Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν στα επίπεδα που ορίζονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Η ανεργία χτύπησε 1.500.000 εργαζόμενους. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις / αυτοαπασχολούμενοι αντιμετωπίζουν την καταστροφή. Παράλληλα με τα συνεχή φοροχαράτσια επιχειρείται η απαλλοτρίωση της ιδιωτικής/εργατικής περιουσίας.
Μεσούντος αυτού του αντικοινωνικού Αρμαγεδδώνα, και ενώ οι καθημερινές αντιστάσεις της κοινωνίας τείνουν να πάρουν την μορφή μιας γενικευμένης εξεγερτικής χιονοστιβάδας, αίφνης, ανακαλύπτεται από τα τρομολάγνα ΜΜΕ το «κίνημα της πατάτας» και καλλιεργείται η ψευδαίσθηση (τυχαία;), ότι 40λεπτά λιγότερα στην τιμή πώλησης της πατάτας (και ενδεχομένως και άλλων αγροτικών προϊόντων) μπορούν να ισοσκελίσουν την κοινωνική ισοπέδωση ή ακόμα χυδαιότερα, όπως παρουσιάζεται, να ανακουφίσουν (!).
Το θέμα πράγματι προσφέρεται για μια σοβαρή προσέγγιση, κανείς δεν διαφωνεί με τον παραγκωνισμό των μεσαζόντων και τη συνεταιριστική οργάνωση των παραγωγών. Είναι όμως έτσι; Μπορεί αυτή η προοπτική να αντιπαραβάλλεται με την ιστορική σήμερα αναγκαιότητα να οργανωθεί η αντίσταση των εργαζόμενων στην κατεύθυνση της ανατροπής του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, με πρακτικές που ενδεχομένως μπορεί να «ανακουφίσουν» το λαϊκό εισόδημα από την λυσσασμένη αφαίμαξη του κεφαλαίου; Από την άλλη είναι εφικτό εντός του πλαισίου των σημερινών σχέσεων εργασίας και παραγωγής, αντίστοιχα «πειράματα» να έχουν εφαρμογή και επιτυχία;
Να δούμε κατ’ αρχήν τα πράγματα από την πρακτική τους, αλλά και ουσιαστική πλευρά, επιχειρώντας τον απλούστερο των υπολογισμών:
Πόσα κιλά πατάτες καταναλώνει κάθε εργαζόμενος το μήνα; Στην περίπτωση της αποκλειστικής πατατοφαγίας 10-15 κιλά. Πολλαπλασιαζόμενα επί 0,40 λεπτά μας δίνουν «όφελος» 6 ευρώ. Αν πολλαπλασιάσουμε και 10 ακόμη προϊόντα επί το αυτό ποσό (δύσκολα να καταναλώσει ένας άνθρωπος αυτές τις ποσότητες) έχουμε 10Χ6=60 ευρώ συνολικά. Η μείωση του 22% στο βασικό μισθό αφαίρεσε από το ήδη χαμηλό εισόδημα, περισσότερα από 160 ευρώ. Εάν προσθέσουμε σε αυτά τα χαράτσια και την αφαίμαξη που προοιωνίζουν τα νέα «αντικειμενικά κριτήρια» , με τους μετριότερους κατά μέσο όρο υπολογισμούς, η μείωση του βασικού εργατικού εισοδήματος θα ξεπεράσει τα 300 ευρώ/μήνα. (χωρίς να έχουμε συμπεριλάβει τις αυξήσεις στα δημόσια κοινωνικά αγαθά (Ρεύμα – νερό – εισιτήρια), τις μειώσεις στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα δημοτικά τέλη κ.α.
Η κοινωνία χρειάζεται μια διαφορετική οργάνωση παραγωγής
Ταυτόχρονα ας αναλογιστούμε τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην καλλιέργεια των ψευδαισθήσεων αντίστοιχων πρωτοβουλιών, χωρίς να αρνούμαστε αυτές καθαυτές τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες: Ποιοι παραγωγοί έχουν την δυνατότητα να διαθέσουν με αυτές τις τιμές, άμεσα τα προϊόντα τους; Οι μεγάλοι παραγωγοί, αυτοί που διαθέτουν εκατοντάδες στρέμματα, ακριβό τεχνολογικό εξοπλισμό, κι έχουν στη δουλεψή τους χιλιάδες μετανάστες με 15 ευρώ μεροκάματο. Ταυτόχρονα αποκλείονται οι μικροί αγρότες που γεμίζουν τις λαϊκές καθημερινά με τα προϊόντα τους. Ο μικρός αγρότης που ξεκινάει από την Τρίπολη π.χ. κουβαλώντας με το αγροτικό του αυτοκίνητο 300-400 κιλά πατάτα στη λαϊκή της Αθήνας, προσδοκάει πουλώντας 0,60-0,70 λεπτά/κιλό να εισπράξει, εάν ξεπουλήσει, 200 ευρώ κατά μ.ο. Τι έξοδα έχει; Καύσιμα μόνο και διόδια που του αφαιρούν την μισή είσπραξη. Με τα υπόλοιπα πρέπει να πληρώσει την αξία του σπόρου, τα έξοδα καλλιέργειας και να του απομείνει ένα ελάχιστο ποσό διαβίωσης…
Είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών, που είναι μικροί αγρότες, οδηγούνται μαθηματικά, στην εξαφάνιση. Αυτοί εξασφαλίζουν σήμερα με την καλλιέργεια του μικρού τους κλήρου την συνέχιση της αγροτικής παράδοσης παραγωγής που από τη μία εξασφαλίζει εγγυημένα την επάρκεια των τροφίμων και από την άλλη αντιμετωπίζει δραστικά την δυνατότητα εκβιασμών για ανυπακοή στους σχεδιασμούς των διεθνών μονοπωλίων. Δεν είναι καθόλου, ούτε χρονικά τυχαία, η πρόταση για ολοκλήρωση της καταστροφής που σχεδιάζουν να επιβάλλουν στο μικρό κλήρο με τη φορολόγηση στα αγροτεμάχια.
Αντίστοιχες πρωτοβουλίες μπορούν να ανοίξουν πραγματικά νέους δρόμους στην οργάνωση και τη διάθεση της παραγωγής των τροφίμων στους καταναλωτές χωρίς μεσάζοντες, αλλά πρέπει πρωτίστως να επιδιωχθεί η συνεταιριστική οριζόντια οργάνωση των μικρών παραγωγών, σε σύνδεση με την οργάνωση της κοινωνίας και τον έλεγχο της παραγωγής συνολικά από τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση της πραγματικής κάλυψης των βιοτικών αναγκών , αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για να αποτραπεί η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση της παραγωγής σε λίγα χέρια – εταιρίες στο μέλλον, «αγορές» – που θα επιβάλλουν τις δικές τους μονοπωλιακές απαιτήσεις.
Η παραγωγή τροφίμων αποτελεί σήμερα μια μεγάλη διεθνή επικερδή επιχείρηση στα πλαίσια της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας. Μεγάλα βιομηχανικά αγροκτήματα, και μέσω της συνένωσης του μικρού κλήρου ή της αναγκαστικής απαλλοτρίωσής του, εκατοντάδες φτηνοί μετανάστες δουλοπάροικοι, κακοπληρωμένοι και ανασφάλιστοι εργάτες γής. Εκεί θα συνυπάρξουν αρμονικά για να μας εκμεταλλευτούν μεγαλοαγρότες και μεσάζοντες που θα επενδύσουν κεφάλαια, τράπεζες, εργολάβοι κι όλος ο συρφετός . Αποτέλεσμα ο απόλυτος έλεγχος στην παραγωγή και τη διάθεση των τροφίμων με όσα μπορεί να συνεπάγεται για τους καταναλωτές εργαζόμενους, για την κοινωνία.
Σήμερα ενδεχομένως μπορεί να χαϊδεύει τα αφτιά μας η μειωμένη τιμή της πατάτας, χωρίς αυτό να μας λύνει στην ουσία το πρόβλημα μιας αξιοπρεπούς και αξιοβίωτης ζωής. Αύριο την τιμή (και την επάρκεια κατά το δοκούν) θα καθορίζει αποκλειστικά η παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων, προοίμιο της οποίας κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει η αποδοχή από την κοινωνία αντίστοιχων εγχειρημάτων που και μόνο για το λόγο ότι προβάλλονται υπέρμετρα από τα μνημονιακά τρομολάγνα ΜΜΕ πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις πολύ περισσότερες του εφήμερου «κέρδος» από ένα πιάτο «φτηνότερες» τηγανιτές πατάτες στο τραπέζι, όταν είναι προφανές ότι αυτοί προσπαθούν να μας πάρουν και το σπίτι και το τραπέζι!
Πηγή: "Επιτροπές Αγώνα Δεν πληρώνω"
Μεσούντος αυτού του αντικοινωνικού Αρμαγεδδώνα, και ενώ οι καθημερινές αντιστάσεις της κοινωνίας τείνουν να πάρουν την μορφή μιας γενικευμένης εξεγερτικής χιονοστιβάδας, αίφνης, ανακαλύπτεται από τα τρομολάγνα ΜΜΕ το «κίνημα της πατάτας» και καλλιεργείται η ψευδαίσθηση (τυχαία;), ότι 40λεπτά λιγότερα στην τιμή πώλησης της πατάτας (και ενδεχομένως και άλλων αγροτικών προϊόντων) μπορούν να ισοσκελίσουν την κοινωνική ισοπέδωση ή ακόμα χυδαιότερα, όπως παρουσιάζεται, να ανακουφίσουν (!).
Το θέμα πράγματι προσφέρεται για μια σοβαρή προσέγγιση, κανείς δεν διαφωνεί με τον παραγκωνισμό των μεσαζόντων και τη συνεταιριστική οργάνωση των παραγωγών. Είναι όμως έτσι; Μπορεί αυτή η προοπτική να αντιπαραβάλλεται με την ιστορική σήμερα αναγκαιότητα να οργανωθεί η αντίσταση των εργαζόμενων στην κατεύθυνση της ανατροπής του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, με πρακτικές που ενδεχομένως μπορεί να «ανακουφίσουν» το λαϊκό εισόδημα από την λυσσασμένη αφαίμαξη του κεφαλαίου; Από την άλλη είναι εφικτό εντός του πλαισίου των σημερινών σχέσεων εργασίας και παραγωγής, αντίστοιχα «πειράματα» να έχουν εφαρμογή και επιτυχία;
Να δούμε κατ’ αρχήν τα πράγματα από την πρακτική τους, αλλά και ουσιαστική πλευρά, επιχειρώντας τον απλούστερο των υπολογισμών:
Πόσα κιλά πατάτες καταναλώνει κάθε εργαζόμενος το μήνα; Στην περίπτωση της αποκλειστικής πατατοφαγίας 10-15 κιλά. Πολλαπλασιαζόμενα επί 0,40 λεπτά μας δίνουν «όφελος» 6 ευρώ. Αν πολλαπλασιάσουμε και 10 ακόμη προϊόντα επί το αυτό ποσό (δύσκολα να καταναλώσει ένας άνθρωπος αυτές τις ποσότητες) έχουμε 10Χ6=60 ευρώ συνολικά. Η μείωση του 22% στο βασικό μισθό αφαίρεσε από το ήδη χαμηλό εισόδημα, περισσότερα από 160 ευρώ. Εάν προσθέσουμε σε αυτά τα χαράτσια και την αφαίμαξη που προοιωνίζουν τα νέα «αντικειμενικά κριτήρια» , με τους μετριότερους κατά μέσο όρο υπολογισμούς, η μείωση του βασικού εργατικού εισοδήματος θα ξεπεράσει τα 300 ευρώ/μήνα. (χωρίς να έχουμε συμπεριλάβει τις αυξήσεις στα δημόσια κοινωνικά αγαθά (Ρεύμα – νερό – εισιτήρια), τις μειώσεις στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα δημοτικά τέλη κ.α.
Η κοινωνία χρειάζεται μια διαφορετική οργάνωση παραγωγής
Ταυτόχρονα ας αναλογιστούμε τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην καλλιέργεια των ψευδαισθήσεων αντίστοιχων πρωτοβουλιών, χωρίς να αρνούμαστε αυτές καθαυτές τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες: Ποιοι παραγωγοί έχουν την δυνατότητα να διαθέσουν με αυτές τις τιμές, άμεσα τα προϊόντα τους; Οι μεγάλοι παραγωγοί, αυτοί που διαθέτουν εκατοντάδες στρέμματα, ακριβό τεχνολογικό εξοπλισμό, κι έχουν στη δουλεψή τους χιλιάδες μετανάστες με 15 ευρώ μεροκάματο. Ταυτόχρονα αποκλείονται οι μικροί αγρότες που γεμίζουν τις λαϊκές καθημερινά με τα προϊόντα τους. Ο μικρός αγρότης που ξεκινάει από την Τρίπολη π.χ. κουβαλώντας με το αγροτικό του αυτοκίνητο 300-400 κιλά πατάτα στη λαϊκή της Αθήνας, προσδοκάει πουλώντας 0,60-0,70 λεπτά/κιλό να εισπράξει, εάν ξεπουλήσει, 200 ευρώ κατά μ.ο. Τι έξοδα έχει; Καύσιμα μόνο και διόδια που του αφαιρούν την μισή είσπραξη. Με τα υπόλοιπα πρέπει να πληρώσει την αξία του σπόρου, τα έξοδα καλλιέργειας και να του απομείνει ένα ελάχιστο ποσό διαβίωσης…
Είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών, που είναι μικροί αγρότες, οδηγούνται μαθηματικά, στην εξαφάνιση. Αυτοί εξασφαλίζουν σήμερα με την καλλιέργεια του μικρού τους κλήρου την συνέχιση της αγροτικής παράδοσης παραγωγής που από τη μία εξασφαλίζει εγγυημένα την επάρκεια των τροφίμων και από την άλλη αντιμετωπίζει δραστικά την δυνατότητα εκβιασμών για ανυπακοή στους σχεδιασμούς των διεθνών μονοπωλίων. Δεν είναι καθόλου, ούτε χρονικά τυχαία, η πρόταση για ολοκλήρωση της καταστροφής που σχεδιάζουν να επιβάλλουν στο μικρό κλήρο με τη φορολόγηση στα αγροτεμάχια.
Αντίστοιχες πρωτοβουλίες μπορούν να ανοίξουν πραγματικά νέους δρόμους στην οργάνωση και τη διάθεση της παραγωγής των τροφίμων στους καταναλωτές χωρίς μεσάζοντες, αλλά πρέπει πρωτίστως να επιδιωχθεί η συνεταιριστική οριζόντια οργάνωση των μικρών παραγωγών, σε σύνδεση με την οργάνωση της κοινωνίας και τον έλεγχο της παραγωγής συνολικά από τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση της πραγματικής κάλυψης των βιοτικών αναγκών , αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για να αποτραπεί η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση της παραγωγής σε λίγα χέρια – εταιρίες στο μέλλον, «αγορές» – που θα επιβάλλουν τις δικές τους μονοπωλιακές απαιτήσεις.
Η παραγωγή τροφίμων αποτελεί σήμερα μια μεγάλη διεθνή επικερδή επιχείρηση στα πλαίσια της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας. Μεγάλα βιομηχανικά αγροκτήματα, και μέσω της συνένωσης του μικρού κλήρου ή της αναγκαστικής απαλλοτρίωσής του, εκατοντάδες φτηνοί μετανάστες δουλοπάροικοι, κακοπληρωμένοι και ανασφάλιστοι εργάτες γής. Εκεί θα συνυπάρξουν αρμονικά για να μας εκμεταλλευτούν μεγαλοαγρότες και μεσάζοντες που θα επενδύσουν κεφάλαια, τράπεζες, εργολάβοι κι όλος ο συρφετός . Αποτέλεσμα ο απόλυτος έλεγχος στην παραγωγή και τη διάθεση των τροφίμων με όσα μπορεί να συνεπάγεται για τους καταναλωτές εργαζόμενους, για την κοινωνία.
Σήμερα ενδεχομένως μπορεί να χαϊδεύει τα αφτιά μας η μειωμένη τιμή της πατάτας, χωρίς αυτό να μας λύνει στην ουσία το πρόβλημα μιας αξιοπρεπούς και αξιοβίωτης ζωής. Αύριο την τιμή (και την επάρκεια κατά το δοκούν) θα καθορίζει αποκλειστικά η παγκόσμια βιομηχανία τροφίμων, προοίμιο της οποίας κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει η αποδοχή από την κοινωνία αντίστοιχων εγχειρημάτων που και μόνο για το λόγο ότι προβάλλονται υπέρμετρα από τα μνημονιακά τρομολάγνα ΜΜΕ πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις πολύ περισσότερες του εφήμερου «κέρδος» από ένα πιάτο «φτηνότερες» τηγανιτές πατάτες στο τραπέζι, όταν είναι προφανές ότι αυτοί προσπαθούν να μας πάρουν και το σπίτι και το τραπέζι!
Πηγή: "Επιτροπές Αγώνα Δεν πληρώνω"
Είμαστε σε περίοδο που πρέπει νομίζω να κρατάμε το καλό και όχι να γκρινιάζουμε. Προφανώς η πατάτα δεν μου λύνει το πρόβλημα. Η ιδέα όμως που μπορεί να βρει έδαφος να καρπίσει από τέτοιες πρωτοβουλίες είναι αυτή της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσής μας, προκειμένου να καλύψουμε κάποιες από τις ανάγκες μας και να παρακάμψουμε όσο είναι δυνατό το χρήμα. Η αλληλεγγύη δεν χτίζεται με διατάγματα αλλά με πράξεις. Όποιος μπορεί λοιπόν ας προσφέρει εργασία στους διπλανούς του. Στο κάτω κάτω αυτό είναι πιο απελευθερωτικό για όλους μας. Όσο για το αύριο με το οποίο κλείνεις το άρθρο σου, σιγά μην ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει.Η υποστήριξη αυτών των πρωτοβουλιών από τα ΜΜΕ, δεν λέει τίποτα. Αν ρωτήσεις δέκα δημοσιοκάφρους αν είναι υπέρ ή κατά της ελευθερίας του τύπου θα σου πουν και οι δέκα υπέρ. Τι σημαίνει αυτό ότι εγώ πρέπει να πω όχι; Εμείς διαλέγουμε την οπτική για τα συμβάντα. Το σύστημα αυτό (όπως και το κάθε σύστημα άλλωστε) έχει την δυνατότητα να νοηματοδοτεί τα πάντα (σχεδόν) με το δικό του τρόπο. Η ερμηνεία όμως δεν είναι μονοσήμαντα ορισμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφή/Η κοινωνία χρειάζεται μια διαφορετική οργάνωση παραγωγής / / πρέπει πρωτίστως να επιδιωχθεί η συνεταιριστική οριζόντια οργάνωση των μικρών παραγωγών, σε σύνδεση με την οργάνωση της κοινωνίας και τον έλεγχο της παραγωγής συνολικά από τους εργαζόμενους/ μπλα μπλα μπλα μεχρι να τα πετυχει ολα αυτα το κομμα σου λαε καλα θα κανουμε να κατσουμε στα αυγα μας ε?
ΑπάντησηΔιαγραφή/Η κοινωνία χρειάζεται μια διαφορετική οργάνωση παραγωγής / /ιστορική σήμερα αναγκαιότητα να οργανωθεί η αντίσταση των εργαζόμενων στην κατεύθυνση της ανατροπής του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, με πρακτικές που ενδεχομένως μπορεί να «ανακουφίσουν» το λαϊκό εισόδημα από την λυσσασμένη αφαίμαξη του κεφαλαίου;/ μπλα μπλα μπλα .. και μεχρι να τα πετυχει ολα αυτα το κομμα σου λαε πρεπει να κατσουμε στα αυγα μας ε? αν επισης νομιζεις οτι μικροι αγροτες και φτηνοί μετανάστες δουλοπάροικοι, κακοπληρωμένοι και ανασφάλιστοι εργάτες γής δεν γνωριζονται μαλλον δεν εχεις παει ουτε μεχρι τη Τριπολη .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι η τιμή της πατάτας το θέμα ρε φίλε. Είναι η κίνηση που έχει σημασία. Βαρεθήκαμε να ακούμε τι χρειάζεται (πρωτίστως!), τι πρέπει να κάνουμε, πως θα οργανωθούμε κλπ.κλπ. Αν θέλετε να κάνετε όλα αυτά που οραματίζεστε και πιστέυετε ότι είναι σωστά απλά κάντε τα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερό δεν είναι? Απλά κάντε τα.ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΤΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.
ΚΑΝΤΕ ΤΑ ΕΣΕΙΣ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
Epeisis symantiko edo einai na poume oti ta supermarket boroun na anteksoun tetoiou eidous meioseis stis times (pou den einai sigouro oti borei na kratisoun gia panta) epeidi exoun apothemata k synergazomenous paragogous.
ΑπάντησηΔιαγραφήAntitheta oi mikroi dianomeis (manavides, pagkoi stis laikes pou agorazoun apo mesazontes) den exoun aftin tin polyteleia me synepeia na apeilountai....
XORIS KENTRIKO SXEDIASMO, olo afto to pragma makroprothesma tha leitourgisei yper ton megalon promythefton, kai eis varos twn mikrwn!!!
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με το άρθρο. Μια παρατήρηση: Τα κανάλια λειτουργούν πονηρά όπως με τους αγανακτισμένους. Μιλάνε θετικά στην αρχή, για να κατηγορήσουν και να προβοκάρουν μετά. Χαιρετίζω οποιαδήποτε προσπάθεια είναι κατά του καπιταλισμού. Σαν πρώτο βήμα και προσωρινή λύση, το να παρακάμψεις μεσάζοντες κλπ είναι κάτι θετικό. Αρκεί να μη μείνει εκεί και να γίνει «προεόρτιο» για την οριστική απαλλαγή από την καπιταλιστική λαίλαπα. Κατά βάθος, όλοι οι Αριστεροί λέμε το ίδιο, εξετάζοντας το από ελαφρά διαφορετική οπτική. Οι μεν χαιρετίζουν την προσπάθεια, οι δε λένε ότι χρειάζονται πολλά ακόμα. Σωστά και τα δύο. Απλά τα κανάλια προσπαθούν να κάνουν προπαγάνδα, παραπληροφορώντας για τις θέσεις του KKE. Παλαιότερα παραπληροφορούσαν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τρέμουν ότι τελικά ο κόσμος στρέφεται προς την Αριστερά. Ματαιοπονούν όμως. Το νερό μπήκε στ' αυλάκι. mitsos175.
ΑπάντησηΔιαγραφήη απαντηση στην εσωτερικη υποτιμηση δεν ειναι η πτωση των τιμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα "κινηματα" αυτα ειναι πολυ πιο πισω απο το κινημα των "πλατειων".
ελεος με τα "κινηματα" καταναλωτων
Το ότι αγοράζουμε μισοτιμής απευθείας από τον παραγωγό,χωρίς το κέρδος του μεσάζωντα και μαυτό τον απλό τρόπο κερδίζουμε και εμείς οι καταναλωτές και ο παραγωγός φαίνεται ότι ενόχλησε τους μεσάζωντες αλλά και τα κόμματα που στηρίζωνται στη διαμεσολάβηση και στις γραφειοκρατίες που βλέπουν ότι έτσι κινδυνεύει η ύπαρξης τους και ο έλεγχος που ασκούν πάνω στις ζωές μας και την ιδεολογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ανώνυμε 8:33 του δεν πληρώνω είναι το κείμενο οχι του ΚΚΕ. Αλλά εσύ τον ξέρεις καλά το στόχο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη φοβούνται οι κάθε είδους "γκρινιάρηδες" είτε λέγωνται ΚΚΕ είτε Επιτροπές αγώνα δεν πληρώνω και δεν πρόκειται να τους πάρουμε τη μπουκιά (δουλειά) από το στόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τους μεσάζωντες θέλουμε να την πάρουμε.
Ηρεμήστε λοιπόν
Είναι πολύ λυπηρό αλλά ορισμένες λέξεις έχουν εκλείψει από το λεξιλόγιο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναδιανομή εισοδήματος, Κοινωνική Απαλλοτρίωση.
Ασχετα την άποψη που έχει ο καθένας σε ένα κείμενο τόσων αράδων και με τόσα σχόλια απαντήσεις, θα έπρεπε οι λέξεις αυτές να εμφανίζοντας 2-3 φορές.
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_grafeioy_typoy_gia_tis_fthhnes_patates?morf=1 για τον ανωνυμο του 11.56 ,μπες στο κοπο τουλάχιστον να διαβασεις τι λεει το κομμα σου .Εχεις δικιο αυτος ειναι ο στοχος μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗθελα νάξερα η Παπαρήγα (αλλά και άλλοι) συνεχίζει καιέχει ηλεκτρικό στο σπίτι της ή της το κόψανε επειδή δεν πλήρωσε το χαράτσι της ΔΕΗ όπως ζητούσε να κάνουμε όλοι εμείς (και σωστά)?
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://redwildwind.blogspot.com/2011/11/blog-post_21.html
[...]Όλοι μαζί σαν μια γροθιά και να αντέξουμε και τον φόβο μήπως μας κόψουν το ρεύμα. Να μην πληρώσουμε».
Θέλω να πω ότι από το λεξιλόγιο μας σήμερα δεν σπανίζουν μόνο λέξεις όπως Αναδιανομή πλούτου και κοινωνική απαλλοτρίωση αλλά κυρίως λέξεις όπως συνέπεια λόγων και έργων.
Γιατί χρειάζονται οι επιτροπές δεν πληρώνω,αφού τίποτα δεν μπορεί να επιλυθεί στο σήμερα.Γιατί δεν αυτοδιαλύεστε, να ενταχθήτε στις λαικές επιτροπές του ΚΚΕ καιτο ΠΑΜΕ να παλαίψετε για τον κεντρικό σχεδιασμό της πατάτας, της ντομάτας και όλων των αναγκών της ζωής μας στο σήμερα αλλά και στο πάλε-ποτέ ΚΟΜΜΑΤΙΚΌ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ που μας προτείνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλοι του δεν πληρώνω:Μην μας αναγκαζέται να διαβάζουμε αναλύσεις που θέλουν να συντομέυσουν το δρόμο της συνεργασίας του κομματικού σας φορέα με το ΚΚΕ,μας προκαλεί πολύ γέλιο...........
Για το κίνημα της πατάτας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις τελευταίες μέρες βλέπουμε να παίρνει διαστάσεις (και με την βοήθεια των ΜΜΕ) το χαρακτηριζόμενο ως «κίνημα της πατάτας», η πώληση δηλαδή μεγάλης ποσότητας πατάτας απευθείας από τον παραγωγό. Μετά την Κατερίνη, που έκανε την αρχή, σειρά πήραν και άλλες μεγάλες και μικρές πόλεις. Η παράκαμψη των μεσαζόντων είναι αναντίρρητα μια σημαντική κίνηση, τόσο γιατί απομονώνει ένα κερδοσκοπικά μαφιόζικο κομμάτι της διακίνησης τροφίμων αλλά κυρίως γιατί δημιουργεί μια αυτοπεποίθηση στον κόσμο για τις δικές του δυνάμεις οργάνωσης. Τι προβάλλεται, όμως, μέσα από αυτό και ποια τα χαρακτηριστικά που τείνει να αποκτήσει;
Το σημαντικότερο στοιχείο που προβάλλεται είναι η χαμηλή τιμή της. Βεβαίως δεν παραλείπουν οι εμπλεκόμενοι με την κίνηση να αναφέρουν ότι αυτή είναι περίπου η τιμή κόστους των παραγωγών που οι ίδιοι οι παραγωγοί την ορίζουν στα 20 λεπτά/κιλό. Πραγματικά οι εισροές στη συμβατική καλλιέργεια της πατάτας είναι: χημικά λιπάσματα-φυτοφάρμακα και άλλα ενισχυτικά παρασκευάσματα, πατατόσπορος, μηχανήματα, ενέργεια. Ο πατατόσπορος είναι εισαγόμενος, Ολλανδιας κατά κύριο λόγο, τα φάρμακα και λιπάσματα τα παράγουν οι γνωστές εταιρείες των μεταλλαγμένων Βayer, ΒASPF, Monsanto, Novartis, Syngenta κ.λπ. Τα μηχανήματα είναι των γνωστών πολυεθνικών Deutz, Same, Renault κ.λπ. Πετρέλαια, βενζίνες, κλπ, όλα εισαγόμενα. Χοντρικά από τα 25 λεπτά του κιλού της πατάτας που διακινείται, τα 20 περίπου πάνε σε αυτούς που μας έχουνε στο χέρι, μας χρεώνουν με τα δάνεια μέσω των επιδοτήσεων, για να ακολουθήσουμε την πανάκριβη λογική τους και όταν δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, μας σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό. Μείνανε και άλλα 5 λεπτά για τον αγρότη να καλύψει τα υπόλοιπα έξοδα, τα εργατικά χέρια, τα χαράτσια κ.λπ.
Απ’ όλα αυτά προκύπτει το εύλογο ερώτημα: ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ:
ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑ