Ο μαέστρος, διήγημα του Μενέλαου Λουντέμη

 Στο βιβλίο του Δημήτρη Δαμασκηνού: «Τα πλοία άραξαν στην όχθη της καρδιάς μας. Ένα δοκίμιο-μελέτη για τη ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη», γίνεται αναφορά στη συλλογή διηγημάτων «Βουρκωμένες μέρες» που εξέδωσε στην Αθήνα ο Μενέλαος Λουντέμης το 1953. Όπως είναι γνωστό, η συλλογή αυτή, το 1956, στάθηκε η αφορμή, μετά από εννέα χρόνια εξορίας, ο Μενέλαος Λουντέμης να μεταφερθεί από τους δεσμώτες του ετοιμοθάνατος από τις κακουχίες και το ξύλο στην Αθήνα για να δικαστεί, επειδή, σύμφωνα με το κατηγορητήριο σ΄αυτό το έργο αναφερόταν σε «…. προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας…».

Για τη συλλογή διηγημάτων: «Βουρκωμένες μέρες» γράφει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Δαμασκηνός στο βιβλίο του: Οι «Βουρκωμένες μέρες» είναι μια συλλογή κειμένων, που διηγούνται ιστορίες ανθρωπιάς στο πιο απάνθρωπο πλαίσιο, το πλαίσιο του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου και του εμφύλιου που ακολούθησε.

Ο συγγραφέας ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο, στον κόσμο του μίσους, της αγάπης, της προσμονής. Τα 14 διηγήματα, με ήρωες ανθρώπους του μόχθου, της πάλης για κοινωνική απελευθέρωση, ανθρώπους καθημερινούς, κυνηγημένους από το παρακράτος, θύματα μιας αχαλίνωτης μισαλλοδοξίας, στέκονται εκεί αντίκρυ μας με μάτια απορημένα σ’ ένα ατέλειωτο «γιατί». Με αδρό, πλούσιο, παραστατικό λόγο καταγράφει τις ταλαιπωρίες ενός λαού που υφίσταται τη βία μες στις φυλακές και στις εξορίες, ενός λαού όμως αλύγιστου, περήφανου, που ψάχνει για φως κι ελπίδα. Ένα τέτοιο ήθος καταγράφει και ο Μάνος Ζαχαρίας στην μικρού μήκους ανθρωποκεντρική ταινία του, «Πρωινό Δρομολόγιο» που βασίζεται στο διήγημα του Μενέλαου Λουντέμη, γυρισμένη το 1959  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ