Τον περιβόητο Τζωρτζ Όργουελ τον είχε στρατολογήσει πριν ακόμα το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, η αγγλική Ιντέλιντζενς Σέρβις για να κάνει έντεχνη (αλλά απολύτως χυδαία) αντικομμουνιστική-αντισοβιετική προπαγάνδα, συκοφαντώντας το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό σαν "ανελεύθερο", όπου δήθεν κάνουν κουμάντο πάνω στους καλούς, αλλά άβουλους ανθρώπους, τα ..."γουρούνια" και ο "μεγάλος αδερφός"!!!
Πλήρης διαστρέβλωση της αλήθειας, δηλαδή και απέραντη ιστορική ...ατιμία, με λογοτεχνικό περιτύλιγμα.
Πέρασαν όμως μόλις μερικές δεκαετίες από τότε και ο σάπιος, βρικολακιασμένος καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, για τον οποίον δούλευε συνειδητά ο Όργουελ, αποδείχτηκε ακριβώς αυτό που συκοφαντικά ο λογοτέχνης-πράχτορας είχε προσπαθήσει να ρίξει σαν ρετσινιά στο σοσιαλιστικό σύστημα (που μόλις τότε άρχιζε την πορεία του σε Ευρώπη και Ασία, πλην ΕΣΣΔ): ένα καθεστώς της πιο εφιαλτικής σκλαβιάς και του ραγδαία εξελισσόμενου ηλεκτρονικού φασισμού που συμπληρώνει τον παραδοσιακό!
Μεγάλος αδελφός παντού, ορατός και αόρατος, για να συντηρηθεί η κοινωνική σκλαβιά...
Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο γίνεται πλέον η θανάσιμη θηλιά στο σβέρκο των λαών, της ζωής, της ειρήνης, της στοιχειώδους ελεύθερης ζωή τους, του ανθρώπινου πολιτισμού στο σύνολό του.
Ο καπιταλισμός απαιτείται επιτακτικά να ταφεί το συντομότερο, πριν θάψει κάθε τι το καλό κι ωραίο σ' αυτό τον πλανήτη.
Οι διάφοροι Όργουελ που συνέβαλαν όσο μπορούσαν στη σημερινή απροκάλυπτη σκλαβιά, παριστάνοντας τους "κήρυκες της ελευθερίας", πρέπει να γίνουν για το εργατικό-λαϊκό κίνημα παράδειγμα από ποιους πρέπει να προσέχει, αλλά και πώς να ...αξιοποιήσει για δικό του όφελος αυτά που οι διάφοροι …"λογοτέχνες"-μισθωτοί της μαύρης μαυρίλας πήγαν να ρίξουν σαν λάσπη πάνω στα ιδανικά του, στα όνειρά του, στη νοημοσύνη του.
Η ιστορία είναι αδέκαστη! Καιρός να γίνουν αδέκαστοι και αποφασιστικοί όλοι οι άνθρωποι του τίμιου μόχθου, όπου γης!
Δηλαδή ή θα έχουμε δικτατορία των αστών,ή δικτατορία ΕΠΙ του προλεταριάτου... όπου όλοι είναι ίσοι αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε καλύτερα...
Σα θεωρητικό μοντέλο ο κομμουνισμός είναι οκ, στην πράξη αφενός ουδέποτε Πραγματικά υπήρξε, κ επίσης το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι είναι κ τέλειος σαπιοι, προφανώς, ο κομμουνισμός είναι σαν εργαλείο, αν το χρησιμοποιείς σωστά οκ, αν όχι α@, προφανώς, όπως κ τέλειο τέλειο σύστημα δεν υπάρχει, αν θες να είσαι απόλυτα αντικειμενικά το πιο κοντά - πάλι με κάποια μικρά κενά - σύστημα είναι του πετρακη του Κροπότκιν η δουλειά, όμως, αφενός φαίνεσαι σε κάποιο βαθμό σάπιος φιλελες (αν κ υπάρχει κ 1 άπειρο ελάχιστη πιθ.ναμην είσαι-οκ) αφετέρου ακόμα κ έτσι δεν είναι ουε κ αυτό τέλειο αλλά το όσο πιο κοντινό πιθανώς κ πλην του θεωρητικού πλαισίου του, υγ. Εάν έχω δίκιο κ είσαι κάνας φιλελες τι νόημα να γράψεις την αρλούμπα σου ως κατι ντε φσκτο κ απόλυτο κ άρα πως κ ο κομμουνισμός σάπιος κ όχι η πα**ρια που παρ.σαν τετοιος? Μόνο για το ξεμπουκωμα? Ζορισανε οι φόροι κ κάπου πρέπει να μιλήσεις κ συ κ τέτοια?
ΔιαγραφήΔηλαδή καλά ειμαστε με τον καπιταλισμο; Ας παμε για κανα υπνακο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλει πολύ IQ για να καταλάβεις από τα γραφόμενα μου, ότι: όχι δεν είμαστε καθόλου καλά με τον καπιταλισμό είτε ιδιωτικός, είτε κρατικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τον π.π. ,παρά το ακατάληπτο γράψιμό σου δείχνεις να βρίσκεσαι σε καλό δρόμο αφού εκτιμάς το σύστημα του.. Πετράκη!(κάνατε μαζί φαντάροι φαντάζομαι με τόση οικειότητα).
Και όχι δεν είμαι σάπιος νεοφιλελές.
Σίγουρα ο κύριος Αλούπης δεν είναι νεοφιλελεύθερος. Αναρχικός-αντιεξουσιαστής, όπως λέει- είναι ο άνθρωπος και δεν το κρύβει. Εμείς όμως οι κομμουνιστές, που καμιά σχέση δεν έχουμε με τον αναρχισμό, οφείλουμε αντικειμενικά να επισημάνουμε ότι η εχθρότητα απέναντι στο μαρξισμό-λενινισμό και ο αντισοβιετισμός είναι locus communis (κοινός τόπος) μεταξύ αναρχικών και αντιδραστικών. Στην Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του 1980, όταν παρουσιάζονταν ως μαρξιστές τα...3/4 του πολιτικού φάσματος, οι
ΑπάντησηΔιαγραφήρηγκανοθατσερικοί και πινοτσετικοί νεοφιλελέδες της εγχώριας μαύρης μαυρίλας, με πρώτο και καλύτερο το θεωρητικό του κανιβαλισμού Ανδριανόπουλο,διακήρυξαν ότι επιβαλλόταν να προβληθούν όσο γίνεται περισσότερο στην εργατική τάξη και τη νεολαία ο αναρχισμός και οι αντισοβιετικές του μπαρούφες, έτσι ώστε να χτυπηθεί ο μαρξισμός! Αλλά ακόμη κι ο Παττακός, στο εγχειρίδιο ΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ που λανσάρισε στα Γυμνάσια το 1970 επαναλάμβανε τις ...αλούπειες δοξασίες,
πως δήθεν "οι κομμουνισταί επέβαλαν δικτατορία στυγνήν επί της εργατικής τάξεως εις Ρωσίαν" και ευτυχώς για μας που η εθνοσωτηριος επανάστασις της 21ης μας διέσωσε υπό τοιούτου εφιάλτου!!... Τίποτε διαφορετικό κατ' ουσίαν δε μας λένε οι αντιεξουσιαστές αν εξαιρέσουμε το διά ταύτα του Παττακού. Ο αντικομμουνισμός είναι η κοινή βάση όλων των αντιπάλων του εργατικού κράτους και του σοσιαλιστικού μεταβατικού σταδίου προς την αταξική και χωρίς κράτος κοινωνία. Σίγουρα στο πρώτο στάδιο του σοσιαλισμού δεν έχει ακόμη επέλθει η κοινωνικοποίηση που επιδιώκουμε ούτε λείπουν κρούσματα γραφειοκρατικού κλπ. Αυτά όμως καμία σχέση δεν έχουν με το μαρξισμό, ενώ βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της εργατικής εξουσίας που σκοπό της έχει την όλο και βαθύτερη εργατική αυτοδιεύθυνση μέχρι την οικοδόμηση του ολοκληρωμένου κομμουνισμού και την απονέκρωση του κράτους. Και φυσικά γι'αυτό απαιτείται πολύς χρόνος και πολλή δουλειά διεθνώς. Το σοσιαλιστικό σύστημα δεν είχε αυτό το χρόνο στη διάθεσή του, ενώ ο ρεβιζιονισμός μετά το 1956 ανέκοψε και αντέστρεψε τη δέουσα πορεία. Αυτή είναι η απλή αλήθεια και...πάμε παρακάτω, πέρα από εντυπώσεις και σαπουνόφουσκες!
Δικαίωμα του καθενός είναι να πιστεύει ότι θέλει και είναι σεβαστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς θα χρειαζόσουν άλλες δέκα ζωές και άλλες τόσες Οκτωβριανές επαναστάσεις για να διαπιστώσεις ιδίοις όμμασι ότι στον αταξικό-ακρατικό κομμουνισμό "το τρένο" δεν θα φτάσει ποτέ των ποτών,για τον απλούστατο λόγο ότι η προηγούμενη στάση έχει όνομα "δικτατορία του προλεταριάτου".
Το μεγάλο κρίμα βέβαια είναι για όλους αυτούς που επαστατωντας ανέβηκαν στο τρένο πιστεύοντας πως θα τους πάει στον τελικό προορισμό που λέγεται Κομμουνισμός δίνοντας ακόμα και την ζωή τους.
Βέβαια οι μετέπειτα Οκτωβριανές επαναστάσεις είναι ζήτημα αν θα βρουν ξανά πρόθυμα κοροϊδα για να βάλουν πλάτες.
Ειδικά οι αναρχικοί, παραφράζοντας τον στίχο του Νικόλα Άσιμου,""το αίμα του Οκτώβρη μας έμαθε πολλά"", δεν θα ξανακάνουν επουδενί τα ίδια λάθη που τους οδήγησαν στον σφαγιασμό τους, από τους υποτιθέμενους "συντρόφους".
Πιστεύω λοιπόν να καταλαβαίνεις που οφείλεται η εχθρότητα που ανέφερες.
Ο Αλούπης ξεσκεπάστηκε ολότελα! Άρχισε το γνωστό σπορ της αντικομμουνιστικής πτωματολογίας. Σύντομα έρχονται και τα ,,,κονσερβοκούτια. Αιωνία αυτών η μνήμη! Και μάλιστα ...κονσερβοκούτια σερβιρισμένα με ,,,μπαλάντες από τη μαύρη μελαγχολία του Άσιμου προτού περάσει τη θηλιά στο λαιμό του! Από τέτοια, ξέρουν καλά οι αναρχικοί "μας". Δεν είναι τυχαίο το μαύρο χρώμα της σημαίας τους! Το κακό για τον Αλούπη κι όλους τους παρόμοιους είναι η ίδια η ιστορική αλήθεια, είναι ότι και σ' αυτή τη μια και μοναδική ζωή που έχουμε αποδείχτηκε περίτρανα, ποια ήταν η προσφορά και τα επιτεύγματα της Οκτωβριανής Επαναστασης, αλλά κι όλων των άλλων νικηφόρων επαναστάσεων, ποια ήταν η προσφορά του σοσιαλισμού, ως κοινωνικού συστήματος τόσο θετικά, όταν αυτός υπήρχε, όσο και αρνητικά, όταν αυτός προδόθηκε, υπονομεύτηκε και ανατράπηκε. Όταν το κίνημά μας ήταν στ' απάνω του, όταν η επανάσταση προχωρούσε μπροστά, οι αναρχικές λόξες είχαν περάσει στα αζήτητα της ιστορίας. Στο μαύρο περιθώριο. Μακάρι να είχαμε όχι δέκα, αλλά ...μια ακόμα ζωή, άντε ακόμη ...μισή, άλλη τόση ίσαμε την τωρινή, για να δούμε να επαναλαμβάνεται το ίδιο, μετά την επόμενη επαναστατική εξόρμηση στον κόσμο. Ίσως βέβαια ο Αλούπης να ζήσει και να το δει. Του το ευχόμαστε ολόψυχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε καλυτερα Αλουπης. Προφανως δεν μπορεις να καταλαβεις οτι για να φτασεις στην ιδανικη κομμουνιστικη κοινωνια πρεπει να περασεις απο τη δικτατορία του προλεταριάτου. Ναι ειναι δικτατορία των πολλων απεναντι στους λιγους. Και εδω τωρα εχουμε την αστικη δικτατορία των λιγων απεναντι στους πολλους. Περιτυλιγμενη με φουμαρα ελευθεριας, δημοκρατιας, ισοτητας κλπ. Αν υπαρχει αλλος τροπος να φτασουμε στην αταξικη κοινωνια, οπου δεν θα υπαρχει εκμετάλλευση ανθρώπου απο ανθρωπο, παρακαλω να μας το πεις. Αν απο την αλλη το θεωρουμε ανεφικτο και αδυνατο, τοτε λες ουσιαστικα οτι ο καπιταλισμος με τη σαπιλα του θα ειναι παντα εδω και θα κατακρεουργει την ανθρωποτητα. Ευχαριστούμε δεν θα παρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό έναν θαυμαστή του Φλωράκη,που τον χαρακτηρίζει... επαναστάτη! δεν περίμενα κάποια ευφυέστερη απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ότι θα έφτανες στο σημείο να ειρωνευτείς και να διακωμωδείς το τραγικό τέλος ενός άρρωστου ανθρώπου που αυτοκτονεί, δείχνει σε όλο το blog το πόσο ξεφτίλας είσαι, και σε εμένα πόσο μαλάκας είμαι που έκατσα και ασχολήθηκα μαζί σου.
Όσον αφορά τα περί ξεσκεπασματός μου, άντε λοιπόν.
Τράβα "δώσε με" στον κύριο χωροφύλακα.
Άντε λοιπόν,επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά το σύνθημα:ΚΚΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΟΥ ΧΑΦΙΕ.
Και θερμή παράκληση μην ξανα απευθυνθείς σε μένα.
Κοίτα ενα μεταπολιτευτικό φρούτο που ευδοκίμησε στην μπουγάδα της αστικης δημοκρατίας ,,θελει να μιλήσει για τον στρατιγο του ΔΣΕ Χαρίλαο.που κατα την διαρκια της ναζιστικής κατοχής καθοδήγησε την απεργία των 3ωνΤ( Τ.Τ.Τ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραβα παιξε μπαλαλάικα ρε φιλε
Μιλάς για τον... τραχανά Φλωράκη που βρήκε το 89 σύμμαχους στους συνεχιστές αυτών που σας ανασκολόπιζαν μετά τον εμφύλιο και στην επταετία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "συζήτηση" με έναν τέτοιο "συνομιλητή", σαν τον αμέσως παραπάνω φωνασκούντα κύριο, απλώς απέδειξε για μια ακόμη φορά πώς αντιμετωπίζει τις πολιτικές αντιθέσεις ένας άνθρωπος που δεν διαθέτει ούτε ιστορική γνώση, ούτε πολιτικά επιχειρήματα, ούτε καν στοιχειώδη ψυχραιμία: απλώς βρίζει και διαστρεβλώνει τα λεγόμενα και τα γραφόμενα των άλλων... Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί ξανά κανένας φίλος αυτού του μπλογκ με ανθρώπους που επιδεικτικά δείχνουν μια τέτοια συμπεριφορά. Εμείς οι μαρξιστές, όλων των αποχρώσεων, που διαβάζουμε τα άρθρα ή και συμμετέχουμε σε συζητήσεις μέσα από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ, παρόλες τις διαφορές μας, οι οποίες μπορεί πολλές φορές να είναι βαθιές και έντονες (αφού άλλωστε το κίνημά μας είναι ηττημένο και πολυδιασπασμένο διεθνώς), ωστόσο μπορούμε και κρατάμε ένα επίπεδο στη συζήτηση. Ποτέ δεν αποκαλέσαμε κανέναν ούτε ...χαφιέ, ούτε...βλάκα, ούτε ...ξεφτίλα, ούτε ...πιωμένο ούτε ...τραχανά. Απόψεις και επιχειρήματα ανταλλάσσουμε και αυτό είναι απολύτως υγιές. Θα πρότεινα επομένως στη διαχείριση του μπλογκ να αλλάξει τακτική με όσους σκόπιμα υβρίζουν και διαστρεβλώνουν. Οι βρισιές δεν έχουν θέση σε ένα μέσο πολιτικού διαλόγου. Άλλο πράγμα οι απόψεις, όποιες κι αν είναι, άλλο πράγμα οι χυδαιολογίες. Ας αποκλείσουμε, στο εξής, επιδεικτικά παρόμοιες συμπεριφορές. Γιώργη, φίλε μου, λάβε τα μέτρα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωσήφ εσύ;;;!
ΑπάντησηΔιαγραφή