"Ο παράδεισος και η κόλαση μου φαίνονται δυσανάλογοι. Δεν αξίζουν τόσο οι πράξεις των ανθρώπων".
Χ.Λ.Μπορχες.
Μπορεί ο καπιταλισμός να κατάργησε τη δουλοκτησία ως βασικό τρόπο καταγωγής, εξακολουθεί όμως να παράγει όχι μόνο τους μισθωτούς σκλάβους στους οποίους βασίζεται, αλλά και δούλους με την κυριολεκτική σημασία του όρου.
Στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε προσπάθεια στο θεσμικό πεδίο δεν μπορεί παρά να λειτουργεί ως ασπιρίνη στον καρκίνο, όσο η πηγή της παθογένειας, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα, που εξακολουθεί να χρειάζεται σε ένα βαθμό μορφές εκμετάλλευσης παλαιότερων κοινωνικοπολιτικών συστημάτων, παραμένει κραταιό και θέτει τους όρους του παιχνιδιού.
Αιώνια Καταισχύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου