Νίκος Μπογιόπουλος και Μανώλης Κωτάκης για το ταξίδι Τσίπρα στην Αμερική και το δημόσιο χρέος (Ηχητικό)

Το θέμα που δεσπόζει σήμερα στην ειδησεογραφία είναι το ταξίδι Τσίπρα στην Αμερική και τα συνακόλουθα του. Με αυτό το ζήτημα ασχολήθηκαν στην ραδιοφωνική τους εκπομπή ο Νίκος Μπογιόπουλος και ο Μανώλης Κωτάκης. Κομμουνιστής δημοσιογράφος ο ένας, συντηρητικός δημοσιολόγος ο δεύτερος.

Το ηχητικό που παραθέτουμε απ’ αυτή την εκπομπή, το θεωρούμε αρκετά ενδιαφέρον ιδίως για την προσέγγιση που κάνει ο Ν. Μπογιόπουλος για το δημόσιο χρέος αποδομώντας την κυβερνητική προπαγάνδα.

Μια σημείωση να προσθέσουμε μόνο, σχετικά μ’ αυτά που ακούμε στο ηχητικό.  Οι δικαστικές εξελίξεις που υπάρχουν με τον Ανδρέα Γεωργίου, που ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), και με αλχημείες οδήγησε στο φούσκωμα των στοιχείων των δημόσιων οικονομικών, για να δώσει την δυνατότητα στους πολιτικούς προϊσταμένους του να οδηγήσουν την Ελλάδα στο κρεματόριο του Μνημονίου, δεν είδαν το φως της δημοσιότητας από δημοσίευμα που υπέγραφε ο Μ. Κωτάκης. Είχε προηγηθεί αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Λεωνίδα Βατικιώτη στο περιοδικό «Επίκαιρα».

____________________ Η σχετική ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  Οι «διαφημίσεις» του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και η σκληρή αλήθεια Την ώρα που ο πρωθυπουργός διαφήμιζε από τις ΗΠΑ ως «αναπτυξιακό πρόγραμμα» το νέο μνημόνιο που υπέγραψε μαζί με τους μνημονιακούς συμμάχους του στη Βουλή, πίσω στην Ελλάδα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τσακώνονταν αν τα εξοντωτικά μέτρα που περιμένουν τους πολίτες σε λίγες μέρες είναι «παλιά» ή «νέα».   Την ώρα που   οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Συρία κ.α. καταστρέφουν χώρες και οδηγούν στην προσφυγιά τους πληθυσμούς τους  ο πρωθυπουργός γινόταν και επίσημα αποδεκτός στο «επενδυτικό λόμπι», συνοδευόμενος από τη Γιάννα Αγγελοπούλου και «συνεντευξιαζόμενος» από τον πρώην   «πλανητάρχη» Μπιλ Κλίντον που έδωσε εντολές για επεμβάσεις και βομβαρδισμούς από την Γιουγκοσλαβία μέχρι τη Σομαλία. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση πίσω στην Ελλάδα προσπαθούσε να εκλογικεύσει τη φορολογική εξόντωση των εργαζόμενων, λέγοντας ουσιαστικά ότι δεν θα φορολογηθεί όποιος ήδη βρίσκεται κάτω από τα φτώχιας (ούτε αυτό θα μπορέσει να το υποστηρίξει).    Ο κ. Τσίπρας μίλησε για «ρεαλιστικό πρόγραμμα» και προετοίμασε για μια Ελλάδα «πολύ ελκυστικό επενδυτικό προορισμό». Κάπως έτσι υπέγραψε, μετά από το μνημόνιο, τη δική του δήλωση μετανοίας ενώπιον των «επενδυτών» που περιμένουν πότε θα σβήσει και το τελευταίο εργασιακό δικαίωμα, γιατί αυτό συνιστά «ελκυστικό επενδυτικό προορισμό» για τους καπιταλιστές.    Στο μεταξύ, η ανάπτυξή τους φεύγει νύχτα από τη χώρα (βλ. νέες περιπτώσεις πολυεθνικών τύπου Carrefour) και αφήνει πίσω ακόμα περισσότερους ανέργους. Αυτή η αντίληψη, της «καλής επιχειρηματικότητας», της «ανάπτυξης», της «ελάφρυνσης του χρέους» δεν είναι απλώς αποτυχημένη. Δεν μας ενδιαφέρει έτσι και αλλιώς αν είναι βιώσιμα ή όχι τα σχέδιά τους, είμαστε εδώ για να τα ανατρέψουμε. Η αντίληψη αυτή όμως είναι επικίνδυνη, καθώς οι λύσεις τους περνάνε πάνω από τα συντρίμμια της εργατικής τάξης.    Ήταν αποτυχημένη η προπαγανδιστική προσπάθεια αναβάπτισης του μνημονίου στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ από τον πρωθυπουργό. Ακόμα και αν επιστρέψει με τη συγκατάθεση των «επενδυτών» του ιδρύματος Κλίντον και της Γιάννας Αγγελοπούλου, η απάντηση πρέπει να είναι μαζική, δυναμική, εργατική.