Ποδοσφαιροποίηση της αστικής πολιτικής σκηνής

Θα είχε άδικο να αντιμετωπίσει κανείς όσα διαδραματίζονται στην αστική πολιτική σκηνή με όρους ποδοσφαιροποίησης; Δεν νομίζουμε. Αντίθετα, κάθε άλλο. Αυτό που οι αστοί δημοσιογράφοι ονομάζουν «προσχωρήσεις» βουλευτών από το ένα πολιτικό στρατόπεδο στο άλλο πρέπει να το λέμε «μεταγραφές» με ότι σημαίνει αυτό στην γηπεδική γλώσσα.

Το τελευταίο σκηνικό σ’ αυτή την κατάσταση είναι η επιβεβαίωση των δημοσιογραφικών πληροφοριών που γράφαμε από χτες. Το ότι δηλαδή ο Βασίλης Οικονόμου, αφού χρημάτισε για χρόνια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, έκανε μια περατζάδα απ’ την ΔΗΜΑΡ για να καταλήξει ανεξάρτητος τώρα εξασφαλίζει την βουλευτική αργομισθία του από την Ν.Δ. Και μάλιστα, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες χωρίς να χρειαστεί να διεκδικήσει ψήφο, αφού περιλαμβάνεται σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ.

Είναι κι αυτός άλλος ένας από τους «στομαχόφρονες» όπως ονόμαζε μακαρίτης δεξιός πολιτικός άτομα του φυράματος του. Φυσικά ο Β. Οικονόμου πρέπει να δώσει και θεωρητική υπόσταση  στην μεταγραφή του:  «Συμπορεύομαι με τον Αντώνη Σαμαρά σε αυτή την καθοριστική μάχη για την πατρίδα μας» σημειώνει σε επιστολή του.
Να μην παραλείψουμε να σημειώσουμε και το «κλάμα» που έριξε ο Βενιζέλος –παραλίγο να μας συγκινήσει-  στον κυβερνητικό του συνέταιρο για άλλη μια μεταγραφή που έκανε από την ποδοσφαιρική, συγνώμη κοινοβουλευτική, ομάδα: "...Αγαπητέ Αντώνη, δεν περίμενα ότι η Νέα Δημοκρατία θα συνέπραττε σε μία τόσο ανήθικη και αντιαισθητική πολιτική πράξη όπως αυτή της κας Γκερέκου στην Κέρκυρα..."