Αντικρουόμενα είναι τα μηνύματα που μας έρχονται από το Eurogroup. Απ’ την μια διαβάζουμε ότι το ΔΝΤ δεν δέχεται σαν βάση συζήτησης τις ελληνικές προτάσεις και με πρόσχημα ότι θίγουν την «υγιή επιχειρηματικότητα» ζητάει να απορριφθούν και να επιβληθούν μόνιμα εισπρακτικά μέτρα σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων, κάτι που δεν δέχεται η ελληνική πλευρά. Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ έχει η εφημερίδα των Συντακτών
Aπ’ την άλλη ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, δηλώνει αισιόδοξος για επίτευξη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και των δανειστών της.
Επιφυλακτικοί παρουσιάζονται ο Γερούν Ντέισελμπλουμ καθώς και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (EFSF) Κλάους Ρέγκλινγκ οι οποίοι εκτιμούν ότι «χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά να γίνει» για να επιτευχθεί συμφωνία.
Αναμένοντας το αποτέλεσμα των συνομιλιών που θα έχει στις Βρυξέλλες ο Αλ. Τσίπρας με Γιούνκερ, Ντράγκι, και Λαγκάρντ καθώς και το τι θα προκύψει από την συνεδρίαση του Eurogroup να ρίξουμε μια ματιά τι επικρατεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Εχει ιδιαίτερη σημασία τους όρους που θέτει ο Π. Λαφαζάνης για να στηρίξει την ενδεχόμενη συμφωνία όπως τους παρουσίασε μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου του Πέτρου Παπακωνσταντίνου «Αριστερά, Κυβέρνηση και Κράτος / Κλασικές Αναλύσεις, Σύγχρονες Εμπειρίες»,
«Αν θέλουμε να φύγουμε από αυτή την κρίση, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο όπου θα ανακοπεί η ύφεση για να μπούμε σε μια νέα ανοδική τροχιά, ανακαμψιακή τροχιά, αν θέλουμε λοιπόν να οδεύσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, χρειάζονται απαραιτήτως τρία πράγματα. Είναι πολλά που χρειάζονται, αλλά τρία πράγματα απαραιτήτως:
Πρώτον, να τερματιστεί η λιτότητα. Η λιτότητα είναι ότι πιο καταστροφικό για όλη την Ευρώπη, αλλά ειδικότερα για μια χώρα σαν την Ελλάδα. Με μέτρα λιτότητας η Ελλάδα δεν μπορεί να δει το αύριο.
Το δεύτερο που χρειάζεται είναι μια ισχυρή ένεση ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Ισχυρή ένεση ρευστότητας, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με σαφή και καθαρή την παραγωγική και αναπτυξιακή κατεύθυνση και, βεβαίως, ισχυρή ρευστότητα για να χρηματοδοτηθεί με όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκούς όρους η οικονομία.
Και το τρίτο που χρειάζεται απαραιτήτως, είναι η βαθιά διαγραφή του χρέους. Θα έλεγα, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους».
Αναμενόμενη η έκκληση στον «κομματικό πατριωτισμό» των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που κάνει η εφημερίδα «Αυγή», γράφοντας χαρακτηριστικά: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν και παραμένει βασική προτεραιότητα των δανειστών η πολιτική απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ ως υποδείγματος για άλλες ευρωπαϊκές χώρες και η ανάκτηση του ελέγχου της χώρας με συμμετοχή "οικείων προσώπων" στην κυβερνητική πλειοψηφία ή και στην κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να απαντήσει σε αυτό το σχέδιο, που δεν είναι πάρα η λεγόμενη "αριστερή παρένθεση" με μια φωνή. Ή όλοι ναι, ή όλοι όχι και ο λόγος στον λαό».
Η σουπια της σοσιαλδημοκρατιας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λαφαζανης μιλαγε για κοινωνικοποήση επιχειρησεων στρατηγικης σημασιας,φυσικα με εξοδο αποΕΕ. Τωρα αναφερει ενεσεις ρευστοτητας.Να μην θυμηθουμε την ατακα του:ειμαστε υπερ της ελευθερης οικονομιας. Αυτα προκαλουν τα υπουργιλικια και οι καθε λογιων εξουσιες.Ζητω ο ρεφορμισμος!ΖΗΤΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή