"Σττη φυλακή έμαθα πολλά, ήταν σχολείο για μένα. Κάτι που κατάλαβα καλά και θέλω να το πω είναι ότι όλες οι γυναίκες του κόσμου θα πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, διότι αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να πετύχουμε τον στόχο μας. Το μήνυμά μου απευθύνεται φυσικά και στις Ισραηλινές γυναίκες, που θα πρέπει να παλέψουν ενάντια στην ιδεολογία που έχει φυτευτεί στο κεφάλι τους όλα αυτά τα χρόνια, την ιδεολογία με την οποία μεγάλωσαν. Διότι τελικά γίνονται και αυτές θύματα της ιδεολογίας που τους επιβάλλουν. Θα πρέπει να σκεφτούμε μια πιο μεγάλη επανάσταση με την οποία θα ξεφορτωθούμε τα στερεότυπα αυτά και θα βλέπουμε όλους τους ανθρώπους ως ίσους".
Αυτά είπε στην αρχή της τηλεφωνικής συνομιλίας της με το Documento λίγες ώρες μετά την αποφυλάκισή της η Αχέντ Ταμιμι, η 18άχρονη σήμερα Παλαιστίνια που κρατήθηκε επί οκτώ μήνες στη φυλακή επειδή κλότσησε και χαστούκισε έναν Ισραηλινό στρατιώτη.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανε κάτι τέτοιο. Είχε ξανακλοτσήσει Ισραηλινό στρατιώτη όταν ήταν
μόλις έντεκα χρόνων και από τότε τραβάει επάνω της τα φώτα της δημοσιότητας.
Σήμερα έχει γίνει το σύμβολο του αγώνα των Παλαιστινίων, που μετά τον θάνατο του Γιάσερ Αραφάτ δεν έχουν βρει έναν ηγέτη ο οποίος θα τους εμπνέει και στο πρόσωπό του η διεθνής κοινή γνώμη θα βλέπει τον αγώνα τους.
«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι αυτή και τα τρία αδέλφια της δεν έζησαν πραγματικά παιδικά χρόνια. Ειδικά η Αχέντ είναι ξανθιά, σγουρομάλλα, διακρίνεται από μακριά. Ο,τι κι αν κάνει φαίνεται» μας είχε πει ο πατέρας και διερμηνέας της Μπασέμ Ταμίμι, βετεράνος αγωνιστής ο ίδιος για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και πιστός στην ιδεολογία της παθητικής αντίστασης.
Η Αχέντ Ταμίμι γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2001 και ζει στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη, στο Ναμπί Σαλέχ, ένα χωριό με περίπου 600 κατοίκους, 20 χιλιόμετρα βόρεια από τη Ραμάλα στον δρόμο για τη Ναμπλούς. Σύμφωνα με την ίδια, «το επόμενο βήμα μου είναι να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. Θέλω να σπουδάσω νομικά, να μελετήσω το Δίκαιο, ιδιαίτερα το Διεθνές Δίκαιο. Να μάθω τους νόμους που ισχύουν για τα εγκλήματα πολέμου. Να ενισχύσω τις γνώσεις μου και χρησιμοποιώντας τους νόμους να προβάλω στα μέσα ενημέρωσης μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη. Ετσι θα μπορέσω να δείξω ότι το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για τα μεγάλα εγκλήματα εναντίον του λαού μου. Θέλω δικαιοσύνη. Μέχρι τώρα αυτές οι ελλείψεις μας κράτησαν πίσω. Θέλω ο τρόπος που θα δρω από εδώ και πέρα να έχει άλλο περιεχόμενο, άλλου είδους δύναμη. Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, αλλά δεν πρέπει να χάσουμε την ελπίδα μας, πρέπει να πετύχουμε».
Αν και νεαρή, δείχνει να έχει καταλάβει καλά ότι ο αγώνας του λαού της είναι άνισος. Τα όπλα γι’ αυτή δεν θα είναι οι αναποτελεσματικές σφεντόνες που χρησιμοποιούν οι συνομήλικοί της ούτε βέβαια τα τανκς που δεν έχουν οι Παλαιστίνιοι.
Από όσα είπε όμως η ίδια στο Documento είναι σαφές ότι έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το ισχυρότερο σημερινό όπλο, τα μέσα ενημέρωσης. «Θέλω να μάθω και να προβάλω μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη» μας είχε πει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου