Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία που εξασφαλίζει το βιοπορισμό υπηρετώντας παράλληλα και τα συμφέροντα της κοινωνίας των εργαζομένων. Δεν θεωρούμε εργασιακό το δικαίωμα της αστυνόμευσης και της καταστολής, του μιλιταρισμού και κάθε εργασιακής υπηρεσίας στην κατεύθυνση της υπηρέτησης των πολιτικών που στρέφονται ενάντια στη κοινωνία. Είμαστε υπέρ του δικαιώματος στη δουλειά και καλούμε τους υπό απόλυση δημοτικούς αστυνόμους να διεκδικήσουν μαζί μας τo εργασιακό τους δικαίωμα σε υπηρεσίες προς όφελος της κοινωνίας. Αυτή η επιλογή μπορεί να τους εξασφαλίσει και την αλληλεγγύη της κοινωνίας.
Παιδιά ενός σάπιου και πελατοκομματικού κρατικού συστήματος, 4000 υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας, «εργαζόμενοι» απέναντι στους εργαζόμενους και την κοινωνία, (γιατί έτσι τους ήθελαν κι αυτοί το αποδέχτηκαν) βρίσκονται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να συνειδητοποιούν βίαια, ότι έφτασε η σειρά τους. Κροκοδείλια δάκρυα των συστημικών μηχανισμών και των κομμάτων που τα εξέθρεψαν για τη συμφορά της απόλυσης και απεγνωσμένες προσπάθειες του εγχώριου καθεστώτος να διασώσει τα παιδιά των κομματικών γραφείων που επέλεξαν μπροστά στην ανάγκη, κανείς δεν το αμφισβητεί, να υπηρετήσουν στην αστυνόμευση των δήμων, τουτέστιν να γυροβολάνε χαρατσώνοντας με πρόστιμα τους συμπολίτες τους, να διαλύουν τους πάγκους των πάμφτωχων μεταναστών ή να υποδύονται το security των αφεντικών τους, δημάρχων.
Όλοι; Η μεγάλη πλειοψηφία τους. Περιχαρείς, ατσαλάκωτοι, ασφαλισμένοι αυτοί μέχρι σήμερα μπροστά στη θύελλα των μνημονιακών απολύσεων, περιφέρονταν με εκείνο το μισητό ύφος και ήθος της κάθε εξουσίας που δυναστεύει τον πολίτη και τον απομυζά. Θα περάσουν ή δεν θα περάσουν στην κρατική αστυνομία; Εάν περάσουν καλώς… Εάν όχι ζητούν τη συμπαράσταση της κοινωνίας που μέχρι τώρα «υπηρετούσαν» από απέναντι για να συνεχίσουν να την «υπηρετούν» αδιάλειπτα στο ίδιο μήκος κύματος. Έχουν αναρωτηθεί ποτέ πόσο συμπαθείς ήταν όλα αυτά τα χρόνια; Οι απολυμένοι της χαλυβουργίας, του Κατσέλη, της Pirelli, της Selman, οι απολυμένοι και οι υπό απόλυση δημοτικοί εργάτες της καθαριότητας στους δήμους, κ.λ.π., εκατοντάδες χιλιάδες του ιδιωτικού τομέα που θα περάσουν; Στην ανεργία βεβαιωμένα … Γι’ αυτούς δεν υπάρχει συζήτηση.
Όλοι έχουν δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρεπή διαβίωση. Στους καιρούς που ζούμε όμως είμαστε υποχρεωμένοι να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Με τους εργαζόμενους και τη κοινωνία ή με το καθεστώς και τους λακέδες του, για νάχουμε δουλειά; Μήπως πρέπει να το πάρουν αλλιώς οι περί ου ο λόγος εργαζόμενοι της δημοτικής αστυνομίας και να συνειδητοποιήσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν; Εάν επαναπαυτούν στην υπεράσπιση των νεοδημοκρατοπασόκων εργατοπατέρων της συνδικαλιστικής ηγεσίας στην ΠΟΕ/ΟΤΕ και στην εμμονή να συνεχίσουν την αστυνόμευση της κοινωνίας επιδιώκοντας και την αλληλεγγύη της, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εμείς που πιθανόν να τους βρούμε αύριο απέναντι μας ντυμένους στα χακί των ΜΑΤ να δέρνουν τους εργαζόμενους και τους απολυμένους, δεν πρόκειται να τους στηρίξουμε ως εργαζόμενους με αυτή τη λογική. Θα τους στηρίξουμε υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στη δουλειά και στην υπηρεσία του κοινωνικού σύνολου και των συμφερόντων του, στον αντίποδα της κρατικής ή της δημοτικής εξουσίας ή κάθε εξουσίας που υπηρετεί και εφαρμόζει μέχρι σήμερα όλους τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και τις πολιτικές εξανδραποδισμού των κοινωνικών δικαιωμάτων και φτωχοποίησης της κοινωνίας.
Μας εστάλει από το μπλοκ "Δεν πληρώνω την κρίση τους"
Παιδιά ενός σάπιου και πελατοκομματικού κρατικού συστήματος, 4000 υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας, «εργαζόμενοι» απέναντι στους εργαζόμενους και την κοινωνία, (γιατί έτσι τους ήθελαν κι αυτοί το αποδέχτηκαν) βρίσκονται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να συνειδητοποιούν βίαια, ότι έφτασε η σειρά τους. Κροκοδείλια δάκρυα των συστημικών μηχανισμών και των κομμάτων που τα εξέθρεψαν για τη συμφορά της απόλυσης και απεγνωσμένες προσπάθειες του εγχώριου καθεστώτος να διασώσει τα παιδιά των κομματικών γραφείων που επέλεξαν μπροστά στην ανάγκη, κανείς δεν το αμφισβητεί, να υπηρετήσουν στην αστυνόμευση των δήμων, τουτέστιν να γυροβολάνε χαρατσώνοντας με πρόστιμα τους συμπολίτες τους, να διαλύουν τους πάγκους των πάμφτωχων μεταναστών ή να υποδύονται το security των αφεντικών τους, δημάρχων.
Όλοι; Η μεγάλη πλειοψηφία τους. Περιχαρείς, ατσαλάκωτοι, ασφαλισμένοι αυτοί μέχρι σήμερα μπροστά στη θύελλα των μνημονιακών απολύσεων, περιφέρονταν με εκείνο το μισητό ύφος και ήθος της κάθε εξουσίας που δυναστεύει τον πολίτη και τον απομυζά. Θα περάσουν ή δεν θα περάσουν στην κρατική αστυνομία; Εάν περάσουν καλώς… Εάν όχι ζητούν τη συμπαράσταση της κοινωνίας που μέχρι τώρα «υπηρετούσαν» από απέναντι για να συνεχίσουν να την «υπηρετούν» αδιάλειπτα στο ίδιο μήκος κύματος. Έχουν αναρωτηθεί ποτέ πόσο συμπαθείς ήταν όλα αυτά τα χρόνια; Οι απολυμένοι της χαλυβουργίας, του Κατσέλη, της Pirelli, της Selman, οι απολυμένοι και οι υπό απόλυση δημοτικοί εργάτες της καθαριότητας στους δήμους, κ.λ.π., εκατοντάδες χιλιάδες του ιδιωτικού τομέα που θα περάσουν; Στην ανεργία βεβαιωμένα … Γι’ αυτούς δεν υπάρχει συζήτηση.
Όλοι έχουν δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρεπή διαβίωση. Στους καιρούς που ζούμε όμως είμαστε υποχρεωμένοι να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Με τους εργαζόμενους και τη κοινωνία ή με το καθεστώς και τους λακέδες του, για νάχουμε δουλειά; Μήπως πρέπει να το πάρουν αλλιώς οι περί ου ο λόγος εργαζόμενοι της δημοτικής αστυνομίας και να συνειδητοποιήσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν; Εάν επαναπαυτούν στην υπεράσπιση των νεοδημοκρατοπασόκων εργατοπατέρων της συνδικαλιστικής ηγεσίας στην ΠΟΕ/ΟΤΕ και στην εμμονή να συνεχίσουν την αστυνόμευση της κοινωνίας επιδιώκοντας και την αλληλεγγύη της, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εμείς που πιθανόν να τους βρούμε αύριο απέναντι μας ντυμένους στα χακί των ΜΑΤ να δέρνουν τους εργαζόμενους και τους απολυμένους, δεν πρόκειται να τους στηρίξουμε ως εργαζόμενους με αυτή τη λογική. Θα τους στηρίξουμε υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στη δουλειά και στην υπηρεσία του κοινωνικού σύνολου και των συμφερόντων του, στον αντίποδα της κρατικής ή της δημοτικής εξουσίας ή κάθε εξουσίας που υπηρετεί και εφαρμόζει μέχρι σήμερα όλους τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και τις πολιτικές εξανδραποδισμού των κοινωνικών δικαιωμάτων και φτωχοποίησης της κοινωνίας.
Μας εστάλει από το μπλοκ "Δεν πληρώνω την κρίση τους"
Οι δυνάμεις καταστολής δεν μπορούν με τίποτα να συμπεριληφθούν στους εργαζόμενους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοτικοί ή όχι,οπλισμένοι ή μή,πάντα μπάτσοι θα είναι.
Καμμιά αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους πραιτωριανούς.
Την συμπαραστασή μας θα την επιστρέψουν με μεγαλύτερη καταστολή,χημικά και αλλαζονεία.
Υπάρχουν χιλιάδες συνανθρωποί μας που χρειάζονται την αλληλεγγύη μας.Δεν περισσεύει λοιπόν για τις δυνάμεις καταστολής.
Υ.Γ Μην βιαστεί κάποιος φίλος να ισχυριστεί πως με αυτό τον τρόπο τους χαρίζουμε στους ναζί χρυσαβγίτες.Είναι σύμμαχοι και συνεργάτες με τους ναζί,είναι οι ίδιοι χρυσαυβγίτες στην μεγάλη τους πλειοψηφία.Η αποθεωτική υποδοχή που επιφύλαξαν στα πρωτοπαλλήκαρα της ναζιστο συμμορίας χθές,δεν αφήνει αμφιβολίες για το αν χρειάζονται την αλληλεγγύη μας.
Τους φασίστες ναζί δεν τους υποστηρίζεις,τους συντρίβεις!!
Hρθε η ώρα να αποφασίσεις με ποιούς θα πάς,αυτό τα λέει όλα.Αν δεν μπορείς να πάρεις ούτε αυτή την απόφαση ,τι αξίζει να υπάρχεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αφήσουμε τις ανοησίες και τις υπερ-ιδεολογίες. Φυσικά όλοι είναι εργαζόμενοι. Αν δεν είναι συνειδητοποιημένοι κακώς δεν είναι. Αλλά αυτό δε στερεί από κανέναν το δικαίωμα στηην εργασία. Άλλο να αλλάζεις το αντικείμενο της εργασίας κάποιου και άλλο να τον απολύεις. Εκτός αν δεν είσαι μαρξιστής και δε βλέπεις ως σοβαρότερο όλων την εργασία, αλλά τις ιδεοληψίες σου. Και ας μη λέμε ανοησίες. Δεν επιφύλαξαν καμία αποθεωτική υποδοχή στη ΧΑ. Και του Συριζα βουλευτές ήταν εκεί και πολλοί άλλοι. Και εγώ για όποιον αμφισβητεί όσα γράφω.Φυσικά και έχει έρθει η ώρα της επιλογής και για αυτούς τους εργαζόμενους. Αλλά δεν ήταν βυσματικά τοποθετημένοι(όχι ότι αν ήταν θα άλλαζε κάτι στην ουσία του ζητήματος), ας μην υιοθετούμε τον πιο αντιδραστικό αστικό λόγο και τα επιχειρήματά του. Οι διασπαστικές τάσεις δεν ευνοούν εμάς αλλά τους εχθρούς των εργαζόμενων και τους αρλουμπολόγους του πληκτρολογίου που υπερεπαναστατούν διακριτά από την "αληθινή ζωή" και τους αληθινούς ανθρώπους που τους σνομπάρουμε ως μη συνειδητοποιημένους, αλλά ποτέ δε σκεφτόμαστε ότι τους χρειαζόμαστε όλους για μια αληθινή κοινωνική αλλαγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραιτοριανοί οι Δημοτικοί Αστυνομικοί;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι Δ.Α και οι αρμοδιότητες μου αφορούν την ευταξία μιας πόλης...Εκτός αν είναι μιλιταριστικό χαράτσωμα το να επιβάλεις πρόστιμο σε αυτόν που θα κλείσει τη ράμπα αναπήρων (συνήθως αχρείος αγράμματος δεξιός).
Και με λέτε σύμμαχο και συνεργάτη των ναζί;;;
Είστε αστείοι όλοι σας...!!!
Και ο συντάκτης του άρθρου!!!
Και ναι αν και εμένα δεν με επηρεάζουν πολιτικά τέτοια λιβελογραφήματα, υπάρχουν συνάδελφοι απολίτικοι (ως επί το πλείστον όπως όλη η κοινωνία) που τους οδηγείτε φουλ δεξιά...
Να ξέρετε πως πολύ σημαντικό ποσοστό των Δ.Α είναι μορφωμένοι με μεταπτυχιακά και φυσικά δημοκρατικοί με προοδευτικές ιδέες.
(Ζήτημα η Χ.Α να εκφράζει ένα 15%..αλλά μήπως τόσο δεν είναι το ποσοστό της στην κοινωνία??)
Σας ευχαριστώ.
https://www.youtube.com/watch?v=uK5jhDg7e9w
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παραπάνω βίντεο τα λέει όλα.
Βέβαια, είναι καιρός να διαλέξουν ΟΛΟΙ στρατόπεδο: ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες! Όπως κάναν οι ένστολοι στο παρελθόν.
ΥΓ: Ας μη γενικεύουμε... Γενίκευση αρχή φασισμού.