Εγώ συμμετέχω,
Εσύ συμμετέχεις,
Αυτός συμμετέχει,
Εμείς συμμετέχουμε,
Εσείς συμμετέχετε,
ΑΥΤΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ!
(Σύνθημα του Γαλλικού Μάη)
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού ψήφισε το 4ο μνημόνιο και το συμπλήρωσε με νέες τροπολογίες (μείωση αφορολόγητου, απαγόρευση αύξησης συντάξεων, εργασιακές σχέσεις κ.α.), προχώρησε και στη θέσπιση μιας "νέας" διαδικασίας για την επιλογή διευθυντών των σχολείων για την επόμενη τριετία. Η απόφαση, βέβαια, του Σ.τ.Ε. διευκόλυνε τους σχεδιασμούς της, δίνοντάς της το αληθοφανές πρόσχημα, με αφετηρία την επιλογή των διευθυντών, να εφαρμόσει όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που είναι ακόμα σε ισχύ. Πρόκειται για την ολική επαναφορά του παλιού καθεστώτος που επιβλήθηκε επί των ημερών της Διαμαντοπούλου, προσαρμοσμένο στις σημερινές απαιτήσεις του 3ετούς σχεδίου για την εκπαίδευση που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας πριν λίγες μέρες με βασικά στοιχεία την αξιολόγηση όλων (εκπαιδευτικής μονάδας, στελεχών, εκπαιδευτικών), τη μετάλλαξη των διευθυντών σε «μάνατζερ», τη ψευδεπίγραφη "σχολική αυτονομία" που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τις σχολικές μονάδες στην κατηγοριοποίησή τους και (με την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης) στην αναζήτηση χορηγών, ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της αγοράς και των ετερόκλητων και συχνά αλληλογρονθοκοπούμενων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Στα πλαίσια αυτά ανασύρεται όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο από το διαβόητο καθηκοντολόγιο ως το Ν. 3848, το ΠΔ/152, και την Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε, του φορέα που σύστησε η πρώην κυβέρνηση της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για να επιβάλει την αξιολόγηση επί των ημερών του Αρβανιτόπουλου και του Λοβέρδου. Γίνεται δηλαδή προσπάθεια να ενεργοποιηθεί και να λειτουργήσει στις νέες συνθήκες απαράλλακτο το ιεραρχικό πλέγμα της διοίκησης, το αντιδραστικό πλαίσιο του καθηκοντολογίου, του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και των βασικών διατάξεων του πειθαρχικού δικαίου, αλλά πολύ περισσότερο το νομοθετικό πλαίσιο του "νέου σχολείου" που προκαθορίζουν το ρόλο και την αποστολή του. Η πολιτική αυτή συνιστά μία ακόμα αντιδραστική τομή στο χώρο της εκπαίδευσης με στόχο να αλλάξει ριζικά το εκπαιδευτικό τοπίο στην κατεύθυνση της πλήρους αμφισβήτησης των μορφωτικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών της.
Μια τέτοια πολιτική, όμως, δεν μπορεί να υφαρπάξει τη συναίνεση των συναδέλφων που -είν' αλήθεια- στην πλειοψηφία τους το προηγούμενο διάστημα είχαν πιστέψει στη δημαγωγία του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να νιώθουν σήμερα εξαπατημένοι. Γι' αυτό το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση, επειδή γνωρίζουν τις αντιδράσεις και τη δυσαρέσκεια που προκαλούν οι επιλογές τους, κινούνται στην κατεύθυνση να γίνει πιο αυταρχικό και αντιδημοκρατικό το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των συλλόγων διδασκόντων, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων όλη την προηγούμενη φιλολογία για τη διαφάνεια και τη δημοκρατία στη διοίκηση των σχολείων. Αντί, λοιπόν, να βάζουν "στο χρονοντούλαπο της ιστορίας" τα προαπαιτούμενα και τις μνημονιακές δεσμεύσεις, όπως είχαν υποσχεθεί στους ψηφοφόρους τους για να εκλεγούν, τώρα που στρογγυλοκάθισαν στους κυβερνητικούς θώκους, υλοποιούν απαρέγκλιτα τις υποδείξεις των δανειστών, καθορίζοντας την ασκούμενη εκπαιδευτική πολιτική με οδηγό την επικαιροποιημένη έκθεση του ΟΟΣΑ και τις πρόσφατες προτάσεις του ΣΕΒ για την εκπαίδευση, δηλαδή τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου.
Μέσα σε μια τέτοια συγκυρία γίνεται φανερό πως και οι διευθυντές που θα προκύψουν από το "νέο σύστημα" -ανεξάρτητα από πρόσωπα και προθέσεις- θα κληθούν να υλοποιήσουν την στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση. Το νέο σώμα των διευθυντών θα αναλάβει επιτελικό ρόλο, αφού θα ελέγχει και θα ελέγχεται για την πορεία υλοποίησης των «στόχων» του σχολείου, μέσα σε ένα πλαίσιο αιματηρής δημοσιονομικής πολιτικής, αδιοριστίας, ελαστικής εργασίας, έντασης των κοινωνικών-ταξικών φραγμών στη γνώση, μετατροπής της τεχνικής εκπαίδευσης σε φτηνή κατάρτιση και μαθητεία, αμφισβήτησης της παιδαγωγικής αυτονομίας και αυστηροποίησης των όρων εργασίας των εκπαιδευτικών μέσα κι έξω από την τάξη.
Συγκεκριμένα με τη διαδικασία επιλογής των διευθυντών προβλέπεται:
. Η επαναφορά της διαβλητής και αναξιόπιστης συνέντευξης, που ευνοεί τις πελατειακές σχέσεις ανάμεσα στους υποψήφιους διευθυντές και τη διοίκηση, τη συναλλαγή, την αδιαφάνεια και -τελικά- την κομματοκρατία. Αν αναλογιστεί, μάλιστα, κανείς πως τα λεγόμενα αντικειμενικά και μετρήσιμα εφόδια, τα τυπικά δηλαδή προσόντα (χρόνια υπηρεσίας, πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες κ.λπ.) κυμαίνονται για τους περισσότερους υποψηφίους από 11 έως 16 μόρια, και αν συνυπολογίσει και τη μοριοδότηση της συνέντευξης που θα κυμανθεί από 1 - 8 μόρια, τότε μπορεί να αντιληφθεί τον αποφασιστικό της χαρακτήρα για την τελική κατάταξη των υποψηφίων...
. Η τελική επιλογή από το διευρυμένο-διορισμένο στην πλειοψηφία του ΠΥΣΔΕ, αφού ένα επταμελές σώμα μελών (5 στους 7) μετά την πρόσφατη συμπλήρωσή του ΠΥΣΔΕ με δύο νέα, επιλεγμένα από το υπουργείο, δοτά -συνεπώς- μέλη (με τη γνωστή υπουργική απόφαση και κάτω από απόλυτα αδιαφανείς διαδικασίες) θ' αποφασίζει για τη μοριοδότηση των υποψηφίων...
. Η κατάργηση ακόμα και της περιορισμένης μυστικής ψηφοφορίας του συλλόγου διδασκόντων, διαδικασία που πρόσφατα αντικαταστάθηκε από τη συμπλήρωση «φόρμας αποτίμησης» του υποψηφίου με τέσσερις ερωτήσεις του τύπου ΝΑΙ ή ΟΧΙ από τους συνυπηρετούντες μόνιμους εκπαιδευτικούς. Οι «ερωτήσεις αποτίμησης» της προσωπικότητας των υποψήφιων διευθυντών από τους Συλλόγους που χρησιμοποιούν, ουσιαστικά εισάγουν τους δείκτες του Π.Δ. 152/2013 για την ατομική αξιολόγηση. Είναι πανομοιότυπες με ερωτήσεις που περιέχονται σε ερωτηματολόγια που αποτυπώνουν στην εκπαιδευτική πράξη βασικά στοιχεία της υποκουλτούρας των μάνατζερ: τυποποίηση και ταξινόμηση χωρίς περιεχόμενο με στόχο την ποσοτική μέτρηση και συνεπώς την "αντικειμενοποίηση" της διαδικασίας αξιολόγησης, με υπόστρωμα μία σκέψη που πλασάρεται ως θεωρητική, κρύβει όμως τις περισσότερες φορές γενικότητες στοιχειώδους επιπέδου, διατυπωμένες σ' ένα ιδίωμα ψευδοεπιστημονικού χαρακτήρα που είναι ταυτόχρονα ασαφές.
. Ο γνωμοδοτικός χαρακτήρας του τελικού πρακτικού που θα διαμορφωθεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων προς το συμβούλιο επιλογής. Αυτός ο τρόπος έκφρασης της γνώμης των συναδέλφων μόνο για τους υποψήφιους διευθυντές που υπηρετούν στο σχολείο τους και όχι και για τους υπόλοιπους, επιχειρεί να τους καταστήσει συνένοχους σε μία διαδικασία απόλυτα χειραγωγημένη από τα κόμματα εξουσίας -και όχι μόνο- με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα ασφυκτικού εναγκαλισμού της δημόσιας εκπαίδευσης από τους εκάστοτε κυβερνώντες, ώστε να οικοδομούν ένα σύστημα κομματικών εξαρτήσεων και πελατειακών σχέσεων που θα εξασφαλίσει τη φτηνή αναπαραγωγή τους. Ακόμη, η διαδικασία της γνωμοδότησης στους συλλόγους διδασκόντων δεν προβλέπεται να αποτελέσει ούτε καν εργαλείο μπλοκαρίσματος των υποψήφιων διευθυντών που έχουν καταγγελθεί για αυταρχική και αντισυναδελφική συμπεριφορά από το οργανωμένο σ.κ.
. Η αφαίρεση του δικαιώματος έκφρασης γνώμης στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που σε αρκετά περιφερειακά σχολεία αποτελούν την πλειοψηφία των υπηρετούντων συναδέλφων. Το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση θεωρεί όσους εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας (αναπληρωτές, ΑΜΩ) καταστατικά ανώριμους και γι' αυτό ακατάλληλους να εκφέρουν έστω και μόνο την άποψή τους στη διαδικασία γνωμοδότησης του Συλλόγου Διδασκόντων! Για πρώτη φορά συγκροτείται ένα σώμα, διαφορετικό από το Σύλλογο Διδασκόντων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, για εμάς, την "Παρέμβαση Εκπαιδευτικών για τη Ρήξη και την Ανατροπή" είναι σαφές πως όσο η εκπαίδευση θα υποτάσσεται στην αγορά και στην ανταγωνιστικότητα–επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική δημοκρατία στο σχολείο που σημαίνει ότι ο σύλλογος των διδασκόντων θ' αποτελέσει το βασικό κύτταρο σχεδιασμού του εκπαιδευτικού έργου όλης της σχολικής μονάδας, θα έχει λόγο και για τα αναλυτικά προγράμματα, τις διδακτικές επιλογές, τις ευρύτερες παιδαγωγικές πρακτικές, το συνολικό μορφωτικό προσανατολισμό, το παιδαγωγικό στίγμα κ.λπ. Αυτό προϋποθέτει, πέρα από συγκροτημένη παιδαγωγική θεωρία και καλή στελέχωση, υψηλή χρηματοδότηση, υψηλές απολαβές των εκπαιδευτικών, αντισταθμιστικές εκπαιδευτικές δομές, θετικές μορφωτικές διακρίσεις υπέρ των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων. Σήμερα κυριαρχεί η λεγόμενη παιδαγωγική του μάνατζμεντ, με τον εκπαιδευτικό ή το σύλλογο ως απλό διεκπεραιωτή των κρατικών εκπαιδευτικών πολιτικών και της υλοποίησης των "καινοτόμων προγραμμάτων" της Ε.Ε στον αστερισμό της λιτότητας. Αυτό δεν αλλάζει απλά με την επιλογή υπεύθυνου-τοποτηρητή της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής. Στα πλαίσια αυτά καλούμε:
. τους συναδέλφους να μην συμμετέχουν στην παραπάνω διαδικασία. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στην προσπάθεια της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας να ανοίξει το δρόμο για την αξιολόγηση μέσω της επιλογής των διευθυντών. Δεν ξεχνάμε ότι η αξιολόγηση στην εκπαίδευση δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι τώρα χάρη στους δικούς μας αγώνες. Είμαστε γι' αυτό περήφανοι που ως συνδικαλιστικό σχήμα πρωτοστατήσαμε το προηγούμενο διάστημα στην ακύρωση στην πράξη των διαδικασιών της αυτοαξιολόγησης, μιας και 44 από τους 51 Συλλόγους Διδασκόντων στα σχολεία του Νομού Χανίων τον Φεβρουάριο του 2014 αρνήθηκαν με πρακτικό τη συμμετοχή τους στη συγκρότηση Επιτροπών, ενώ 3 συνάδελφοι διευθυντές είχαν υποβάλει την παραίτησή τους. Ακόμα, όμως, και μετά το χουντικής έμπνευσης "εντέλλεσθε" του πρώην Υπουργού Παιδείας Αρβανιτόπουλου η "Παρέμβαση Εκπαιδευτικών..." στο Δ.Σ. ακολούθησε τη γραμμή της ανυπακοής, μέλη της άλλωστε ήταν όσα υπέγραψαν ατομικές δηλώσεις μη συμμετοχής στην αξιολόγηση, ενώ τα σεμινάρια της ντροπής για τους διευθυντές των σχολείων μπλοκαρίστηκαν επανειλημμένα τον Μάιο του 2014 στο Κολυμπάρι και στα Χανιά. Η μάχη που δώσαμε τότε εναντίον της αυτοαξιολόγησης–αξιολόγησης απονομιμοποίησε την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, αποκάλυψε το ρόλο του αυταρχικού μοντέλου διοίκησης όλης της εκπαιδευτικής ιεραρχίας. Αποτελεί σπουδαία παρακαταθήκη και για τους σημερινούς μας αγώνες.
. τους συλλόγους διδασκόντων, κάθε συνάδελφο, να μην συντάξουν πρακτικά, να μην συμπληρώσουν ερωτηματολόγια, να μην αξιολογήσουν, στα πλαίσια της «αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης» που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ.
. τους αιρετούς εκπροσώπους του κλάδου να μην συμμετάσχουν με τη βαθμολογία τους στις αξιολογικές κρίσεις των υποψήφιων διευθυντών στις επικείμενες συνεδριάσεις των "διευρυμένων" ΠΥΣΔΕ.
Χανιά, 15 Ιουνίου 2017
Εσύ συμμετέχεις,
Αυτός συμμετέχει,
Εμείς συμμετέχουμε,
Εσείς συμμετέχετε,
ΑΥΤΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ!
(Σύνθημα του Γαλλικού Μάη)
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού ψήφισε το 4ο μνημόνιο και το συμπλήρωσε με νέες τροπολογίες (μείωση αφορολόγητου, απαγόρευση αύξησης συντάξεων, εργασιακές σχέσεις κ.α.), προχώρησε και στη θέσπιση μιας "νέας" διαδικασίας για την επιλογή διευθυντών των σχολείων για την επόμενη τριετία. Η απόφαση, βέβαια, του Σ.τ.Ε. διευκόλυνε τους σχεδιασμούς της, δίνοντάς της το αληθοφανές πρόσχημα, με αφετηρία την επιλογή των διευθυντών, να εφαρμόσει όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που είναι ακόμα σε ισχύ. Πρόκειται για την ολική επαναφορά του παλιού καθεστώτος που επιβλήθηκε επί των ημερών της Διαμαντοπούλου, προσαρμοσμένο στις σημερινές απαιτήσεις του 3ετούς σχεδίου για την εκπαίδευση που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας πριν λίγες μέρες με βασικά στοιχεία την αξιολόγηση όλων (εκπαιδευτικής μονάδας, στελεχών, εκπαιδευτικών), τη μετάλλαξη των διευθυντών σε «μάνατζερ», τη ψευδεπίγραφη "σχολική αυτονομία" που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τις σχολικές μονάδες στην κατηγοριοποίησή τους και (με την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης) στην αναζήτηση χορηγών, ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της αγοράς και των ετερόκλητων και συχνά αλληλογρονθοκοπούμενων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Μια τέτοια πολιτική, όμως, δεν μπορεί να υφαρπάξει τη συναίνεση των συναδέλφων που -είν' αλήθεια- στην πλειοψηφία τους το προηγούμενο διάστημα είχαν πιστέψει στη δημαγωγία του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να νιώθουν σήμερα εξαπατημένοι. Γι' αυτό το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση, επειδή γνωρίζουν τις αντιδράσεις και τη δυσαρέσκεια που προκαλούν οι επιλογές τους, κινούνται στην κατεύθυνση να γίνει πιο αυταρχικό και αντιδημοκρατικό το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των συλλόγων διδασκόντων, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων όλη την προηγούμενη φιλολογία για τη διαφάνεια και τη δημοκρατία στη διοίκηση των σχολείων. Αντί, λοιπόν, να βάζουν "στο χρονοντούλαπο της ιστορίας" τα προαπαιτούμενα και τις μνημονιακές δεσμεύσεις, όπως είχαν υποσχεθεί στους ψηφοφόρους τους για να εκλεγούν, τώρα που στρογγυλοκάθισαν στους κυβερνητικούς θώκους, υλοποιούν απαρέγκλιτα τις υποδείξεις των δανειστών, καθορίζοντας την ασκούμενη εκπαιδευτική πολιτική με οδηγό την επικαιροποιημένη έκθεση του ΟΟΣΑ και τις πρόσφατες προτάσεις του ΣΕΒ για την εκπαίδευση, δηλαδή τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου.
Μέσα σε μια τέτοια συγκυρία γίνεται φανερό πως και οι διευθυντές που θα προκύψουν από το "νέο σύστημα" -ανεξάρτητα από πρόσωπα και προθέσεις- θα κληθούν να υλοποιήσουν την στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση. Το νέο σώμα των διευθυντών θα αναλάβει επιτελικό ρόλο, αφού θα ελέγχει και θα ελέγχεται για την πορεία υλοποίησης των «στόχων» του σχολείου, μέσα σε ένα πλαίσιο αιματηρής δημοσιονομικής πολιτικής, αδιοριστίας, ελαστικής εργασίας, έντασης των κοινωνικών-ταξικών φραγμών στη γνώση, μετατροπής της τεχνικής εκπαίδευσης σε φτηνή κατάρτιση και μαθητεία, αμφισβήτησης της παιδαγωγικής αυτονομίας και αυστηροποίησης των όρων εργασίας των εκπαιδευτικών μέσα κι έξω από την τάξη.
Συγκεκριμένα με τη διαδικασία επιλογής των διευθυντών προβλέπεται:
. Η επαναφορά της διαβλητής και αναξιόπιστης συνέντευξης, που ευνοεί τις πελατειακές σχέσεις ανάμεσα στους υποψήφιους διευθυντές και τη διοίκηση, τη συναλλαγή, την αδιαφάνεια και -τελικά- την κομματοκρατία. Αν αναλογιστεί, μάλιστα, κανείς πως τα λεγόμενα αντικειμενικά και μετρήσιμα εφόδια, τα τυπικά δηλαδή προσόντα (χρόνια υπηρεσίας, πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες κ.λπ.) κυμαίνονται για τους περισσότερους υποψηφίους από 11 έως 16 μόρια, και αν συνυπολογίσει και τη μοριοδότηση της συνέντευξης που θα κυμανθεί από 1 - 8 μόρια, τότε μπορεί να αντιληφθεί τον αποφασιστικό της χαρακτήρα για την τελική κατάταξη των υποψηφίων...
. Η τελική επιλογή από το διευρυμένο-διορισμένο στην πλειοψηφία του ΠΥΣΔΕ, αφού ένα επταμελές σώμα μελών (5 στους 7) μετά την πρόσφατη συμπλήρωσή του ΠΥΣΔΕ με δύο νέα, επιλεγμένα από το υπουργείο, δοτά -συνεπώς- μέλη (με τη γνωστή υπουργική απόφαση και κάτω από απόλυτα αδιαφανείς διαδικασίες) θ' αποφασίζει για τη μοριοδότηση των υποψηφίων...
. Η κατάργηση ακόμα και της περιορισμένης μυστικής ψηφοφορίας του συλλόγου διδασκόντων, διαδικασία που πρόσφατα αντικαταστάθηκε από τη συμπλήρωση «φόρμας αποτίμησης» του υποψηφίου με τέσσερις ερωτήσεις του τύπου ΝΑΙ ή ΟΧΙ από τους συνυπηρετούντες μόνιμους εκπαιδευτικούς. Οι «ερωτήσεις αποτίμησης» της προσωπικότητας των υποψήφιων διευθυντών από τους Συλλόγους που χρησιμοποιούν, ουσιαστικά εισάγουν τους δείκτες του Π.Δ. 152/2013 για την ατομική αξιολόγηση. Είναι πανομοιότυπες με ερωτήσεις που περιέχονται σε ερωτηματολόγια που αποτυπώνουν στην εκπαιδευτική πράξη βασικά στοιχεία της υποκουλτούρας των μάνατζερ: τυποποίηση και ταξινόμηση χωρίς περιεχόμενο με στόχο την ποσοτική μέτρηση και συνεπώς την "αντικειμενοποίηση" της διαδικασίας αξιολόγησης, με υπόστρωμα μία σκέψη που πλασάρεται ως θεωρητική, κρύβει όμως τις περισσότερες φορές γενικότητες στοιχειώδους επιπέδου, διατυπωμένες σ' ένα ιδίωμα ψευδοεπιστημονικού χαρακτήρα που είναι ταυτόχρονα ασαφές.
. Ο γνωμοδοτικός χαρακτήρας του τελικού πρακτικού που θα διαμορφωθεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων προς το συμβούλιο επιλογής. Αυτός ο τρόπος έκφρασης της γνώμης των συναδέλφων μόνο για τους υποψήφιους διευθυντές που υπηρετούν στο σχολείο τους και όχι και για τους υπόλοιπους, επιχειρεί να τους καταστήσει συνένοχους σε μία διαδικασία απόλυτα χειραγωγημένη από τα κόμματα εξουσίας -και όχι μόνο- με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα ασφυκτικού εναγκαλισμού της δημόσιας εκπαίδευσης από τους εκάστοτε κυβερνώντες, ώστε να οικοδομούν ένα σύστημα κομματικών εξαρτήσεων και πελατειακών σχέσεων που θα εξασφαλίσει τη φτηνή αναπαραγωγή τους. Ακόμη, η διαδικασία της γνωμοδότησης στους συλλόγους διδασκόντων δεν προβλέπεται να αποτελέσει ούτε καν εργαλείο μπλοκαρίσματος των υποψήφιων διευθυντών που έχουν καταγγελθεί για αυταρχική και αντισυναδελφική συμπεριφορά από το οργανωμένο σ.κ.
. Η αφαίρεση του δικαιώματος έκφρασης γνώμης στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που σε αρκετά περιφερειακά σχολεία αποτελούν την πλειοψηφία των υπηρετούντων συναδέλφων. Το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση θεωρεί όσους εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας (αναπληρωτές, ΑΜΩ) καταστατικά ανώριμους και γι' αυτό ακατάλληλους να εκφέρουν έστω και μόνο την άποψή τους στη διαδικασία γνωμοδότησης του Συλλόγου Διδασκόντων! Για πρώτη φορά συγκροτείται ένα σώμα, διαφορετικό από το Σύλλογο Διδασκόντων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, για εμάς, την "Παρέμβαση Εκπαιδευτικών για τη Ρήξη και την Ανατροπή" είναι σαφές πως όσο η εκπαίδευση θα υποτάσσεται στην αγορά και στην ανταγωνιστικότητα–επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική δημοκρατία στο σχολείο που σημαίνει ότι ο σύλλογος των διδασκόντων θ' αποτελέσει το βασικό κύτταρο σχεδιασμού του εκπαιδευτικού έργου όλης της σχολικής μονάδας, θα έχει λόγο και για τα αναλυτικά προγράμματα, τις διδακτικές επιλογές, τις ευρύτερες παιδαγωγικές πρακτικές, το συνολικό μορφωτικό προσανατολισμό, το παιδαγωγικό στίγμα κ.λπ. Αυτό προϋποθέτει, πέρα από συγκροτημένη παιδαγωγική θεωρία και καλή στελέχωση, υψηλή χρηματοδότηση, υψηλές απολαβές των εκπαιδευτικών, αντισταθμιστικές εκπαιδευτικές δομές, θετικές μορφωτικές διακρίσεις υπέρ των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων. Σήμερα κυριαρχεί η λεγόμενη παιδαγωγική του μάνατζμεντ, με τον εκπαιδευτικό ή το σύλλογο ως απλό διεκπεραιωτή των κρατικών εκπαιδευτικών πολιτικών και της υλοποίησης των "καινοτόμων προγραμμάτων" της Ε.Ε στον αστερισμό της λιτότητας. Αυτό δεν αλλάζει απλά με την επιλογή υπεύθυνου-τοποτηρητή της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής. Στα πλαίσια αυτά καλούμε:
. τους συλλόγους διδασκόντων, κάθε συνάδελφο, να μην συντάξουν πρακτικά, να μην συμπληρώσουν ερωτηματολόγια, να μην αξιολογήσουν, στα πλαίσια της «αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης» που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ.
. τους αιρετούς εκπροσώπους του κλάδου να μην συμμετάσχουν με τη βαθμολογία τους στις αξιολογικές κρίσεις των υποψήφιων διευθυντών στις επικείμενες συνεδριάσεις των "διευρυμένων" ΠΥΣΔΕ.
Όλοι στη Γ.Σ. της ΕΛΜΕ Χανίων που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 16/06/2017 στις 7.30μ.μ. στο 1ο Γυμνάσιο Χανίων.
Χανιά, 15 Ιουνίου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου