Για την αριστερή μετωπική συνεργασία ενάντια στην ΕΕ και στο σύστημα
Η τρέχουσα πολιτική και οικονομική κατάσταση δεν αφήνει κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Παρά τα μυθεύματα περί ‘success story’ η μεγάλη εργαζόμενη πλειονότητα της κοινωνίας βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ανέχεια την ίδια ώρα που η εγχώρια ολιγαρχία και οι ευρωπαίοι πάτρωνες της απαιτούν ολοένα και περισσότερες θυσίες από αυτήν και διαγκωνίζονται μεταξύ τους για τον διαμοιρασμό της λείας.
Απέναντι σε αυτή την εντεινόμενη κρίση η «εντός των τειχών» Αριστερά στέκεται δειλή και άβουλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενος την ρήξη με το κυρίαρχο σύστημα και εγκλωβισμένος στον φιλοευρωπαϊσμό του, αποδέχεται τις βασικές συστημικές «κόκκινες γραμμές» και υπόσχεται φιλολαϊκές λύσεις τις οποίες (ακόμη όταν είναι πολύ πίσω από τις προγραμματικές του θέσεις) δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Πόσο μάλλον που συναγελάζεται με μνημονιακές δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ, με μέχρι προσφάτως στελέχη του ΠΑΣΟΚ και με δεξιές δυνάμεις όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Ταυτόχρονα παραπέμπει τα πάντα στις εκλογές και δεν κάνει τίποτα ουσιαστικό για να κινητοποιήσει τις πλατιές λαϊκές μάζες, απαραίτητη προϋπόθεση για την όποια λαϊκή κατάκτηση. Από την άλλη, το ΚΚΕ αρνείται κάθε ενωτική μετωπική σύμπραξη, διασπά τους μαζικούς αγώνες, παραπέμπει τα πάντα στο σοσιαλισμό χωρίς στην πράξη να κάνει τίποτα για να ανοίξει τον δρόμο προς αυτόν. Στην πραγματικότητα και αυτό δεν θέτει θέμα άμεσης εξόδου από την ευρωζώνη και ρήξης-εξόδου από την ΕΕ.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες πέρα από την αναγκαιότητα ενός πολιτικού επαναστατικού υποκειμένου είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ μία πλατειά μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της Αριστεράς που θα προωθεί μία άμεση μεταβατική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση και θα ανοίγει τον δρόμο για τον ριζικό κοινωνικό μετασχηματισμό.
Η μετωπική αυτή συμπόρευση, στη βάση ενός ανατρεπτικού μεταβατικού προγράμματος, πρέπει να τολμά να ξεπεράσει τις συστημικές «κόκκινες γραμμές» και ιδιαίτερα να βάζει στο επίκεντρο της την ρήξη με την ΕΕ. Χωρίς την σύγκρουση με αυτό τον αντιδραστικό μηχανισμό κανένα φιλολαϊκό βήμα δεν μπορεί να προχωρήσει.
Η πρόσφατη πολιτική συμφωνία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΜΑΡΣ (ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ, μιας κίνησης στην οποία εκτός αρκετών αριστερών οργανώσεων και του Σχεδίου Β΄ συμμετέχουν και πολλοί ανένταχτοι αριστεροί) κινείται στον δρόμο αυτό. Δίχως να παραβλέπουμε ότι αυτή η συμφωνία καθυστέρησε ανεπίτρεπτα και ότι υπάρχουν σοβαρές ευθύνες για αυτό εκτιμούμε ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα για την συγκρότηση ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού λαϊκού μετώπου που θα παλέψει για να αλλάξει την πορεία του τόπου.
Πιστεύουμε ότι η κίνηση αυτή η οποία όπως ορθώς δηλώθηκε δεν είναι πρωτίστως εκλογική πρέπει να υποστηριχθεί από όλες τις ζωντανές δυνάμεις της εργασίας, της νεολαίας και της διανόησης. Πρέπει να πλαισιωθεί από ανάλογες πρωτοβουλίες σε τόπους κατοικίας και χώρους δουλειάς που να προωθούν μετωπικά αλλά και με σαφήνεια αυτό το μεταβατικό αριστερό και ανατρεπτικό αντι-ΕΕ πρόγραμμα.
Οι καιροί δεν επιτρέπουν καμία ολιγωρία. Αν δεν ξεπεραστεί ο εφησυχασμός, η λογική της εκλογικής ανάθεσης, ο σεκταρισμός, η λογική του όλα ή τίποτα, και αν δεν αποτολμηθεί η σύγκρουση με τις «κόκκινες γραμμές» του συστήματος και της ΕΕ οι προοπτικές είναι ζοφερές για το λαό μας . Ήλθε η ώρα οι ζωντανές και μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και της εργασίας να συμπορευθούν πολιτικά και να πρωτοστατήσουν στον αγώνα αυτό έχοντας πάντοτε ορθάνοιχτες τις πόρτες σε όλους τους οργανωμένους και ανένταχτους αριστερούς που θέλουν να συμμετέχουν μετωπικά σε αυτόν.
Βασσάλος Γιώργος υποψήφιος διδάκτωρ, Βρυξέλλες
Βέμος Παναγιώτης, μαθηματικός
Γεωργακάκης Βαγγέλης, εκδότης
Δαφερμάκης Μανώλης, Αν. Καθηγητής Παν. Κρήτης
Θερμογιάννης Λάζαρος, μαθηματικός, πρώην δήμαρχος Μεταμόρφωσης
Κακαγιάννης Νίκος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
Κακαρίνος Γιώργος, Ψυχίατρος, υποψ. διδάκτωρ φιλοσοφίας
Κατσαρός Κυριάκος, πολ. επιστήμονας
Λιόσης Βασίλης, μαθηματικός
Μαρούσης Γιώργος, συγγραφέας
Μαυρουδέας Σταύρος, καθηγητής Παν. Μακεδονίας
Μεϊμάρης Τριαντάφυλλος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Υπαλλήλων Κ.Υ. ΥΠΑΙΘ
Νικολακόπουλος Γιάννης, φυσικός
Παγουλάτου Μάρθα, εργοθεραπεύτρια
Παπαδάτος Δημοφάνης, οικονομολόγος, μέλος ΔΣ ΣΥΤΕ
Παπαδόπουλος Νίκος, υποψήφιος διδάκτωρ φιλοσοφίας, Παρίσι
Παριανός Γιώργος, δικηγόρος
Πατέλης Δημήτρης, Αν. Καθηγητής Πολ. Κρήτης
Περδίκης Διονύσης, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Βερολίνο
Ρούσης Γιώργος, ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
Στραβελάκης Νίκος, οικονομολόγος
Φαγογένης Κώστας, εκπαιδευτικός-κοινωνιολόγος
Φρατζεσκάκης Μανώλης, δικηγόρος
Χατζόπουλος Στάθης, δικηγόρος
Χρύσης Αλέξανδρος, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
To KKE εχει την πιο πλατια ενωτικη προταση εξουσιας και παλευει καθημερινα για την Ταξικη ενοτητα μακρια απο ψευτικους διαχωρισμους δεξια αριστερα. Χρειαζεται ενισχυση της λαικης συμμαχιας με στοχο να φρεναρουμε σημερα οτι μπορουμε και να δημιουργησουμε τις προυποθεσεις για Μονομερη Διαγραφη του Χρεους. Εξοδος απο την Ε.Ε Κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης Κεντρικο σχεδιασμο εργατικο ελεγχο. Αυτη ειναι η μοναδικη λυση για τον λαο. Εξοδος απο την Ε.Ε με καπιταλισμο εξυπηρετει τμηματα της αστικης ταξης με διαφορετικα συμφεροντα. τα υπολοιπα ειναι για την δημιουργια του νεου οπορτουνιστικου αναχωματος για την διαιωνιση του καπιταλισμου Ενισχυουμε παντου το ΚΚΕ για ισχυρη ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφή@7:01 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εξοδος απο την Ε.Ε με καπιταλισμο εξυπηρετει τμηματα της αστικης ταξης με διαφορετικα συμφεροντα. τα υπολοιπα ειναι για την δημιουργια του νεου οπορτουνιστικου αναχωματος για την διαιωνιση του καπιταλισμου"
Η απόλυτη ξεφτίλα του μαρξισμού, του κομμουνισμού, της επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής από το ΚΚΕ. Εκεί στο ΚΚΕ ζείτε στο δικό σας παράλληλο μαρξιστικό σύμπαν.
(Δηλαδή πρώτα θα κάνουμε την επανάσταση, θα ανατρέψουμε τον καπιταλισμό, θα οικοδομήσουμε κομμούνα και δικτατορία του προλεταριάτου και μετά θα βγούμε από την ΕΕ σύμφωνα με τα ΚΚΕδικα μαρξιστικά σαΐνια, και κατά τα άλλα ο σκοπός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι να διαιωνίσει τον καπιταλισμό!! Και τα μυαλά στα κάγκελα!!)
Βασίλης
11.13 Μονομερης διαγραφη του χρεους Εξοδος απο Ε.Ε Κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης Εργατικο ελεγχο Κεντρικο σχεδιασμο. Ταυτοχρονα λοιπον θα γινουνε ολα στην ενιαια επαναστατικη διαδικασια. αυτο που λες διαλεγεις Καπιταλιστη και ψαχνεις κυβερνηση μεσα στον καπιταλισμο
ΑπάντησηΔιαγραφή@11: 18 (10 Ιανουαρ.). Αυτά τα θεωρητικά που λες ακούγονται καλά, και είναι ακόμα καλύτερα για ένα σεμινάριο "απλών μαθημάτων μαρξισμού" .Πολύ συχνά όμως άβυσσος χωρίζει τη θεωρία από την πράξη. Πως θα ξεκινήσει η ενιαία επαναστατική διαδικασία; Η ηγεσία του ΚΚΕ λέει ὀταν "ωριμάσει ο υποκειμενικός παράγοντας", και αυτό θα γίνει με κάποιο μυστηριώδη τρόπο (με την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος άραγε;) σε 500 χρόνια. Μέχρι τότε δεν κάνουμε τίποτα γιατί το πάντα πάνσοφο Κόμμα θέλει, ο δε λαός δεν μπορεί. Και φυσικά μέχρι τότε ο καπιταλισμός θα μας έχει αποτελειώσει. Μπορούμε και πρέπει να δράσουμε ΤΩΡΑ και όχι στη ζωή μετά θάνατον. Η αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης που προτείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το μέσο γιά να προσεγγίσουν οι εργαζόμενοι την επανάσταση. Τι περιλαμβάνει η αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης; Πολλά από αυτά που γράφεις και εσύ: Έξοδο από ΕΕ-ευρώ (από δω ξεκινάνε όλα), παύση πληρωμών-μονομερή διαγραφή του χρέους (πάρα πολύ βασική παράμετρος για να βελτιωθεί ουσιαστικά η ζωή του λαού), εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και βασικών τομέων της οικονομίας με εργατικό έλεγχο. Όλα αυτά θα επιβληθούν από ένα ισχυρό και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα και μια ισχυρή επαναστατική αριστερά. Προσοχή όμως: Αυτά δεν είναι ακόμα σοσιαλισμός, είναι το μέσο προσέγγισης της σοσιαλιστικής επανάστασης από τους εργαζόμενους. Το κεφάλαιο θα έχει χάσει πλούτο, προνόμια και εξουσία, και σντίστοιχα, και γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, θα έχει βελτιωθεί ουσιαστικά η ζωή των εργαζόμενων. Η αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης είναι το μέσο για ανοίξει ο δρόμος για την επανάσταση: Η επιτυχής σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και η ουσιαστική βελτίωση της ζωής τους, δίνει την ευκαιρία στους εργαζόμενους να κατανοήσουν με την πείρα τους την αναγκαιότητα της συνολικής και τελικής σύγκρουσης με τον καπιταλισμό, της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, καθότι οι μέχρι τότε κατακτήσεις θα είναι ακόμα ασταθείς αφού λογικό είναι η αστική τάξη, σε συνθήκες πρωτοφανούς όξυνσης της ταξικής πάλης,να θέλει να περάσει στην αντεπίθεση και να πάρει την ιστορική ρεβάνς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύντροφοι της βάσης του ΚΚΕ, σας το λέω τελείως καολοπροαίρετα: να προβληματιστήτε σε όλα αυτά, και αφήστε σας παρακαλώ τις χυδαιολογίες για "οπορτουνιστικά μιάσματα".
Βασίλης
Συμπλήρωση στα παραπάνω: Προφανώς στην αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης περιλαμβάνεται, όπως είναι αυτονόητο, και η μονομερής καταγγελία του Μνημονίου και των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης