23 Φλεβάρη 1917 ξεσπά στην Αγία Πετρούπολη η Φεβρουαριανή Επανάσταση, που θα οδηγήσει στις 2 Μαρτίου του 1917 στην πτώση του Τσάρου και τον τερματισμό της χιλιόχρονης βασιλείας στη Ρωσία.
H EΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Των ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΑΓΚΑ, επίκουρου καθηγητή Ιστορίας
Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου
και του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΕΟΝΤΙΔΗ υπ.δρος Ιστορίας Πανεπιστημίου Λομονοσοφ
Οι έντονες αντιπαραθέσεις, οι οποίες χαρακτήριζαν την τσαρική Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα και οδήγησαν στην επανάσταση του 1905, παρά τις περιορισμένες προσπάθειες μεταρρυθμίσεων του πρωθυπουργού Στολίπιν (1906-1911), οξύνθηκαν στο έπακρο το 1914 λόγω της συμμετοχής την χώρας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αχανής αυτοκρατορία των Ρομανόφ αποδείχτηκε γίγαντας με πήλινα πόδια όταν η μακρόχρονη πολεμική σύγκρουση απαίτησε από την κοινωνία το σύνολο των δυνάμεών της και την οδήγησε στα όρια των ήδη περιορισμένων αντοχών της. Η λειτουργία της πολεμικής μηχανής στηριζόταν στη συνεχώς αυξανόμενη φορολογία και την έκδοση πληθωριστικού χρήματος.
Νωρίς (τα τέλη του 1914) εμφανίστηκαν φαινόμενα κρίσης στην αγροτική παραγωγή, τη βιομηχανία και τις μεταφορές. Οι προσπάθειες , όπως και σε άλλα εμπόλεμα κράτη, κρατικής ρύθμισης της οικονομίας δεν είχαν θεαματικά αποτελέσματα.
Η πρώτη σε μέγεθος κοινωνική ομάδα στη Ρωσία, οι αγρότες, αριθμούσε 110 εκατομμύρια άτομα. Το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας παρέμενε η ύπαρξη μεγάλων τσιφλικιών και η ανεπαρκής γη για την πλειονότητα των χωρικών. Το 1905, οι 30 χιλιάδες μεγαλύτεροι γαιοκτήμονες κατείχαν 70 εκατομμύρια εκτάρια γης, 10,5 εκατομμύρια οικογένειες μόλις 75 εκατομμύρια εκτάρια. Η επιστράτευση ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου