Μες του Μαξίμου τα χρυσά, πολυτελή δωμάτια
Κάθεται ο Αντώνης μας
βουβά, με δάκρυα στα μάτια.
Μαντατοφόρο καρτερεί, που έστειλε με βία
Τα γκάλοπ για να έρθουνε, στη Νέα Δικτατορία.
Έρχεται εκείνος τρέχοντας από την επαρχία
Θα δεις απ τη μουτσούνα του, πως έχουνε... κηδεία.
Αντώνης:
Γαλάζιο γίδι κάθισε και εξήγησε τα νέα,
Πες μου ο κόσμος μ αγαπά, πως είναι όλα ωραία...
Αγγελιοφόρος:
Τι να σου πω εγώ αρχηγέ, πώς να στο ιστορήσω;
Να πάω μέχρι το WC; Θέλω να... κατουρήσω
Αντώνης:
Την ώρα θέλεις να μου φας, μα χρόνο εγώ δεν έχω
Πες μου τα γκάλοπ γρήγορα, γιατί άλλο δεν αντέχω.
Αγγελιοφόρος:
Αλίμονο μου ο φουκαράς, που θα θυμώσεις πάλι
Μπορεί να φάω και καμιά στο άδειο μου κεφάλι.
Αντώνης:
Βλέπεις ετούτο τα
ραβδί, μ’ αυτό θα σου οργώσω
Πλάτες, ποδάρια και ψαχνά, πριν να σε παλουκώσω!
Αγγελιοφόρος:
Λυπήσουμε τον άμοιρο, να! σου τα λέω όλα
Δεύτερη και με διαφορά, την βγάζουνε την Πόλα.
Αντώνης:
Πως είπες; είμαι δεύτερος;
Αγγελιοφόρος:
Και πας για παρακάτω...
Αντώνης:
Ώστε ξυπνήσανε λοιπόν... Κι έχω πιάσει πάτο;
Αργήσανε αλλά τελικά με πήρανε χαμπάρι...
Αγγελιοφόρος:
Να σε κλειδώσουν θέλουνε σε σκοτεινό κελάρι.
Βλέπεις... κι εσύ αφήνιασες, τους ρήμαξες στους φόρους
Έδειρες νέους και γριές, τους έκανες απόρους.
Έκλεισες όλες τις σχολές, που τα παιδιά φοιτούσαν
Και τις δουλειές οι άνεργοι ματαίως τις ζητούσαν.
Για να μην πω πως στη ΔΕΗ, βάζεις και άλλο φόρο
Της Τρόικας όλες τις βουλές, τις κάνεις δίχως όρο...
Αντώνης:
Κατάλαβα πολύ καλά και ξέρω τι έχω κάνει
Μα τα λεφτά ήταν πολλά κι ο Έλληνας χαϊβάνι.
Άκουσε τώρα τι θα πω, κάνε όπως προστάξω
Αλλιώς το Πάσχα εσένανε, εγώ θα πρωτοσφάξω.
Άχνα μη βγάλεις, τσιμουδιά, ούτε καν μία λέξη
Πως αρχηγό δεν θέλουνε εμέ μα τον Αλέξη
Κι εγώ θα πω στους φίλους μας και εις τους δανειστές μας
Να μαγειρέψουν ποσοστά κατά τις εντολές μας.
...
Έτσι μας λένε τάχατες δίχως καμιάν αιτία
Πως έχει ακόμα «αντοχές» η Νέα Δημοπρασία
Μα οι φτωχοί κι οι άστεγοι φωνάζουν δυνατά
Πως στην Ελλάδα έρχεται γρήγορα Λευτεριά
Κι όταν «καταλληλότερε» σε πιάσουμε στα χέρια
Τελείωσαν τα ψέματα, μαζί με τη μιζέρια...
Μπράβο σύντροφε Μήτσο, έχεις μεγάλο ταλέντο στη σάτιρα. Σπανίζουν σήμερα τέτοια κείμενα που συνδιάζουν το χιούμορ με την πολιτική οξυδέρκεια. Όσο πας γίνεσαι και καλύτερος. Συνέχισε έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή