Ο Σημίτης θεωρεί ότι όλοι μας έχουμε μνήμη χρυσόψαρου.

Δεν είναι κάπως οξύμωρο, προκλητικό και εξοργιστικό συνάμα να βλέπεις τον Κώστα Σημίτη να μας παρουσιάζεται σήμερα τιμητής της πολιτικής ζωής της χώρας και να μας συνιστά το πώς θα "ανταποκριθούμε στο σημερινό πλέγμα απειλών και ευκαιριών";

Ο πρώην πρωθυπουργός ο οποίος έμεινε στην ιστορία σαν "τροχονόμος στην λεωφόρο της μίζας", ο άνθρωπος που επί διακυβέρνησής του έγινε το μεγαλύτερο «ριφιφί» των αιώνων, με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου  που φέρεται μπλεγμένος σε δεκάδες δύσοσμες υποθέσεις (Ζήμενς, μεγάλα ολυμπιακά έργα, μίζες εξοπλιστικών προγραμμάτων κλπ), μας παρουσιάζεται σήμερα -με δισέλιδη συνέντευξη που έδωσε στο "Πρώτο Θέμα"- να υποδεικνύει στην κυβέρνηση και στην ελληνική κοινωνία συμπεριφορές για να υπάρξει "κοινωνική αλλαγή στην Ελλάδα".

Προφανώς δεν θα ασχοληθούμε με τις παπαριές που λέει (Οι νέοι πρέπει να εκπαιδευτούν στις νέες τεχνολογίες χρειάζεται ταυτόχρονα να αναπληρώσουν και τις γνώσεις τους ... οι επιχειρήσεις πρέπει να επενδύσουν στην τέταρτη βιοµηχανική επανάσταση, να ξέρουµε ότι χρειάζονται επιπλέον κίνητρα - γιατί ακόµα δεν πρόλαβαν να αποσβέσουν τον εξοπλισµό της προηγούµενης φάσης...).

Δεν είναι όμως αξιοσημείωτο το ότι ένας τύπος που ακόμα και σε ένα αστικό καθεστώς το οποίο διατηρούσε κάποιους στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας -στα πλαίσια του συστήματος φυσικά- θα έπρεπε να είναι φυλακή, να μας παρουσιάζεται με τόσο απαράδεκτα προκλητικό τρόπο; 
Τι θεωρεί; Οτι όλοι μας έχουμε μνήμη χρυσόψαρου;