⧪Με το ένα χεράκι, κρατά μ' εμπιστοσύνη, την μικρομάνα με τη χρωματιστή μαντίλα. Στο άλλο, ένα καρότο, που μασουλά με ευχαρίστηση. Δυο κιλά αλεύρι, ένα πακέτο κριθαράκι, ένα μπουκάλι λάδι, στο καλάθι τους.
Με το βλέμμα χαϊδεύει τις σοκολάτες και τα γλυκά στο ράφι του σούπερ μάρκετ...
⧪Μπήκε στην γιορτινή καφετέρια, με τα αναμμένα λαμπιόνια. Μάτια μαύρα, έξυπνα, αμυγδαλωτά. Μαλλιά ίσαμε τους ώμους, αχτένιστα. Μάγουλα κατακόκκινα από την παγωνιά του δρόμου.
Κοιτά κατάματα και προσφέρει το εμπόρευμα της. Χαρτομάντιλα και στυλό.
Τα παιδιά της ηλικίας της, ίσως τούτη την ώρα, παίζουν στην αυλή του σχολείου τους...
⧪Η βιτρίνα του καταστήματος σε προκαλεί με το στολισμό της. Παιχνίδια, φωτάκια, χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά.
Τραβά επίμονα το χέρι του πατέρα του. Στέκουν αμίλητοι και κοιτούν. ..
"Μπορούμε να τα κοιτάμε, μα όχι να τα αγοράσουμε" ψιθυρίζει εκείνος απολογητικά, στην ερώτηση που δεν έγινε...
Παιδιά της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, παιδιά Ρομά, παιδιά της οικονομικής κρίσης...
Μικροί "Χριστούληδες" που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν σ' ένα κόσμο ''που φυσά αδιαφορία'' και κείνοι δεν έχουν ''να ντυθούν καλά..."
Μα το πιο όμορφο μέλλον χτίζεται απ' αυτούς που είχαν δύσκολο παρελθόν...
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου