Σε απέραντο υγρό νεκροταφείο έχει μετατραπεί η Μεσόγειος για τις στρατιές των κολασμένων της γης, τα θύματα της φτώχειας και των πολέμων. Το ταξίδι για την επιβίωση ή για ένα καλύτερο «αύριο» με τα παιδιά και τις οικογένειές τους, μακρυά από πολέμους, πείνα και κακουχίες, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο. Ένας μετανάστης πεθαίνει κάθε δύο ώρες στις θάλασσες της Μεσογείου.
Κάθε μήνα χάνουν την ζωή τους εν πλω 400 μετανάστες. Περισσότεροι από 1.750 μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους στα νερά της Μεσογείου από τις αρχές του 2015, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνή Οργανισμού Μετανάστευσης. Ο αριθμός είναι 30 φορές μεγαλύτερος σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2014, οπότε έχασαν τη ζωή τους 56 άνθρωποι. Η ναυτική τραγωδία που συνέβη τα ξημερώματα του προήγουμενου Σαββάτου ανοικτά της Λιβύης έχει καταγραφεί ως η χειρότερη όλων των εποχών, αφού τουλάχιστον 800 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους. Σύμφωνα με τον ΔΟΜ, η Μεσόγειος ενδέχεται να μετατραπεί σε υγρό τάφο για 30.000 μετανάστες!
Τα ρεπορτάζ εστιάζουν τις αιτίες στα κυκλώματα δουλεμπόρων, στα άθλια πλοιάρια, στην κακοκαιρία . Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι όσο οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις θα προκαλούν πολέμους και εμφύλιες αιματοχυσίες, θα στηρίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, όσο θα γιγαντώνεται η φτώχεια, τόσο θα αυξάνονται και οι στρατιές των μεταναστών. Η απέλπιδα προσπάθεια αυτών των ανθρώπων να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου τη φτώχεια και τη βρβαρότητα τους σπρώχνει στα κυκλωματα δουλεμπόρων που με την ανοχή κρατικών αρχών και με εισιτήριο που φτάνει μέχρι και 10.000 ευρώ τους στοιβάζουν στα σαπιοκάραβα - φέρετρα. Οι μεικτές ροές μεταναστών και προσφύγων, φαινόμενο με έντονες αυξητικές τάσεις δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά καταγράφεται σε όλη την Ευρώπη. Είναι παγκόσμιο πρόβλημα και όχι εθνικό.
Εκρηκτικά είναι τα προβλήματα από τα μαζικά κύματα μεταναστών στη χώρα μας, που οδηγούν είτε σε τραγωδίες, είτε σε άθλιους χώρους συγκέντρωσης που μετατρέπουν την Ελλάδα σε «αποθήκη ψυχών». Στρατιές μεταναστών εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, με βάση Κανονισμούς και Συνθήκες της ΕΕ, όπως το «Δουβλίνο ΙΙ», «Σένγκεν», που τούς απαγορεύει να φύγουν και εάν συλληφθούν σε άλλη χώρα, αυτή τους επιστρέφει στην Ελλάδα. Αυτή είναι η ΕΕ του . ανθρωπισμού και της .αλληλεγγύης! Στο βυθό της Μεσογείου βυθίζονται καθημερινά οι αγιογραφικές διακηρύξεις και οι δήθεν ανθρωπιστικές αξίες της ΕΕ.
Αυτή είναι η Ευρώπη - φρούριο που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως εισβολείς - εχθρούς με την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση, με Frontex και Eurosur (σύστημα ελέγχου μέσω δορυφόρων κ.α.), κατασταλτικά με διώξεις ακόμα και με δολοφονικές πρακτικές. Όλοι αυτοί οι μετανάστες/πρόσφυγες, οι μισοί από τους οποίους εισέρχονται στην Ευρώπη για να ξεφύγουν από συρράξεις και διωγμούς και «εκτίθενται σε απαράδεκτους κινδύνους για τη ζωή και τα δικαιώματά τους ως αποτέλεσμα της αμείλικτης επιδίωξης της ΕΕ να μειώσει τον συνολικό αριθμό των αφίξεων μεταναστών» τονίζει η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΕ την περίοδο 2007 - 2013 ξόδεψε 1,8 δις. για τον έλεγχο των συνόρων , 1,5 για την επαναπροώθηση των αλλοδαπών και μόλις 0,7 για την προστασία όσων προσφεύγουν στα κράτη - μέλη της.
Μονόδρομος είναι μια πολιτική που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως ανθρώπους που φιλοξενούνται σε ανθρώπινους χώρους και όχι σε κέντρα κράτησης, που τους παρέχεται άσυλο ως θύματα διώξεων ή πολέμων, που έχουν πλήρη δικαιώματα στην εργασία, στη ζωή.
* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης», αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ» και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου