Είχαμε αναφέρει σε παλιότερη ανάρτησή μας, ότι οι δοσίλογοι, "σαν τους μαυραγορίτες της Κατοχής, που παρακαλούσαν που να αντέξει ο Γερμανός στρατηγός Έρβιν Ρόμελ στη μάχη της Αφρικής, ώστε να προλάβουν να ξεπουλήσουν την πραμάτεια τους" φωνάζουν "βάστα Σόιμπλε", Μέρκελ, κοκ.
Η γαλάζια συμμορία βρίσκεται σε ένα πραγματικό αδιέξοδο. Η πολιτική της Νέας Δικτατορίας έγινε τόσο μα τόσο μισητή από τον κόσμο, που ακόμη και αυτή η άτσαλη διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αρκετή να μειώσει τη διαφορά ούτε καν στο ελάχιστο.
Σ΄ αυτό οφείλονται σε μεγάλο οι υπερβολές του ίδιου του αρχηγού της ο οποίος μόνο με χουντικό ή πρωθυπουργό κατοχής μπορεί να συγκριθεί. Τόσο χάλια. Η πολιτική είναι δυστυχώς λίγο πολύ η ίδια, όμως είναι τόση η δυστυχία που προκάλεσε η Νέα Δημοπρασία, που σε πάρα πολλούς φαίνεται "παράδεισος" το σημερινό αλαλούμ!
Άλλωστε ο ίδιος ο κλεφτοπόλεμος της ΝΔ προς την κυβέρνηση είναι μια μεγάλη ανοησία από μέρους της, καθώς δίνει άλλοθι στα σφάλματα του ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, ακόμα κι αν περάσουν τα πιο βρώμικα σχέδια της δεξιάς, ακόμα κι αν η κυβέρνηση πέσει, η ΝΔ θα γνωρίσει μια νέα, χειρότερη εκλογική συντριβή.
Όμως όταν ακολουθείται η ίδια πολιτική μέσα στην ΕΕ το ΝΑΤΟ, έστω και χωρίς κάποιες από τις υπερβολές, αργά ή γρήγορα τα πράγματα χειροτερεύουν, αφού οι αιτίες παραμένουν. Η αξιωματική αντιπολίτευση θα πρέπει να κάνει πολλή υπομονή και να ετοιμαστεί για νέες πανωλεθρίες. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χάσει τον κόσμο τόσο σύντομα, όσο ελπίζουν. Θα έχει την υποστήριξη αρκετών, ακόμα κι αναγκαστεί σε εκλογές με τις χειρότερες γι αυτή δυνατές συνθήκες.
Το μόνο που μπορεί να ελπίζει ο Σαμαράς είναι η ανοησία του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς περισσεύει, μια που ακόμη κι αυτή η απόδοση των πραγματικών ποινικών ευθυνών για τα μυριάδες σκάνδαλα, δεν θα αποδοθεί καθώς φαίνεται. Αυτό δίνει χρόνο στα λαμόγια να σβήσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους και να περιμένουν στις τρύπες τους τη φθορά που θα έρθει σίγουρα, αφού μάλιστα ακολουθούν τα ίδια βήματα. Όταν οι ακροδεξιές οχιές εξασφαλίσουν το πολιτικό τους τομάρι, θα αποθρασυνθούν ακόμη περισσότερο.
Προς το παρόν πάρα πολλοί γαλάζιοι μουρμουρίζουν κατά του πρώην "καταλληλότερου". Δεν αναφέρομαι μόνο στη γνωστή οικογένεια, αλλά σε αρκετούς αυλικούς, οι οποίοι έχουν πάθει στέρηση καρέκλας. Είχαν εθιστεί τόσο πολύ με την εξουσία που δεν τους νοιάζει τίποτε άλλο. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με το Σαμαρά, ο οποίος πολύ θα ήθελε να πάρει κάποια θέση, εξασφαλίζοντας μια και καλή την ατιμωρησία για όσα έκανε.
Φυσικά κάτι τέτοιο θα ήταν ίσως το μόνο που θα έδιωχνε αμέσως τον κόσμο από το ΣΥΡΙΖΑ και δεν πρόκειται να γίνει, τουλάχιστο όπως το ελπίζει η ΝΔ. Έτσι αναγκαστικά, ενώ θα κάνει "ανένδοτο" σε κάποια θέματα, όπως στην αναγκαστική σύγκρουση του ΣΥΡΙΖΑ με ορισμένους μεγάλους καρχαρίες, θα ψηφίζει τα όλα τα μνημονιακά μέτρα, παίρνοντας τη θέση της "τσόντας" και μάλιστα χωρίς πληρωμή, σπάζοντας τα νεύρα των ελαχίστων πιστών της, γελοιοποιούμενη στο έπακρο.
Οι δανειστές από τη μια θέλουν πίσω το αγαπημένο τους δουλικό, από την άλλη αρχίζουν να κατανοούν πόσο άχρηστος είναι. Επιπλέον μόλις φύγει ο θυμός τους για τον "άτακτο πρωθυπουργό" θα δουν πως μια χαρά θα περάσει και πάλι η δική τους πολιτική. Οπότε θα αφήσουν τη ΝΔ. Άλλωστε τα ίδια ακριβώς έκαναν και με το ΠΑΣΟΚ.
Ίσως γίνουν κάποιες προσπάθειες για αλλαγή ηγεσίας της γαλάζιας συμμορίας στο μέλλον, αλλά το αδιέξοδο είναι εμφανές: Όποιος και να μπει, θα υπερασπιστεί το μνημόνιο, οπότε κρατάν το Σαμαρά όπως ακριβώς το ΠΑΣΟΚ το Βενιζέλο. Τα παλαιά κόμματα εξουσίας πέθαναν. Και γι αυτούς δεν προβλέπεται καμία μα καμία ανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου