Με αφορμή μια εκδήλωση του ΚΚΕ στην Φλώρινα

Του  Γ. Γ.

Διαβάζοντας, στην ιστοσελίδα 902, το ρεπορτάζ για την εκδήλωση που πραγματοποίησε χτες το ΚΚΕ, στον Πυξό της Πρέσπας στο Νομό Φλώρινας, για να τιμήσει τον αγώνα και την προσφορά των μαχητριών του ΔΣΕ, η σκέψη μου περιπλανήθηκε δεκαετίες πίσω.

Τότε που έμεινα για αρκετούς μήνες στην Φλώρινα και συμμετείχα σαν μέλος του ΚΚΕ στην λειτουργία της οργάνωσης.

Κατά την παραμονή μου, λοιπόν, στην Φλώρινα, γνώρισα πάρα πολλούς Σλαβομακεδόνες κομμουνιστές που είχαν πολεμήσει μέσα απ’ τις γραμμές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ.
«Ρουφούσα» τις ιστορίες που μου έλεγαν και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω τα μοναδικά βράδια που πέρασα μαζί τους, παρέα με τον κολλητό μου σύντροφο, τότε γραμματέα της Ν.Ε Φλώρινας του ΚΚΕ Γιώργο Γαβριηλίδη.  

Oποιος συζήτησε έστω και λίγο μαζί μ’ αυτούς τους συντρόφους, ήπιε ποντς (βρασμένο τσίπουρο με ζάχαρη) στα καφενεία τους, τους καμάρωσε να χορεύουν Πουστσένο (λεβέντικος ορχηστικός χορός) θα καταλάβει τι υπέροχοι άνθρωποι είναι αυτοί,

Oι ντόπιοι της Φλώρινας μαρτύρησαν της μάνας τους το γάλα τις τελευταίες δεκαετίες. Φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν, στερήθηκαν την ελληνική ιθαγένεια. Θεωρήθηκαν από το κράτος και τις κυβερνήσεις του «εσωτερικός εχθρός». Aκόμα και τα ελληνικά τα μάθανε με «την βίτσα του δασκάλου και τη μαγκούρα του χωροφύλακα», όπως μας έλεγε ένας ντόπιος απ την Kάτω Yδρούσα (Nτόλνο Kόντορι στην γλώσσα τους), έγραφα σ’ αυτή την ανάρτηση που κύριο θέμα είχε την παρουσίαση την παρουσίαση ενός βιβλίου που είχε γράψει ο,κομμουνιστής δάσκαλος, Παύλος Κούφης, ο οποίος έχει παλέψει μέσα απ’ τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδα