χωρών ενάντια στους εργαζόμενους, πάνω από τα συμφέροντα της πατρίδος, του λαού και κάθε τι άλλου.

Οι πλουτοκράτες λοιπόν ξεπουλούν τα συμφέροντα του λαού προς όφελος των δικών τους ταξικών συμφερόντων. Πραγματικοί πατριώτες είναι μόνο οι εργαζόμενοι. Κι αυτό γιατί μόνο αυτοί αγωνίζονται ενάντια στα ξένα και ντόπια συμφέροντα, που καταστρέφουν το λαό.  

Οι καπιταλιστές είναι απλά πατριδοκάπηλοι ψεύτες, αφού στο όνομα του συνόλου, ληστεύουν τους πολλούς, προς όφελος ελάχιστων. Ο αγώνας μας πρέπει να είναι εναντίον του κεφαλαίου, άσχετα αν είναι ντόπιοι ή ξένοι. Πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες ασφάλειας και ελευθερίας, που θα επιτρέψουν στους ανθρώπους, ανεξάρτητα με το ποιοι είναι, που γεννήθηκαν, τι φύλο ή τι χρώμα έχουν, να εργάζονται απολαμβάνοντας όλα τα δικαιώματα ισότιμα.

Οι Αριστεροί είμαστε το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού. Σεβόμαστε τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τις παραδόσεις οποιουδήποτε. Θέλουμε ο λαός να πάρει στα χέρια του τη γη, τα μέσα παραγωγής. Να είναι ο εργαζόμενος κύριος του εαυτού του και όχι σκλάβος. Να συμμετέχει στα κέρδη, που ο ίδιος έβγαλε.

Δείτε εσείς οι αναποφάσιστοι, οι δύσπιστοι. Εκτός από την στρατιωτική επέμβαση, εκτός από την οικονομική υποδούλωση, υπάρχει και ο πολιτισμικός ρατσισμός. Γιατί θεωρείται άραγε ο τρόπος ζωής της Αμερικής «καλύτερος» από τον τρόπο ζωής οποιουδήποτε άλλου λαού; Γιατί υπάρχει αυτή η επίθεση στον πολιτισμό τον λαών και η προσπάθεια επιβολής του δυτικού τρόπου, πάνω στους υπόλοιπους; Γιατί βολεύει ο καταναλωτισμός, αυτός ο τρόπος ζωής, τις πολυεθνικές.

Θεομπαίχτες, πολύ σωστά, αποκάλεσε ο Παπαδημούλης, τους φασίστες.

Αυτό είναι. Χρησιμοποιούν την πατρίδα, τη θρησκεία, όποτε και όπως τους βολεύει. Ποιός πουλά δημόσια περιουσία, που ανήκει σε όλους μας, σε ξένες ή ντόπιες εταιρίες; Ποιος εμπορεύεται ανθρώπους; Τι θυσίες έκανε η πλουτοκρατία και ζητάει από το λαό θυσία;

Μας κατηγορούν ότι δεν αγαπάμε τάχα την πατρίδα. Πατρίδα είμαστε εμείς, ο λαός και φυσικά αγωνιζόμαστε για όλους. Η διεθνής αλληλεγγύη που νιώθουμε με τους εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, όλων των χωρών, ενώνει τους λαούς στην πάλη για δημοκρατία και αληθινό σοσιαλισμό. Κυρίως όμως δημιουργεί προϋποθέσεις ειρήνης. Δε σφάζουμε αδέλφια μας για να έχουν κέρδη τα πλούσια κοράκια.

Η καταπίεση είναι παρόμοια παντού. Οι εργαζόμενοι υφίστανται εκμετάλλευση σε όλες τις χώρες. Επομένως έχουμε κοινή μοίρα και κοινά συμφέροντα με τους προλετάριους όλων των χωρών. Οι δεξιοί συκοφαντούν. Λένε ότι ο διεθνισμός, που εκφράζεται με το σύνθημα του Μαρξ «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε», δείχνει  απαξίωση προς τη χώρα. Μεγάλο ψέμα. Ο προλεταριακός διεθνισμός συνδέει αρμονικά την αγάπη του προλετάριου προς το λαό, την πατρίδα του και την επιθυμία του να τη δει ελεύθερη από την κοινωνική καταπίεση, με τη βοήθεια των εργαζόμενων των άλλων χωρών.

Εκείνο που δεν ανεχόμαστε είναι ο ρατσισμός, η περιφρόνηση προς τους άλλους λαούς, γιατί πιστεύουμε ότι όλοι προσφέρουν. Πιστεύουμε στην ισότητα, και την πρόοδο. Ο Μαρξ έλεγε στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο «Καταργείστε την εκμετάλλευση του ανθρώπου απ τον άνθρωπο και θα δείτε να καταργείται η εκμετάλλευση ενός έθνους από ένα άλλο έθνος».  Η εχθρότητα λοιπόν στα έθνη είναι τεχνητή και έχει τις ρίζες στον καπιταλισμό. Δεν υπολογίζεις ανθρώπινες ζωές όταν θέλεις μόνο κέρδη.

Η Αριστερά πάντα πάλευε μαζί με τους λαούς, όταν έκαναν απελευθερωτικό αγώνα κατά των αποικιοκρατικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Γι αυτό και η Αριστεροί στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο είναι μαζί μας, με τον Ελληνικό Λαό. Οι ακροδεξιοί στη  Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, Φιλανδία κλπ, είναι αυτοί που λοιδορούν την Ελλάδα. Για σκεφτείτε αν είναι τυχαίο.

Ένα άλλο που κάνουν οι καπιταλιστές είναι να ταυτίζουν επίτηδες το σύστημα με την πατρίδα. Ο καπιταλισμός βλάπτει τους λαούς. Τους εκμεταλλεύεται και τους υποδουλώνει. Η χώρα δεν κινδυνεύει από κανέναν άλλο, εκτός από τους φασίστες πολιτικούς. Εσείς τομάρια πολιτικοί κλέψατε, εξαπατήσατε, εκβιάζετε, τρομοκρατείτε. Κανένας γειτονικός λαός δε μου ζήτησε να πληρώσω χαράτσι για το σπίτι που έφτιαξα τίμια μετά από χρόνια δουλειάς. Επίσης, εσείς ξεπουλάτε τα ορυκτά που ανήκουν στον φορολογούμενο, βάλατε εγγύηση περιουσία δικιά μας, του λαού. Γιατί δεν βάλατε εγγύηση τη δικιά σας περιουσία στο εξωτερικό, αφού εσείς διαχειριστήκατε τα χρήματα του προϋπολογισμού όλα αυτά τα χρόνια;

Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και θα παρακαλούσα να το συνεχίσετε εσείς. Στις συζητήσεις σας, στην αγορά η αλλού. Όχι μόνο αυτό, αλλά και το τι πιστεύουμε για το χρέος, για τη διαφθορά, όπως νομίζει ο καθένας πως μπορεί να παρακινήσει καλύτερα τον κόσμο.

Ο καθένας από εμάς σύντροφοι, καλείται να δώσει μια αποφασιστική μάχη κατά της άγνοιας. Μια μάχη που θα συντρίψει το ψέμα του καπιταλισμού. Η μάχη αυτή δεν θα είναι η τελευταία μάχη. Είναι όμως από τις πιο κρίσιμες.
Καλή επιτυχία.