Στο πρώτο μέρος είπαμε ότι οι νεοφιλελέδες απαξιώνουν επίτηδες το δημόσιο τομέα ώστε να τον χαρίσουν έπειτα στα πλούσια αρπακτικά τα οποία θα βρουν τρόπο να βγάλουν κέρδος. Αποτέλεσμα θα είναι πανάκριβες και υποβαθμισμένες υπηρεσίες.
Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν σύμμαχο τους νόμους που κάθε άλλο παρά ηθικοί είναι. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα το Μνημόνιο είναι το τέλειο άλλοθι για το μεγαλύτερο έγκλημα, τη χειρότερη λεηλασία από τον καιρό της Κατοχής. Τα προαπαιτούμενα, στα οποία δεσμευτήκαν όλοι οι αστοί πολιτικοί, ζητάνε την παράδοση του δημοσίου πλούτου και τον εξανδραποδισμό ή τη δίωξη των δημοσίων (κυρίως) υπαλλήλων. Στόχος ένας εργασιακός Μεσαίωνας, μια νέα φεουδαρχία εκλεκτών καθαρμάτων, που θα κάνουν κυριολεκτικά ό,τι γουστάρουν.
Τώρα θα πούμε λίγα λόγια για τους ανθρωπόμορφους λοβοτομημένους κανίβαλους που υποστηρίζουν τις παραπάνω πρακτικές. Χωρίζονται σε αρκετά υποείδη: Τους κομπλεξικούς που δεν κατάφεραν να διοριστούν όπως επιθυμούσαν στο δημόσιο και που τώρα μισούν όσους δουλεύουν εκεί, τους λούμπεν, που νομίζουν, πως γλείφοντας τα αφεντικά θα τους πετάξουν κάποιο ψίχουλο, τους μικροαστούς που θεωρούν ότι τάχα θα πληρώνουν λιγότερους φόρους - τρομάρα τους- αν αυξηθεί η ανεργία, τα βολεμένα κομματόσκυλα που αναμασάνε κάθε κουταμάρα του φύρερ τους, και τους ανόητους.
Είναι πολλά που μπορούμε να πούμε. Πολλοί από αυτούς λένε ότι θα μειωθούν τα έξοδα. Τρίχες κατσαρές. Ας δούμε πραγματικά γεγονότα. Ας δούμε πόσο βελτιώθηκαν τα πράγματα εκεί που ανέλαβαν ιδιώτες : Στην ενημέρωση όπου υπάρχει και ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας γα σύγκριση.
Πρώτα απ’ όλα δεν υπάρχει ενημέρωση αλλά προπαγάνδα υπέρ της ίδιας πολιτικής, μόνο που διαφέρουν τα πρόσωπα. Η κρατική TV κολακεύει την κυβέρνηση, αν και κάπου τηρεί ορισμένα προσχήματα, ενώ τα ιδιωτικά ΜΜΕ λιβανίζουν ακατάπαυστα τον Κούλη, που σκοτώνεται να εξυπηρετήσει αφεντικά τους. Τα «σκουπίδια» που σερβίρουν κυρίως τα ιδιωτικά, προωθούν το κουτσομπολιό, το ρουφιανιλίκι και άλλες μορφές φασισμού κάνοντας το άνοιγμα της τηλεόρασης μια άκρως ανθυγιεινή συνήθεια.
Κάποιοι θα πουν ότι τα κανάλια στοιχίζουν λιγότερο. Ξέρετε πόσο είναι το συνολικό φέσι των καναλιών; Τουλάχιστον 1.500.000.000,00 ευρώ! Λέω τουλάχιστον, αφού δεν υπολογίζω τη φοροδιαφυγή ή τα κέρδη τόσων χρόνων από την καταπάτηση δημοσίων συχνοτήτων, για τις οποίες δεν πλήρωσαν δεκάρα. Προσθέτω μόνο όσα χρωστάνε σε τράπεζες, τα οποία θα πληρώσουμε εμείς, σε εφορίες, για τα οποία πάλι εμείς θα ξηλωθούμε, και κάτι πρόστιμα τα οποία δεν εισπράχθηκαν ποτέ. Αν βάλουμε τώρα τις δουλείες στο δημόσιο που παίρνουν οι βιτρίνες των εταιριών σε αντάλλαγμα τη στήριξη μιζαδόρων, το ποσό είναι πραγματικά ανυπολόγιστο! Λοιπόν;
Πράγματι τα κανάλια μπορεί να έχουν λιγότερο προσωπικό από την ΕΡΤ. Και οι απλοί εργαζόμενοι αμείβονται επίσης λιγότερο. Αλλά μας στοιχίζουν πολύ περισσότερο. Γιατί; Διότι τα αφεντικά είναι αχόρταγα. Δεν αρκούνται στο να φάνε μόνο την υπεραξία από την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Θα κάνουν τα πάντα για να πάρουν περισσότερα λεφτά, να τα στείλουν έπειτα διακοπές σε φορολογικούς παραδείσους. Ενώ ο μισθός των εργαζομένων μένει εδώ και στηρίζει τον Έλληνα έμπορο, οι πλούσιοι στηρίζουν μόνο τον εαυτό τους. Αναρωτηθείτε λοιπόν μικροαστοί, αν σας συμφέρει η ανεργία, αν σας βολεύει ο περαιτέρω πλουτισμός και η φοροδιαφυγή απατεώνων. Γρήγορα θα γίνετε λεία των δυνατότερων πολυεθνικών, ενώ θα βγάλετε τα μάτια σας με τα ίδια σας τα χέρια. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου