«Όσα μας διηγήθηκαν οι παλιοί, τα ζούμε τώρα»...

Πηγή: aek365

Ο Κώστας Νεστορίδης και ο Στέλιος Σεραφείδης μίλησαν για την πρωτοβουλία της ΑΕΚ για τους πρόσφυγες Στην πρωτοβουλία που πήρε σήμερα η ΑΕΚ για την στήριξη των προσφύγων, συμμετείχαν και οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές της ομάδας. Μεταξύ αυτών, οι Κώστας Νεστορίδης και Στέλιος Σεραφείδης, που είναι πάντα παρόντες σε όλες τις κινήσεις της οικογένειας της Ένωσης. Οι δύο παλιές δόξες της ομάδας, μίλησαν για το χέρι βοηθείας που απλώνει η ΑΕΚ στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

«Η φυλή η δική μας, οι Έλληνες πρόσφυγες, ήρθαν από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Οπότε, είναι μεγάλη υπόθεση αυτό που κάνει η ΑΕΚ. Είναι συγκινητικό. Θέλω να σας πω ότι υπήρξε στιγμή που έκλαψα. Θυμήθηκα τους γονείς μου που είχαν έρθει από τον Πόντο στην Ελλάδα το ΄22 και υπέφεραν όπως αυτοί οι άνθρωποι. Όσα μας διηγήθηκαν οι παλαιοί, τα ζούμε τώρα σε άλλο έργο αλλά από διαφορετικό ρόλο. Οι μνήμες μας δεν έχουν σβήσει, όπως και η ανθρωπιά μας. Η ΑΕΚ φόρτωσε δυο λεωφορεία και κατεβήκαμε στις αποθήκες του Παλαιού Φαληρού. Ήταν πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι ήταν γεμάτες από πράγματα, που σημαίνει ότι πολύς κόσμος έχει συνδράμει. Η Ένωση προσέφερε μέχρι και αναπηρικές καρέκλες. Εύχομαι ο Θεός να λυπηθεί αυτούς τους ανθρώπους», επεσήμανε ο Κώστας Νεστορίδης μιλώντας στο sportdog.gr.

Από τη μεριά του, ο Στέλιος Σεραφείδης επεσήμανε: «Εγώ θα ήθελα να μπορούσα και να είχα τη δύναμη, να φωτίσω αυτούς που κυβερνούν τον κόσμο και φτάνουν οι λαοί σε αυτή τη δυστυχία. Είναι τραγική η κατάσταση. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια απ΄ όλους τους φορείς. Επισκεφτήκαμε τις αποθήκες συγκέντρωσης των προϊόντων. Υπάρχουν ανθρώποι που έχουν αναλάβει ένα θεάρεστο έργο για να βοηθήσουν αυτούς τους δυστυχισμένους. Είτε μαύροι είναι, είτε πράσινοι, είτε κόκκινοι, είναι πάνω απ΄ όλα άνθρωποι. Οι γονείς μου ήρθαν από την Κερασούντα, εμείς παιδιά ήμασταν τότε και ακούγαμε τους μεγάλους και τις ιστορίες τους. Ξεριζωμός και προσφυγιά. Επειδή έζησα την Κατοχή με τους Γερμανούς, αυτές οι εικόνες με ανθρώπους σε εξαθλίωση μου θυμίζουν αυτήν την εποχή. Μαζεύονταν άνθρωποι στην Ομόνοια, άναβαν φωτιες για να ζεσταθούν πάνω από τον ηλεκτρικό σταθμό και από την πείνα πρήζονταν και πέθαιναν».