Εμείς τον τραγουδοποιό Θανάση Παπακωνσταντίνου πάντα τον συμπαθούσαμε και όχι μόνο για τις υπέροχες καλλιτεχνικές δουλειές του.
Πιθανόν όσοι/ες παρακολουθούν την διαδρομή αυτού του καλλιτέχνη να θυμούνται το πόσο θετικά έγινε δεκτό ένα DVD με μια ταινία στην οποία ήταν κυρίαρχη η παρουσία του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Το DVD ήταν πλημμυρισμένο με εικόνες, απόψεις και τραγούδια του Θ.Π και κυκλοφόρησε μαζί με το «ΜΕΤΡΟ» τον Γενάρη του 2015.
(Μια «γεύση» αυτής της ταινίας παίρνουμε στο βιντεάκι που παραθέτουμε παρακάτω. Δυστυχώς το καλό αυτό περιοδικό έχει διακόψει την έκδοση του).
Εντύπωση προκάλεσε επίσης η συνέντευξη που είχε δώσει στο ίδιο περιοδικό ο τραγουδοποιός και στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Σίγουρα "δεν καταδικάζω την βία απ’ όπου κι αν προέρχεται". Αυτή είναι η καραμέλα που χρησιμοποιεί η κλίκα της εξουσίας για να φέρει σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους της αριστεράς, την ώρα που χρησιμοποιεί ασύστολη βία για να πετύχει τους σκοπούς της, να την βάλει στο κώλο της».
Αλλωστε τις απόψεις του για τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της χώρας μας ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου τις εκφράζει με κάθε ευκαιρία, όπως κάνει και αυτή την φορά τοποθετούμενος δημόσια για την κρατική σκευωρία που διαδραματίστηκε και έχει οδηγήσει στην φυλακή μια νεαρή κοπέλα. (Εξυπακούεται ότι δεν ταυτιζόμαστε απόλυτα με τις αντιλήψεις του καλλιτέχνη).
Με επιστολή του στο tvxs.gr ο τραγουδοποιός Θανάσης Παπακωνσταντίνου παίρνει θέση πάνω στο θέμα που έχει ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη. Ο λόγος για την Ηριάννα, που χρεώθηκε 13 χρόνια φυλάκισης χωρίς αναστολή, χωρίς στοιχεία εναντίον της πέραν ενός ελαχίστου αμφισβητούμενου δείγματος DNA. «Θα δείξω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα λόγια των παιδιών μου παρά στα δικογραφικά στοιχεία και θα φωνάξω - μαζί με άλλους - απευθυνόμενος σ’ αυτούς που οδηγούν το κάρο: Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη, να ανυψώσει ή να καταστρέψει η ίδια τη ζωή της» γράφει.
Επιμέλεια: Φωτεινή Λαμπρίδη
Ολόκληρη η επιστολή του Θανάση Παπακωνσταντίνου
«Ηθελημένα, εδώ και καιρό, έχω αποτραβηχτεί από τα μουσικά δρώμενα, ώστε να έχω το χρόνο να επιθυμήσω ξανά τα τραγούδια. Βρήκα έτσι και την ευκαιρία να ξεκινήσω ηχογραφήσεις για μια νέα δισκογραφική δουλειά. Απορροφημένος απ’ αυτή τη διαδικασία, πολύ λίγο ασχολούμαι με όσα συμβαίνουν γύρω μου. Έτσι, και την περίπτωση της Ηριάννας την έμαθα από τα παιδιά μου.
Ποτέ δεν είχα αυταπάτες για το πόσο ταξική είναι η θεσμοθετημένη δικαιοσύνη αλλά και πόσο χώρο αφήνουν οι νόμοι στις προσωπικές πεποιθήσεις του κάθε δικαστή. Αυτό, άλλες φορές είναι για καλό και άλλες για κακό. Δεν θα ξεχάσω - από τη θετική πλευρά - εκείνη τη "φουρνιά" των δικαστών, που σπούδασε τη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία - κυρίως - και αποτέλεσε ανάχωμα στην καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος (Ε΄τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας).
Και σήμερα – είμαι σίγουρος - υπάρχουν δικαστές που διαχειρίζονται, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση, τα ψήγματα ελευθερίας κινήσεων που τους παρέχουν οι ερμηνείες των νόμων. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δικαστές, που τηρώντας - και καλά - το γράμμα του νόμου, άτεγκτοι και μικροί θεοί, καταστρέφουν ζωές, αθέλητα ή και ηθελημένα κάποιες φορές. Τα τελευταία χρόνια τροχίζουν τη ρομφαία τους και σε ένα καινούργιο ακονιστήρι, που λέγεται "εξέταση DNA".
Η υφαρπαγή δεκατριών χρόνων από την ελεύθερη ζωή της Ηριάννας δεν μπορεί να στηριχθεί σε μιά αμφισβητούμενη εξέταση DNA. Ήμουν διστακτικός στο να κοινοποιήσω την άποψή μου γιατί, το να γράφει κανείς λίγα τραγούδια δεν του δίνει το δικαίωμα να γίνεται και δημογέροντας. Υπάρχει ακόμα και η σκιά της ιδιοτέλειας, ότι χρησιμοποιείται μια σχετική δημοφιλία,που προκύπτει από τη δυνατή σχέση των ανθρώπων με τη μουσική, για να εξυπηρετηθούν άλλοι σκοποί. Όμως τα προσπερνώ αυτά γιατί δεν θέλω να μολύνω τη νέα μου δουλειά με την αδιαφορία, αυτή την "κτηνώδη ύλη που πνίγει την ευφυΐα", σύμφωνα με τον Αντόνιο Γκράμσι.
Θα δείξω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα λόγια των παιδιών μου παρά στα δικογραφικά στοιχεία και θα φωνάξω - μαζί με άλλους - απευθυνόμενος σ’ αυτούς που οδηγούν το κάρο: "Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη, να ανυψώσει ή να καταστρέψει η ίδια τη ζωή της".
19/6/2017
Θανάσης Παπακωνσταντίνου»
Ποτέ δεν είχα αυταπάτες για το πόσο ταξική είναι η θεσμοθετημένη δικαιοσύνη αλλά και πόσο χώρο αφήνουν οι νόμοι στις προσωπικές πεποιθήσεις του κάθε δικαστή. Αυτό, άλλες φορές είναι για καλό και άλλες για κακό. Δεν θα ξεχάσω - από τη θετική πλευρά - εκείνη τη "φουρνιά" των δικαστών, που σπούδασε τη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία - κυρίως - και αποτέλεσε ανάχωμα στην καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος (Ε΄τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας).
Και σήμερα – είμαι σίγουρος - υπάρχουν δικαστές που διαχειρίζονται, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση, τα ψήγματα ελευθερίας κινήσεων που τους παρέχουν οι ερμηνείες των νόμων. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δικαστές, που τηρώντας - και καλά - το γράμμα του νόμου, άτεγκτοι και μικροί θεοί, καταστρέφουν ζωές, αθέλητα ή και ηθελημένα κάποιες φορές. Τα τελευταία χρόνια τροχίζουν τη ρομφαία τους και σε ένα καινούργιο ακονιστήρι, που λέγεται "εξέταση DNA".
Η υφαρπαγή δεκατριών χρόνων από την ελεύθερη ζωή της Ηριάννας δεν μπορεί να στηριχθεί σε μιά αμφισβητούμενη εξέταση DNA. Ήμουν διστακτικός στο να κοινοποιήσω την άποψή μου γιατί, το να γράφει κανείς λίγα τραγούδια δεν του δίνει το δικαίωμα να γίνεται και δημογέροντας. Υπάρχει ακόμα και η σκιά της ιδιοτέλειας, ότι χρησιμοποιείται μια σχετική δημοφιλία,που προκύπτει από τη δυνατή σχέση των ανθρώπων με τη μουσική, για να εξυπηρετηθούν άλλοι σκοποί. Όμως τα προσπερνώ αυτά γιατί δεν θέλω να μολύνω τη νέα μου δουλειά με την αδιαφορία, αυτή την "κτηνώδη ύλη που πνίγει την ευφυΐα", σύμφωνα με τον Αντόνιο Γκράμσι.
Θα δείξω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα λόγια των παιδιών μου παρά στα δικογραφικά στοιχεία και θα φωνάξω - μαζί με άλλους - απευθυνόμενος σ’ αυτούς που οδηγούν το κάρο: "Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη, να ανυψώσει ή να καταστρέψει η ίδια τη ζωή της".
19/6/2017
Θανάσης Παπακωνσταντίνου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου