Πρόσφατα ένας Τούρκος ποιητής, ο Τουγλού Κεσκίν, κυκλοφόρησε ένα καινούργιο βιβλίο του με τίτλο «Ζήτω η επανάσταση».
Σ’ αυτό το βιβλίο του περιέχονται αρκετά ποιήματα του στα οποία γίνεται αναφορά σε 200 Ελληνες στρατιώτες που εκτελέστηκαν, με εντολή της ηγεσίας του ελληνικού στρατού, την 1η Γενάρη του 1921, στην Σμύρνη, γιατί δεν δέχτηκαν να πολεμήσουν ενάντια στον Τουρκικό λαό.
Με αφορμή την αναφορά αυτού του γεγονότος έγινε στις 4 Γενάρη στην Σμύρνη και στην παραλία της Μπάλτσοβα, όπου σύμφωνα με τα γραφόμενα έγινε η εκτέλεση, των κομμουνιστών φαντάρων μια εκδήλωση τιμής για τους εκτελεσθέντες με την συμμετοχή εκατοντάδων Τούρκων αντιφασιστών.
Η εκδήλωση αυτή προκάλεσε μπαράζ εθνικιστικών δημοσιευμάτων σε τουρκικά έντυπα.
Εδώ να θυμίσουμε ότι το ΣΕΚΕ, ο πρόδρομος του ΚΚΕ είχε την άποψη ότι «στη Μικρασία πολεμήσαμε όχι για το ξεσκλάβωμα δούλων αδερφών, αλλά σαν μισθοφόροι χωροφύλακες για τα συμφέροντα του αγγλικού ιμπεριαλισμού, που ενδιαφερόταν για τα Στενά και τα πετρέλαια της Μοσούλης», ενώ δημοσιεύματα αναφέρουν ότι υπεύθυνος της κομμουνιστικής οργάνωσης ελλήνων στρατιωτών που βρισκόταν στην Τουρκία ήταν ο Παντελής Πουλιόπουλος, μετέπειτα γραμματέας του ΚΚΕ και ηγέτης του τροτσκιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα Εβρενσέλ που κυκλοφοράει στην Τουρκία -και το οποίο παραθέτουμε περιληπτικά- το υπογράφει ο Σεϊτ Αλντογκάν.
Αυτές τις μέρες σε διάφορα ΜΜΕ δημοσιεύτηκε μια είδηση που ανέφερε ότι 200 στρατιώτες, την 1η Γενάρη του 1921, τουφεκίστηκαν από τον ελληνικό στρατό, επειδή δεν δέχτηκαν να στρέψουν τα όπλα τους ενάντια στον Τουρκικό λαό. Μάλιστα στην Σμύρνη έγινε μια διαδήλωση με την συμμετοχή πολλών αντιιμπεριαλιστών και αντιφασιστών.
Η δημοσιογραφική έρευνα δεν επιβεβαιώνει το γεγονός της εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών φαντάρων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν σχετικά ντοκουμέντα στα αρχεία του ελληνικού στρατού τα οποία όμως δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας,
Ανεξάρτητα απ’ την βασιμότητα ή όχι του γεγονότος το ουσιαστικό είναι ότι οι κομμουνιστές είχαν πάρει από τότε ξεκάθαρη στάση απέναντι στους άδικους, ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτικούς πολέμους.
Στα αμέσως επόμενα χρόνια μετά από το 1917 με την Οκτωβριανή επανάσταση, το νεοδημιουργημένο τότε διεθνές κομμουνιστικό κίνημα ανακοίνωνε ότι «¨Η οι πόλεμοι θα οδηγήσουν σε επαναστάσεις ή οι επαναστάσεις θα εμποδίσουν τους πολέμους».
Με λίγα λόγια η στάση των ελλήνων κομμουνιστών απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ήταν συνυφασμένη με την στάση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Περισσότερα για την στάση του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ στον Μικρασιατικό πόλεμο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Στην αναμπουμπουλα χαιρεται ο λυκος. Αλλα αυτη την φορα δεν του καθησε καλα οπως το ΄17 στη Ρωσια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΣΕΚΕ αντιτάχθηκε πλήρως στη Μικρασιατική εκστρατεία και υποστήριζε την ακεραιότητα της νεοτουρκικής εθνικιστικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, γιατί αυτό ήταν το δόγμα της νεαρής, τότε, Σοβιετικής Ένωσης, η οποία ενίσχυε τον Κεμάλ, για «να οργανώσει τακτικό στρατό και να ανακόψει την επίθεση των Άγγλων και των Ελλήνων εισβολέων». Η στάση του αυτή, όμως, ήταν αντιπατριωτική, γιατί εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των Σοβιετικών, οι οποίοι ήταν εξοργισμένοι με την Ελλάδα, αφού είχε λάβει μέρος στην Ουκρανική εκστρατεία, στο πλευρό των συμμάχων, εναντίον των μπολσεβίκων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ δεν ήταν ένα φωτισμένος ηγέτης, αλλά ένας αδίστακτος εθνικιστής, που οργάνωσε την εξόντωση των Ελλήνων και άλλων χριστιανικών ομάδων και μειονοτήτων στην Τουρκία. Ούτε ασφαλώς εξέφρασε την αναδυόμενη τουρκική αστική τάξη, αλλά το στρατοκρατικό κατεστημένο, που οικειοποιήθηκε τα εδάφη και τον πλούτο των εθνοτήτων, που υπέστησαν τη γενοκτονία. Η συμμαχία του ΣΕΚΕ με τον κεμαλισμό αποτελεί μια από τις πλέον μελανές σελίδες στην ιστορία του ελλαδικού κομμουνιστικού κινήματος.
Αναμφίβολα δεν ήταν μόνο η στάση του ΣΕΚΕ, που συνέβαλε στην ήττα του ελληνικού στρατού και στην καταστροφή. Τα λάθη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας αλλά κυρίως η εγκατάλειψη της Ελλάδας από τους υποτιθέμενους συμμάχους (Γάλλους και Ιταλούς), οι οποίοι την κρίσιμη στιγμή προσέγγισαν τον Κεμάλ και στο τέλος τον εξόπλισαν, καθώς και η προκλητική αδιαφορία των Βρετανών ήταν εκείνοι οι παράγοντες που προσδιόρισαν την έκβαση του πολέμου.
Η στάση του ΣΕΚΕ ήταν απόλυτα σωστή κρίνοντας με Μ-Λ κριτήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μικρασιατική Εκστρατεία ήταν μια καθαρόαιμη ιμπεριαλιστική κίνηση που ενέπλεξε και την Ελλάδα και η οποία στόχευε στην διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στην επιβολή ελέγχου στην περιοχή από τις Δυνάμεις της Αντάντ.
Η ήττα στην Μικρά Ασία ουδόλως εηρεάστηκε από τη στάση του ΣΕΚΕ, αλλά ήταν αποτέλεσμα:
1. Της αλλαγής τάσεων της Αστικής Ελληνικής Τάξης στην εξουσία η οποία πέρασε από φιλο-Συμμαχικό κόμμα (Βενιζέλος) σε φιλο-Γερμανικό κόμμα (Βασιλικοί)
2. Του συμβιβασμού των Ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με το κόμμα των Νεότουρκων
3. Από την εξαρχής μικρή πιθανότητα επιτυχίας ενός τόσο φιλόδοξου και καιροσκοπικού εγχειρήματος.