Το έχουμε ξαναδεί το έργο, με καλύτερους "ηθοποιούς"

Γράφει ο mitsos175.

Μέσα δεκαετίας 80: Ήταν πλέον φανερό σε όλους πως το ΠΑΣΟΚ, παρά την εκλογική του νίκη το 1985, ούτε μπορούσε, ούτε ήθελε, να φέρει την "Αλλαγή" που υπόσχονταν το 1981 και που πολλοί περίμεναν. Αντί για κάνει Αλλαγές "έπεσε με τα μούτρα στο φαΐ", απογοητεύοντας αρκετούς από τους οπαδούς του.

Στην άλλη μεριά, η ΝΔ βγάζει αρχηγό τον Αποστάτη, τον μπαμπά του σημερινού της "τσέλιγκα". Ο Μητσοτάκης, αν και έχει απέναντι του ένα ΠΑΣΟΚ, που δεν διαφέρει σε πολλά από τη ΝΔ, ξέρει ότι δεν μπορεί να νικήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος ασκούσε μια γοητεία στα πλήθη, αν κι εφάρμοζε την ίδια ακριβώς πολιτική. 'Ίσως γι αυτό να μην μπορούσε να πάρει αλλιώς την εξουσία: Δεν είχε να προσφέρει κάτι διαφορετικό. Έτσι χτυπά εκεί που το ΠΑΣΟΚ είναι πιο ευάλωτο: Στα αμέτρητα σκάνδαλα.

Η πολιτική αντιπαράθεση φουντώνει, ενώ το σύνθημα "Κάθαρση" είναι κυρίαρχο στις συγκεντρώσεις της Νέας Δημοκρατίας. Θα μου πείτε "το να μιλά Μητσοτάκης για Κάθαρση είναι τρολιά". Έχετε απόλυτο δίκιο. Βλέπετε, ο Αποστάτης ήταν ο ίδιος βουτηγμένος στο βόθρο της διαπλοκής, αλλά τότε η κοροϊδία έπιασε, τουλάχιστο σε μεγάλο βαθμό. Βέβαια έταζε κι άλλα: Δουλειές, επενδύσεις, αυτοκίνητα κοκ. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά...

Αργότερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αφού αθωώθηκε από το Ειδικό Δικαστήριο, εκδικήθηκε τον Μητσοτάκη παραπέμποντας τον για τα δικά του "άπλυτα", αλλά στη συνέχεια του τη χάρισε καθώς μια ακόμα "παράσταση" στον "Άγριο Πάγκο" θα στοίχιζε πολύ.

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Κούλη, το να αντιγράψεις τον μπαμπά σου ακόμα και στη σκανδαλολογία είναι εντελώς κουτό. Πόσο μάλλον όταν εσύ χειρότερος κι από τον Αλέξη σε αυτό το θέμα. Πόσο να περιμένουμε το πραγματικό πόθεν αίσχος σου; Μέχρι να έρθει η ανάπτυξη με Μνημόνιο ίσως; Πιο γρήγορα θα παγώσει ο ήλιος...

Δεν θα μπω όμως στον πειρασμό να σχολιάσω τα στραβά και τους ενός και του άλλου. Διότι κι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δυο ορδές απατεώνων που κάνουν "γιούρια" στην τσέπη μας. Η αντιπαράθεση είναι καθαρά για το μοίρασμα της λείας και φυσικά για αποπροσανατολισμό.
Όταν τα βρουν -μετά τις εκλογές- θα συνεργαστούν για να μας λεηλατήσουν συστηματικά από κοινού. Το έχουμε ξαναδεί το έργο, με καλύτερους "ηθοποιούς" τολμώ να πω, οπότε ξέρουμε πως δεν έχει happy end για μας. Οι δυο πρωταγωνιστές είναι αμοραλιστές. Ανήθικοι, εγωιστές, που προσπαθούν ακόμα μια φορά να αρπάξουν με ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ την Καρέκλα της Εξουσίας. "Λύκοι με προβιές προβάτων"

Αμοραλισμός: "Άρνηση της κάθε ηθικής, απόρριψη της ηθικότητας, τάση να δικαιολογηθεί η απανθρωπιά, περιφρόνηση της ηθικής συνείδησης και του αισθήματος της τιμής. Ο αμοραλισμός είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του φασισμού και ποικίλων ιδεολογικών και αντιδραστικών πολιτικών θεωριών".

Η ανηθικότητα, η διαφθορά προέρχονται από την εκμετάλλευση των συνανθρώπων μας. Είναι αυταπάτη λοιπόν να πιστεύουμε, ότι κάποιος που είναι υπέρ των απολύσεων, των μειώσεων, της στέρησης βασικών αγαθών και δικαιωμάτων, είναι τάχα ηθικός! Δεν είναι, πρόκειται για μεγάλο ψεύτη.

Ακόμα κι όταν οι διάφορες συμμορίες των αστών πολεμούν μεταξύ τους, δεν το κάνουν βέβαια επειδή πιστεύουν στη δικαιοσύνη, αλλά για μεγαλύτερο μερίδιο της λείας. Και είναι οι ίδιοι οι αστοί, που μερικές φορές τιμωρούν άλλους κλέφτες σκληρά, για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια. Οι "τιμωροί" αυτοί όμως είναι χειρότεροι, ενώ, όσο τους αφήνουμε, γίνονται όλο και πιο αδίστακτοι. Σκοπός μας είναι να αλλάξουμε τον Κόσμο να απαλλαγούμε από την Αιτία που γεννά τα καθάρματα, που κάνει έναν άνθρωπο απάνθρωπο...