Αυτό που συμβαίνει με τους πρόσφυγες δεν είναι ταινία. Είναι πραγματικότητα και συμβαίνει δίπλα μας

Του Κώστα Καίσαρη (από sentragoal)

ΔΕΝ πρόκειται για κινηματογραφική ταινία. Ούτε για ντοκιμαντέρ. Που έχει γυριστεί κάπου, κάποτε. Σε κάποια χώρα της Αφρικής ή της Ασίας. Είναι η πραγματικότητα. Που συμβαίνει τώρα. Δίπλα μας. Είναι οι 500 περίπου πρόσφυγες που ξεκίνησαν από τη Λαμία για να πάνε στα Σκόπια. Με τα πόδια! Τετρακόσια πενήντα χιλιόμετρα! Με τα μικρά παιδιά στους ώμους και τα μπαγκάζια τους. Δεν πρόκειται για ταινία. Είναι η Ευρώπη. Που έχει κλειστά τα σύνορά της. Δεν είναι μόνο η Αυστρία και οι χώρες των δυτικών βαλκανικών χωρών που κλείνουν τα σύνορά τους για να εγκλωβίσουν τους πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Είναι και η Ελλάδα που σαν μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχει κλειστά τα σύνορά της. Κι αφού όλοι αυτοί δεν μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα νόμιμα, να πάρουν το αεροπλάνο ή το πλοίο της γραμμής, πνίγονται με τις βάρκες. Κι από κει και πέρα ο Γολγοθάς. Να περάσουν τα επόμενα σύνορα. Να ξεφύγουν από ανθρώπους και σκυλιά που τους κυνηγάνε. Δεν είναι ταινία με τους Εβραίους που έφυγαν από την Αίγυπτο για τη Γη της Επαγγελίας. Δεν είναι οι Ελληνες πρόσφυγες που φύγανε από τη Σμύρνη το 1922. Δεν πρόκειται για τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι τα Χοτ Σποτς. Οι σκηνές δεν ανατρέχουν στην Αφρική. Είναι στο λιμάνι του Πειραιά, τα παιδιά των προσφύγων που πεινάνε και περιμένουν στην ουρά για μια μπανάνα, Είναι ο καπιταλισμός. Είναι η ελεύθερη οικονομία. Είναι ο πόλεμος.

Για κολατσό τους έχουν Τόμσεν και σία τους Κατρούγκαλους

ΣΑΜΠΑΝΙΕΣ ανοίγουνε στου Μαξίμου. Η ελληνική οικονομία σκίζει χασέδες. Το πρωτογενές πλεόνασμα τετραπλασιάστηκε. Για τον Ιανουάριο του 2016 έφτασε τα 1.077 εκατομμύρια ευρώ έναντι 367 τον Ιανουάριο του 2015. Θρίαμβος. Η αριστερή κυβέρνηση αποτελείται από νοικοκύρηδες. Κάτι που προβλήθηκε δεόντως από την πρώτη σελίδα της «Αυγής». Οχι μόνο δεν μπαίνουμε μέσα δηλαδή, αλλά έχουμε και περίσσευμα. Οχι μόνο πληρώνουμε τα χρέη μας, αλλά βάζουμε και στην άκρη. Ο,τι ακριβώς έλεγαν οι Σαμαροβενιζέλοι. Και τα επαναλαμβάνουν χωρίς να ντρέπονται. Λες και απευθύνονται σε βαζιβουζούκους. Και με σχετική σάλτσα μάλιστα: «Οτι αυτό, το καλύτερο του αναμενόμενου, αποτέλεσμα, θα μας βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές».

Κι από πού προέκυψε αυτό το πλεόνασμα; Από την καλή και σωστή αριστερή διαχείριση; Από την καταπολέμηση της σπατάλης; Είναι και γελοίο και αναξιοπρεπές και ανέντιμο να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Το τεχνητό αυτό πλεόνασμα έχει προκύψει για δύο λόγους: Ο ένας, η στάση πληρωμών από το κράτος, και, ο δεύτερος, η υπερφορολόγηση. Οσο για το ατού στη διαπραγμάτευση, αυτά τα αστεία δεν είναι ούτε για το Δελφινάριο. Τι να διαπραγματευτούν οι Κατρούγκαλοι κι οι Τσακαλώτοι; Για κολατσό τους έχουνε Τόμσεν και σία. Μια μπουκιά θα τους κάνουνε, όπως κάνανε τον Τσίπρα πέρυσι. Κι εν πάση περιπτώσει, ποιο θέμα, ποιο πρόβλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας λύθηκε με διαπραγμάτευση, για να λυθεί το ελληνικό; Στη διαπραγμάτευση κερδίζει πάντα ο δυνατός και χάνει πάντα ο αδύναμος. 

Κι ανεξάρτητα από τους αριθμούς. Ολοι αυτοί ζούνε σε άλλον κόσμο; Δεν βλέπουνε τι γίνεται; Δεν βλέπουνε ότι παριστάνουν τους πρωθυπουργούς και τους υπουργούς σε μια διαλυμένη χώρα με εξαθλιωμένους;