Δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη και μια δική μας τοποθέτηση

Από τον ιστότοπο του Μίκη Θεοδωράκη ήρθαν στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο κάποιες δηλώσεις που έκανε ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης.

Θα τις παραθέσουμε μαζί με μια δική μας παρεμβολή, που απαντάει στο ερώτημα –πιθανόν ρητορικό- που θέτει ο Μίκης Θεοδωράκης αν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε τι αντιμετώπιση θα είχε από τους ξένους δανειστές του ελληνικού κράτους όταν βρισκόταν στην κυβέρνηση.

Η παρέμβαση μας, πιστεύουμε, ότι δίνει και μια απάντηση σε κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζονται σε τηλεοπτικές εκπομπές παρουσιαζόμενα «απογοητευμένα» γιατί, λέει, οι «εταίροι» δεν δείχνουν στην Ελλάδα την πρέπουσα αλληλεγγύη.

Ας δούμε την δήλωση του Μ. Θεοδωράκη

ΑΠΛΟΤΗΤΑ - ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ - ΠΥΓΜΗ 

Πρώτον: ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασαν στον Λαό μας το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, το οποίο δεσμεύτηκαν να πραγματοποιήσουν αμέσως μόλις γίνουν Κυβέρνηση. Ο Ελληνικός Λαός πίστεψε στο πρόγραμμα αυτό και τους ανέδειξε σε Κυβέρνηση της χώρας. Όλα αυτά σημαίνουν απλότητα, δεδομένου ότι ο ένας υπόσχεται και ο άλλος το αποδέχεται. Τόσο απλά!

Δεύτερον: Ο Λαός ψηφίζει το συγκεκριμένο πρόγραμμα και η Κυβέρνηση αρχίζει να το πραγματοποιεί. Αυτό σημαίνει καθαρότητα. Δηλαδή ο Λαός περιμένει, ενώ η Κυβέρνηση εκτελεί. Καμμιά δικαιολογία δεν μπορεί να υπάρξει σ’ αυτή τη σχέση που αφορά την ίδια τη ζωή του Λαού.

Όμως οι μέρες περνούν και το καθαρό νερό αρχίζει να θολώνει. Φταίνε, μας λένε, οι ξένοι. Δεν τους ήξεραν άραγε; Έπρεπε να γίνουν Κυβέρνηση για να το μάθουν;

Αν ήξεραν αλλά πίστευαν ότι θα … γοητεύσουν τους Τροϊκανούς-Θεσμούς και το ΔΝΤ, τότε η καθαρότητα θολώνει. Γίνεται ανωριμότητα, ανευθυνότητα, επιπολαιότητα, ανικανότητα. Γίνεται βούρκος.

Τρίτον: Ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση, θα έπρεπε τώρα που έμαθαν τι σημαίνει «αλλαγή μέσα από το Σύστημα», τώρα που ζούμε όλοι μαζί ως Λαός τα αδιέξοδα που δημιούργησαν οι ίδιοι, χρειάζεται η Πυγμή! Πρέπει να βρεθεί κάποιος σοβαρός και υπεύθυνος, που αντί να δέχεται τη ντροπή της Ρίγας, να δώσει μια γροθιά στο γραφείο του και να πει θαρρετά «ΤΕΛΟΣ!. Αυτή είναι η Πυγμή που μας οφείλουν για να σωθούν οι ίδιοι και ο Λαός μας.

Αθήνα,  11.5.2015
Μίκης Θεοδωράκης

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Δύο «επιχειρήματα» της Κυβέρνησης:

α) «Το Μνημόνιο το κατήργησε ο Λαός». Λες και το ψήφισε ο Λαός… Τα Μνημόνια τα υπέγραψαν εκλεγμένα στη Βουλή κόμματα και εξουσίες. Επομένως θα καταργηθούν μόνο από Κυβερνητική Εξουσία, λ.χ. τη σημερινή.

β) «Έχουμε νωπή εντολή του Λαού για να βάλουμε εμείς τις κόκκινες γραμμές. Αυτοί όμως δεν τις σέβονται, δεν είναι δημοκράτες».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μήπως και οι Κυβερνήσεις των άλλων κρατών της Ευρώπης δεν ψηφίστηκαν από τους Λαούς της Ευρώπης; Και μάλιστα πιο πρόσφατα από μας, όπως λ.χ. στη Φινλανδία; Δεν έχουν προγράμματα; Δεν έχουν τις δικές τους εντολές; Και μάλιστα πιο «νωπές»; Εφ’ όσον ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τους υπόλοιπους Λαούς, αυτόματα τελειώνουν οι οποιεσδήποτε νωπές ή μη εντολές και σαν καλοί μαθητές πρέπει να παραδεχτούν ότι εκεί ισχύει μόνο μία εντολή: του ισχυρότερου.

Ας δώσουμε τώρα μια απάντηση σε κάποια ερωτήματα που θέτει ο Μ.Θ. χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του Α. Τσίπρα. Απ’ αυτά προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι το κόμμα της Κουμουνδούρου γνώριζε πολύ καλά ποια στάση θα κρατούσε απέναντί του το ευρωιερατείο, οπότε μόνο σαν φτηνές δικαιολογίες μπορεί να θεωρηθούν τοποθετήσεις Συριζαίικων στελεχών ότι δεν περίμεναν τέτοια αντιμετώπιση από τους «εταίρους».

Ελεγε μεταξύ άλλων, λοιπών, ο Αλέξης Τσίπρας στις 28 Φλεβάρη μιλώντας στην Κ.Ε του κόμματός του:

«Το σχέδιό τους, λοιπόν, ήταν και παραμένει να οδηγήσουν την κυβέρνησή μας σε φθορά, ανατροπή, ή άνευ όρων παράδοση, πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Και πριν το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες.

Και κυρίως πριν από τις εκλογές στην Ισπανία.

Δηλαδή: Να μας πιέσουν τόσο ώστε να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας.

Να σπείρουν έτσι απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση.

Να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί και μπορέσουν ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας.

Με τελικό στόχο είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου. Είτε να μας ανατρέψουν και να τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν. Είτε τέλος, όπως έγινε με τη ΝΔ του Σαμαρά, να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους και να καταφέρουν έτσι στρατηγικό πλήγμα και στην Ελλάδα που αντιστέκεται, και στην Ευρώπη που λέει όχι στη λιτότητα».