Κάνε, λαέ μου, να ξυπνήσουμε...

Γράφει ο mitsos175

"Μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών, τέρμα ως εδώ, τέρμα ως εδώ, άλλο δεν μπορώ..."
Ως και το τραγουδάκι το λέει, αλλά εμείς σημασία. Κι εξακολουθούμε να πληρώνουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας.

Πληρώνουμε για τους κηφήνες της βουλής για να έχουν θωρακισμένα αμάξια, ακριβά ρούχα και να ντερλικώνουν τα καλύτερα εδέσματα. Κι αυτός ο Καραμανλής με το Βενιζέλο τρώνε μόνοι τους τη μισή παραγωγή αιγοπροβάτων και χοιρινών της χώρας.

Πληρώνουμε τα παλάτια των πλουσίων. Πληρώνουμε προκαταβολικά τα παιδιά τους, τα παιδιά από τα τρισέγγονα τους μέχρι τις επόμενες 50 γενιές γαλαζοαίματων. Ξέρεις, τις δεξιώσεις, τα ταξίδια, τα κότερα όλα αυτά που έχουν, εμείς τα πληρώνουμε έμμεσα.

Πληρώνουμε τους τοκογλύφους, τους τραπεζίτες, τους κοπτήρες, τους γομφίους και τους κυνόδοντες που υπάρχουν στις 10 μασέλες του κάθε εκβιαστή, ο οποίος μας άλεθει, "μας τρώει την ψυχή".

Πληρώνουμε τις μεγάλες δυνάμεις. Τους "αδερφούς μας τους Αμερικάνους" τα ξαδέλφια τους, τους Εγγλέζους, τους κουμπάρους τους, τους Γερμανούς, για να τη βγούμε στους γείτονες που κι αυτοί πληρώνουν με τη σειρά τους για ελικόπτερα που πέφτουν κι υποβρύχια που γέρνουν.
Δε βαριέσαι σκλάβοι υπάρχουνε, οπότε ας πληρώσουν και για αγαθά που θα έπρεπε να είναι δωρεάν, όπως το νερό.

Πληρώνουμε τα λάθη τις παραλείψεις των ηλιθίων που βγάζουμε απάνω. Που αντί να διορθώσουν έστω ένα από τα χιλιάδες στραβά, τα κάνουν ακόμα χειρότερα. Σαν τα μούτρα τους.

Πληρώνουμε τα σκάνδαλα των διαχρονικών "κουμπάρων" που άλλοτε "σεμνά και ταπεινά" άλλοτε ξεδιάντροπα βουτάνε τον παρά. Πληρώνουμε τα ρουσφέτια στους συγγενείς και τις γκόμενες ή γκόμενους ανάλογα.

Πληρώνουμε πάρα πολλά σε φόρους για να μην έχουμε υγεία, να έχουμε παραπαιδεία, και για να έχουμε καταστολή αν τυχόν και πούμε μια κουβέντα. Γιατί και τα χημικά των ΜΑΤ εμείς τα πληρώνουμε. Τα μόνα που μας επιστρέφουν.

Πληρώνουμε τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης για να μας σερβίρουν σκουπίδια μες το σπίτι βρίζοντας μας κατάμουτρα. Εμείς τι κάνουμε; Ζάπινγκ! Να αναπνεύσουμε όσο το δυνατό περισσότερη μπόχα μπορούμε.

Κοντολογίς πληρώνουμε τα πάντα. Γιατί; Γιατί είμαστε Φοβητσιάρηδες κι ο φόβος πληρώνεται πολύ ακριβά. Φοβόμαστε να τολμήσουμε, γι αυτό είμαστε υποταγμένοι. Αλλά δε λέω πότέ "ζούμε υποταγμένοι", γιατί στη σκλαβιά δεν υπάρχει ζωή.

Αφορμή που τα έγραψα αυτά ήταν όταν είδα ένα παρόμοιο τίτλο σε ένα site όπου είχε τη λυπητερή, το λογαριασμό: Ότι έχουμε και δεν έχουμε εμείς κι οι επόμενες γενιές. Είναι πολλά; Είναι και το "πουρμπουάρ" μέσα για το πήδημα που μας έκαναν. Βλέπεις αγάπη μου, άλλοι ξεφάντωσαν κι έφαγαν, και όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουν έστειλαν το λογαριασμό από δω. Κι εμείς σαν καλά προβατάκια που είμαστε, θα τα πληρώσουμε ακόμα μια φορά. Για να μη χάσουμε τα κελεπούρια που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση.

Αλλά που θα πάει. Όλα εδώ πληρώνονται. Κάνε, λαέ μου, να ξυπνήσουμε...