Μήπως το ΝΑΤΟ είναι φίλος μας και δεν το ξέρουμε;

Πηγή: «Πριν»

Μνημείο πολιτικής σκέψης αλλά και σημάδι κυβερνητικού πανικού είναι το άρθρο του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Τριγάζη με τίτλο «Το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο», που δημοσιεύθηκε πριν τρεις μέρες στην Εφημερίδα των Συντακτών.

Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να απαντήσει κυρίως στις εκ δεξιών ενστάσεις για την παρουσία των νατοϊκών σκαφών όσο για τις εξ αριστερών αντιδράσεις, ξεμπερδεύει μ' αυτές χαρακτηρίζοντάς τες, «κατανοητές» μεν, «βγαλμένες από το παρελθόν» δε.   Ωστόσο, οι (βγαλμένες από το μέλλον;) θέσεις του μέλους της ΚΕ του κυβερνώντας κόμματος, έχουν ενδιαφέρον και για τους εξ αριστερών αντιδρώντες. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι το ΝΑΤΟ δεν έρχεται πρώτη φορά στο Αιγαίο. Εδώ και δεκαετίες γίνονται κοινά γυμνάσια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με δυνάμεις της Συμμαχίας. Μα πού ζούσαμε τόσο καιρό και δεν το ξέραμε;

Σύμφωνα με τον Π. Τριγάζη, κανένα κίνδυνο εμπλοκής του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στη Συρία δεν αντιπροσωπεύει η παρουσία των νατοϊκών πολεμικών σκαφών στο Αιγαίο: «Τόσο εύκολα μπορεί να αποφασίσει το ΝΑΤΟ να μετακομίσει από το Αιγαίο στη Συρία;». Ωστόσο, παραδέχεται ότι «δεν είναι ευχάριστη η “στρατιωτικοποίηση" του προσφυγικού-μεταναστευτικού, άλλοι, όμως, ευθύνονται γι’  αυτό». Ή μήπως κατά βάθος είναι ευχάριστη;

Μετά το «Είναι φίλοι μας οι Γερμανοί» έρχεται το «Είναι φίλοι μας οι νατοϊκοί», αφού ο  Τριγάζης αφήνει άναυδο τον αναγνώστη όταν υποστηρίζει: «Και όταν λέμε ΝΑΤΟ εννοούμε ΗΠΑ, ας μην το ξεχνούμε. Λίγο βαθύτερος και σφαιρικότερος προβληματισμός δεν βλάπτει. Εδώ ο Ομπάμα ετοιμάζει ταξίδι στην Αβάνα, εκεί όπου και ο Πατριάρχης Μόσχας και ο Πάπας της Ρώμης επέλεξαν πρόσφατα να συναντηθούν, ύστερα από χίλια χρόνια!»

Δηλαδή ΝΑΤΟ ίσον ΗΠΑ, ΗΠΑ ίσον Ομπάμα, Ομπάμα ίσον Κούβα, άρα το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο φέρνει στα νερά μας τον περήφανο χαιρετισμό της κουβανικής επανάστασης. Απ’ την Αβάνα έρχομαι και στην κορφή κανέλα...