Το Ανθρωπάκι του Ριζοσπάστη ξαναχτύπησε

Γράφει ο Γιώργος Ρούσης

Το Ανθρωπάκι -εκείνο δα που  δεν υπογράφει με το όνομα του αλλά με αρχικά που παραπέμπουν στον  πατερούλη των λαών Στάλιν, ξαναχτύπησε  από τον «Ριζοσπάστη» και μέρες που είναι δεν με αφήνει να αγιάσω.

Όπως συνήθως χτύπησε με τη γνωστή του μέθοδο των λογικών αυθαιρεσιών που τίποτε δεν έχουν να κάνουν ούτε με την διαλεκτική, αλλά ούτε  καν με την μηχανιστική  λογική.

-Εισαγωγικά, ως εκ της θέσεως του οφείλει, παραπέμπει στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, για να εντάξει  εκ προοιμίου και συνομωσιολογικά, στα σχέδια του αστικού πολιτικού συστήματος, που «σκοπό έχουν τη χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική »,όσους έχει βάλει στο στόχαστρο.

-Ακολουθεί δεύτερη  αυθαιρεσία με βάση την οποία αριστεροί δικαιούνται να αποκαλούνται μόνον όσοι έχουν πιστοποιητικό αριστεροφροσύνης από το κόμμα του. Διαφορετικά πρόκειται για αυτοαοκαλούμενες σε εισαγωγικά «αριστερές δυνάμεις».

-Τρίτη  συμπυκνωμένη αυθαιρεσία συνδυασμένη με περίσσιο θράσος: Η εναντίωση στη δημιουργία του ΣΥΝ, στη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζανετάκη, και στην  Οικουμενική που η νυν ηγεσία του κόμματος υιοθέτησε με περίσσιο πάθος και την οποία ακόμη δεν έχει επισήμως αυτοκριτικά καταγγείλει μετά από 24 χρόνια, χαρακτηρίζεται με αντι-ΚΚΕ επίθεση, και κατ’ επέκταση με επίθεση κατά της εργατικής τάξης!!!! (Με την ίδια λογική θα πρέπει να  στρέφονταν κατά της εργατικής τάξης και οι Ρώσοι εργάτες που αντέδρασαν στη συμμετοχή της κυβέρνησης συνασπισμού του Μάη 1917) .  Με αυτόν τον τρόπο τεκμαίρεται και η άρνηση, όχι μόνον κάθε συνεργασίας, αλλά ακόμη και σημείου επαφής με όσους τάχθηκαν το 89 κατά αυτής  της ταξικής συνεργασίας και μάλιστα σε κυβερνητικό  επίπεδο. «Αν είναι δυνατόν».

-Τέταρτη αυθαιρεσία: Η προτεινόμενη συνεργασία των αντιιμπεριαλιστικών –αντικαπιταλιστικών δυνάμεων, η οποία άλλωστε προβλέπεται από το μέχρι σήμερα ισχύων πρόγραμμα του κόμματος το οποίο και επιχειρείται να καταργηθεί στο επερχόμενο Συνέδριο του, ταυτίζεται αυθαιρέτως με πρόταση διαμόρφωσης Μετώπου με τον ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη χειρότερα με διεκδίκηση κυβέρνησης στα πλαίσια του καπιταλισμού- κάτι σαν κυβέρνηση Τζανετάκη ή Ζολώτα, δηλαδή.

-Αυθαιρεσία πέμπτη: Άρνηση της θεμελιακής μαρξιστικής αρχής το «Είναι καθορίζει τη συνείδηση», και μηχανιστική ερμηνεία της αποδοχής της με ταύτιση της εργατικής  ταξικής συνείδησης με την καπιταλιστική.!!!!!

Διαβάστε τη συνέχεια στην ηλεκτρονική μας εφημερίδα πατώντας εδώ.