Γράφει ο mitsos175.
Χρόνια πολλά με υγεία σε όλους. Και όσους εορτάζουν σήμερα και τους υπόλοιπους. Είναι διαδεδομένο το όνομα Γιάννης. Στα εβραϊκά σημαίνει "ο Θεός υπήρξε γενναιόδωρος". Η ιστορία του Ιωάννη του Προδρόμου είναι γνωστή: Η σφοδρή κριτική στη διαφθορά της πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας στοίχησε το κεφάλι του πτωχού Ιωάννη.
Κι εδώ θα θελα να παρατηρήσω κάτι σχετικά με την εμπορία των αγίων και της πίστης γενικότερα: Εχθροί τόσο του Ιωάννη όσο και του Ιησού και των Αποστόλων αργότερα ήταν τόσο η πολιτική εξουσία, όσο και βολεμένο θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής τους. Ιδιαίτερα οι δεύτεροι.
Οι περισσότεροι από αυτούς, που οι χριστιανοί σήμερα προσκυνούν ως αγίους, αντιστάθηκαν στο διεφθαρμένο και άδικο καθεστώς. Το κήρυγμα τους ήταν φωνή ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση. Δυστυχώς δεν υπήρχε τότε ο Μαρξ να διατυπώσει επιστημονικά τη διαλεκτικό υλισμό, να μιλήσει για την πάλη των τάξεων κι οι άνθρωποι αυτοί, έντιμοι ασφαλώς, περίμεναν τη σωτηρία "απ έξω", από κάποιο Θεό. Ο κόσμος χρειάζονταν ελπίδα και αυτό προσέφεραν με καλές προθέσεις.
Αν σήμερα ζούσαν οι λαμπροί αυτοί χαρακτήρες, θα συγκρούονταν σίγουρα με όσους παπάδες και πολιτικούς προσκυνάν υποκριτικά τις εικόνες τους. Κι αυτό γιατί, όσο διεφθαρμένος ήταν ο Ηρώδης άλλο τόσο είναι κι οι σημερινοί ανθρωποφάγοι πολιτικοί, τσιράκια των πλουσίων. Όσο υποκριτές ήταν οι Φαρισαίοι, άλλο τόσο είναι σήμερα οι τυπολάτρες κληρικοί.
Γιατί τα εγκλήματα που κάνει κάθε ηγεσία, η οποία εφαρμόζει αλαζονική και άδικη πολιτική, είναι γνωστά στο ιερατείο. Σε όλες τις εποχές. Το άδικο και το σωστό το γνωρίζουν. Λίγοι όμως έχουν το ανάστημα, να υψώσουν τη φωνή στον πλούσιο ισχυρό. Σίγουρα αυτοί δεν είναι οι ανώτατοι κληρικοί που έχουν αλισβερίσι με τους φαύλους.
Κι όταν περάσουν τα χρόνια αφού φύγει ο διεφθαρμένος, οι αντικαταστάτες του, θα καπηλευτούν τα λόγια και τα έργα των θαρραλέων Αντιστασιακών για το δικό τους συμφέρον, για να φανούν δήθεν διαφορετικοί, δήθεν κάτι καινούριο. Μέχρι να τους αμφισβητήσουν πάλι κοκ.
Όσο όμως δεν αλλάζει η αιτία, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα, δεν αλλάζει τίποτα εκτός από τα πρόσωπα. Η καρατόμηση του Ιωάννη έγινε από τον Ηρώδη με τις ευλογίες του ιερατείου, γιατί ο ίδιος φοβόνταν Επανάσταση. Τα περί χορού των επτά πέπλων της Σαλώμης το πολύ - πολύ να επιτάχυναν την απόφαση. Επανάσταση όμως, που ναι μεν αν πετύχαινε θα έριχνε τον Ηρώδη και ίσως θα έδιωχνε τους Ρωμαίους (πράγμα εξαιρετικά δύσκολο δεδομένων των στρατιωτικών συσχετισμών) αλλά δε θα βελτίωνε και πολλά, εκτός κι αν άλλαζε ριζικά το οικονομικό σύστημα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι, που αντιστάθηκαν δεν ήταν γενναίοι, φιλάνθρωποι κλπ. Κάθε άλλο. Σημαίνει, πως δίπλα στους θαρραλέους και έντιμους κάθε εποχής πρέπει να υπάρχει κι ο αντικειμενικός σκοπός, που να είναι εφαρμόσιμος και να αφορά το εδώ και το τώρα.
Η Επανάσταση δεν είναι θρησκεία να κάτσουμε να την περιμένουμε κάνα δυο χιλιάδες χρόνια. Κάθε ιστορική περίοδος, κάθε μέρα η Ιστορία γράφεται. Και αποφασισμένοι άνθρωποι υπάρχουν και προϋποθέσεις. Φυσικά δεν είναι εύκολο, χρειάζονται αρκετά, αλλά δεν είναι κι απίθανο.
Πάντως να ξέρεις, ότι εμείς οι άθεοι, είμαστε πιο κοντά στους αγίους από αυτούς που υποκριτικά κάνουν μεγάλους σταυρούς πηγαίνοντας επιδεικτικά στο ναό. Αν μπορούσαν μάλιστα να κινηθούν οι εικόνες θα τους φασκέλωναν.
Χρόνια πολλά με υγεία σε όλους. Και όσους εορτάζουν σήμερα και τους υπόλοιπους. Είναι διαδεδομένο το όνομα Γιάννης. Στα εβραϊκά σημαίνει "ο Θεός υπήρξε γενναιόδωρος". Η ιστορία του Ιωάννη του Προδρόμου είναι γνωστή: Η σφοδρή κριτική στη διαφθορά της πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας στοίχησε το κεφάλι του πτωχού Ιωάννη.
Κι εδώ θα θελα να παρατηρήσω κάτι σχετικά με την εμπορία των αγίων και της πίστης γενικότερα: Εχθροί τόσο του Ιωάννη όσο και του Ιησού και των Αποστόλων αργότερα ήταν τόσο η πολιτική εξουσία, όσο και βολεμένο θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής τους. Ιδιαίτερα οι δεύτεροι.
Οι περισσότεροι από αυτούς, που οι χριστιανοί σήμερα προσκυνούν ως αγίους, αντιστάθηκαν στο διεφθαρμένο και άδικο καθεστώς. Το κήρυγμα τους ήταν φωνή ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση. Δυστυχώς δεν υπήρχε τότε ο Μαρξ να διατυπώσει επιστημονικά τη διαλεκτικό υλισμό, να μιλήσει για την πάλη των τάξεων κι οι άνθρωποι αυτοί, έντιμοι ασφαλώς, περίμεναν τη σωτηρία "απ έξω", από κάποιο Θεό. Ο κόσμος χρειάζονταν ελπίδα και αυτό προσέφεραν με καλές προθέσεις.
Αν σήμερα ζούσαν οι λαμπροί αυτοί χαρακτήρες, θα συγκρούονταν σίγουρα με όσους παπάδες και πολιτικούς προσκυνάν υποκριτικά τις εικόνες τους. Κι αυτό γιατί, όσο διεφθαρμένος ήταν ο Ηρώδης άλλο τόσο είναι κι οι σημερινοί ανθρωποφάγοι πολιτικοί, τσιράκια των πλουσίων. Όσο υποκριτές ήταν οι Φαρισαίοι, άλλο τόσο είναι σήμερα οι τυπολάτρες κληρικοί.
Γιατί τα εγκλήματα που κάνει κάθε ηγεσία, η οποία εφαρμόζει αλαζονική και άδικη πολιτική, είναι γνωστά στο ιερατείο. Σε όλες τις εποχές. Το άδικο και το σωστό το γνωρίζουν. Λίγοι όμως έχουν το ανάστημα, να υψώσουν τη φωνή στον πλούσιο ισχυρό. Σίγουρα αυτοί δεν είναι οι ανώτατοι κληρικοί που έχουν αλισβερίσι με τους φαύλους.
Κι όταν περάσουν τα χρόνια αφού φύγει ο διεφθαρμένος, οι αντικαταστάτες του, θα καπηλευτούν τα λόγια και τα έργα των θαρραλέων Αντιστασιακών για το δικό τους συμφέρον, για να φανούν δήθεν διαφορετικοί, δήθεν κάτι καινούριο. Μέχρι να τους αμφισβητήσουν πάλι κοκ.
Όσο όμως δεν αλλάζει η αιτία, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα, δεν αλλάζει τίποτα εκτός από τα πρόσωπα. Η καρατόμηση του Ιωάννη έγινε από τον Ηρώδη με τις ευλογίες του ιερατείου, γιατί ο ίδιος φοβόνταν Επανάσταση. Τα περί χορού των επτά πέπλων της Σαλώμης το πολύ - πολύ να επιτάχυναν την απόφαση. Επανάσταση όμως, που ναι μεν αν πετύχαινε θα έριχνε τον Ηρώδη και ίσως θα έδιωχνε τους Ρωμαίους (πράγμα εξαιρετικά δύσκολο δεδομένων των στρατιωτικών συσχετισμών) αλλά δε θα βελτίωνε και πολλά, εκτός κι αν άλλαζε ριζικά το οικονομικό σύστημα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι, που αντιστάθηκαν δεν ήταν γενναίοι, φιλάνθρωποι κλπ. Κάθε άλλο. Σημαίνει, πως δίπλα στους θαρραλέους και έντιμους κάθε εποχής πρέπει να υπάρχει κι ο αντικειμενικός σκοπός, που να είναι εφαρμόσιμος και να αφορά το εδώ και το τώρα.
Η Επανάσταση δεν είναι θρησκεία να κάτσουμε να την περιμένουμε κάνα δυο χιλιάδες χρόνια. Κάθε ιστορική περίοδος, κάθε μέρα η Ιστορία γράφεται. Και αποφασισμένοι άνθρωποι υπάρχουν και προϋποθέσεις. Φυσικά δεν είναι εύκολο, χρειάζονται αρκετά, αλλά δεν είναι κι απίθανο.
Πάντως να ξέρεις, ότι εμείς οι άθεοι, είμαστε πιο κοντά στους αγίους από αυτούς που υποκριτικά κάνουν μεγάλους σταυρούς πηγαίνοντας επιδεικτικά στο ναό. Αν μπορούσαν μάλιστα να κινηθούν οι εικόνες θα τους φασκέλωναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου