Το Α' βραβείο ανδρικού ρόλου πηγαίνει ομόφωνα στον Κυριάκο Μητσοτάκη για την ερμηνεία του "κακομαθημένου κολεγιόπαιδου".
Το Β' βραβείο ανδρικού ρόλου το παίρνει με την αξία του ο Νίκος Βούτσης για το ίδιο θεατρικό έργο.
Ειδικό βραβείο "υπερασπιστής του εσμού της Βουλής" παίρνει και ο Αλέξης Τσίπρας.
Σάρωσαν οι πολιτικοί μας. Είναι ταλέντα, πως να το κάνουμε. Οι μεγαλύτεροι υποκριτές που έχουν πατήσει το πόδι τους στο Θέατρο της Βουλής.
"Ο Μητσοτάκης έχασε την ψυχραιμία του" αναφωνούν χαρούμενοι οι Συριζαίοι, για την επίθεσή του Κούλη στον Πρόεδρο της Βουλής. Χμ δεν αποκλείεται. Από γκάφα σε γκάφα πήγαινε.
Όμως πιστεύω ότι ο λόγος είναι άλλος. Ένας τσακωμός συμφέρει πολύ τόσο τη ΝΔ όσο και το ΣΥΡΙΖΑ. Το έργο το έχω ξαναδεί πολλές φορές στο παρελθόν με άλλους ηθοποιούς.
Ο μπαμπάς του ήταν μεγάλος επαγγελματίας. Κάθε λίγο έσπερνε διχόνοια, για να συσπειρώσει τους οπαδούς του, να αποπροσανατολίσει, ειδικά όταν στριμώχνονταν, και να δείξει πως δήθεν ήταν ορκισμένος εχθρός του ΠΑΣΟΚ, επομένως "θα αφάνιζε τους πρασινοφρουρούς". Το τι έγινε τελικά, το ξέρουμε όλοι.
Βέβαια ο μπαμπάς του Κούλη ήταν έμπειρος. Δεν έβριζε συνήθως ο ίδιος, έβαζε άλλους να το κάνουν. Αλλά ποιον να βάλει ο Κυριάκος; Ο Άδωνις πχ είναι για γέλια, ο Πάγκαλος μεταγραφή από το ΠΑΣΟΚ, οι "παπαγάλοι" εντελώς αναξιόπιστοι... Τι να κάνει, ανέλαβε μόνος του. Είναι ένας ρόλος που τον ξέρει καλά, τον έχει διδαχθεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλο που δεν ήθελε. Η σικέ κόντρα ευνοεί το δικομματισμό. "Ή εμείς ή αυτοί" το αιώνιο δίλημμα. Μόνο που και οι μεν και οι δε ακολουθούν την ίδια ακριβώς πολιτική. Copy - paste. Τελικά, όταν ξεκαθαρίσουν ποιος θα φάει τι, θα συνεργαστούν για να μας ρημάξουν ΜΑΖΙ.
Ο καυγάς είναι για το πάπλωμα. Την κουτάλα, την καρέκλα. Για το ποιος θα έχει τη χαρά να μας βασανίσει. Πολλοί έχουν ξυπνήσει και δεν δίνουν πια καμιά σημασία στους αλιτήριους.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα πρόσωπα. Ο Μητσοτάκης είναι αδίστακτος, διεφθαρμένος... όμως το ίδιο φασίστας ήταν και ο Σαμαράς. Όπως κι όλοι οι προηγούμενοι. Όταν τους συνέφερε το έπαιζαν "κεντρώοι", όταν έβλεπαν τα σκούρα έβγαινε από μέσα τους ο ακροδεξιός τραμπούκος. Το ίδιο συμβαίνει με το νέο ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΡΙΖΑ. Σάπιοι μέχρι το μεδούλι. Ψεύτες του κερατά. Πλύστρες της ναζιστικής συμμορίας.
Αλλά και τα 'δεκανίκια" μια από τα ίδια. "Ποντίκια" που εγκαταλείπουν πρώτοι το πλοίο όταν βουλιάζει, συμφεροντολόγοι, τυχοδιώκτες και απατεώνες. Πουλάνε χωρίς καμία ντροπή την ψυχή στο διάολο, για τα προνόμια και την εξουσία.
Μην επαναλαμβανόμαστε, μόνο με ένα τρόπο αλλάζει το τέλος του έργου. Να γίνουν πρωταγωνιστές οι θεατές. Αλλιώς σίγουρα δεν θα υπάρξει happy end για μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου