Γιώτα Ιωαννίδου
«Τιμωρήθηκα γιατί υπερασπίστηκα τη ζωή και την αξιοπρέπεια»…
Αποβλήθηκε 17χρονη μαθήτρια από σχολείο του Πύργου Ηλείας, γιατί ύψωσε τη γροθιά της στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Ήρθε λοιπόν η ώρα δάσκαλε να πάρεις πάλι θέση.
Θέλεις οι γροθιές των παιδιών που διδάσκεις να υψώνονται στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο ή να κρύβονται κάτω από το θρανίο όταν σφίγγονται από την πείνα και το φόβο;
Θα διδάσκεις την ιστορία στον ευπρεπή βηματισμό των παρελάσεων μπροστά στους «επισήμους» ή δίνοντας γνώση κι έμπνευση στα νέα παιδικά «ξυπόλυτα τάγματα» να αποπειραθούν να γράψουν νέες σελίδες με την πένα των δικών τους αγώνων;
Θα διδάσκεις υπομονή και εγκαρτέρηση ή θα καλείς τους μαθητές σου «να αδράξουν τη μέρα»;
Θα διαλέξεις τη θέση σου δίπλα στο «χωροφύλακα» της εξουσίας και της διοίκησης ή πλάι στους μαθητές σου και την αγωνιζόμενη κοινωνία;
Όταν «οι εχθροί» διαβαίνουν τις πύλες, καταπατούν κοινωνικά δικαιώματα και ανάγκες, τσακίζουν νεανικά όνειρα και προσδοκίες για μια ζωή αξιοπρεπή κι αξιοβίωτη, σε ποιο «καθηκοντολόγιο» θα υπακούσεις; Του «δημοσίου (αλήθεια θα υπάρχει σε λίγο τέτοιο;) υπαλλήλου» που εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία ή του δασκάλου του γένους που φλογίζεται από το άδικο και τιμά το λαό που τον πληρώνει;
Δύσκολα τα πράγματα δάσκαλε. Και οι καιροί απαιτητικοί και γρήγοροι. Και η αξιολόγηση, το πειθαρχικό, η δυσμενής μετάθεση και η απόλυση, σου «κλείνουν το μάτι», μέσα από τα κυβερνητικά νομοσχέδια. Η συνέχεια στην ιστοσελίδα μας
«Τιμωρήθηκα γιατί υπερασπίστηκα τη ζωή και την αξιοπρέπεια»…Αποβλήθηκε 17χρονη μαθήτρια από σχολείο του Πύργου Ηλείας, γιατί ύψωσε τη γροθιά της στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Ήρθε λοιπόν η ώρα δάσκαλε να πάρεις πάλι θέση.
Θέλεις οι γροθιές των παιδιών που διδάσκεις να υψώνονται στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο ή να κρύβονται κάτω από το θρανίο όταν σφίγγονται από την πείνα και το φόβο;
Θα διδάσκεις την ιστορία στον ευπρεπή βηματισμό των παρελάσεων μπροστά στους «επισήμους» ή δίνοντας γνώση κι έμπνευση στα νέα παιδικά «ξυπόλυτα τάγματα» να αποπειραθούν να γράψουν νέες σελίδες με την πένα των δικών τους αγώνων;
Θα διδάσκεις υπομονή και εγκαρτέρηση ή θα καλείς τους μαθητές σου «να αδράξουν τη μέρα»;
Θα διαλέξεις τη θέση σου δίπλα στο «χωροφύλακα» της εξουσίας και της διοίκησης ή πλάι στους μαθητές σου και την αγωνιζόμενη κοινωνία;
Όταν «οι εχθροί» διαβαίνουν τις πύλες, καταπατούν κοινωνικά δικαιώματα και ανάγκες, τσακίζουν νεανικά όνειρα και προσδοκίες για μια ζωή αξιοπρεπή κι αξιοβίωτη, σε ποιο «καθηκοντολόγιο» θα υπακούσεις; Του «δημοσίου (αλήθεια θα υπάρχει σε λίγο τέτοιο;) υπαλλήλου» που εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία ή του δασκάλου του γένους που φλογίζεται από το άδικο και τιμά το λαό που τον πληρώνει;
Δύσκολα τα πράγματα δάσκαλε. Και οι καιροί απαιτητικοί και γρήγοροι. Και η αξιολόγηση, το πειθαρχικό, η δυσμενής μετάθεση και η απόλυση, σου «κλείνουν το μάτι», μέσα από τα κυβερνητικά νομοσχέδια. Η συνέχεια στην ιστοσελίδα μας
H συνειδητή πράξη της μαθήτριας την τοποθετεί πολύ μπροστά από το καθεστωτικό και συντηρητικό διδασκαλικό περιβάλλον ενώ ταυτόχρονα πρέπει να προβληματίζει έντονα το προοδευτικό.Ένας εκπαιδευτικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρομαι που αποβλήθηκε η μαθήτρια, χαίρομαι επίσης που οι συμμαθητές της έκαναν πισω για να μην χάσουνε την πενταημερη εκδρομη τους.. ομως δεν χαίρομαι σαν αυτους που κυβερνουνε και νομίζουν πως ελενχουν το λαό με σιδερά πυγμή και με κατασταλτικούς μηχανισμούς,εγω χαιρομαι για τι αυτοι που φυτεύουν χρονια τωρα καταιγίδες θα θερίσουν αυτο που τους πρεπει ,καθε μερα που περνα ο λαος ατσαλωνεται καθε αδικια που κανουνε στο φτωχο και τον αδυναμο ειναι ενα καρφι για το σεντουκι του συστηματος
ΑπάντησηΔιαγραφή