Μια διεθνοποιημένη ζούγκλα.

Γράφει ο Νίκος από Βόλο

Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από το αν μπορεί να εξασφαλίσει τη ζωή, την υγεία, τη μόρφωση και την ευτυχία των παιδιών της.

Μια κοινωνία σαν αυτή του σύγχρονου καπιταλισμού, που έφτασε στο σημείο να μακελέψει και να ξεριζώσει εκατομμύρια ανθρώπους και μετά να τους μαντρώσει σε κολαστήρια θανάτου, τύπου Μόριας, κάνοντας τα παιδιά τους να φτάνουν στη σκέψη της αυτοκτονίας, και σε πράξεις αυτοκαταστροφής λόγω της απελπισίας, η κοινωνία αυτή έχει φτάσει στο άκρον άωτον της βαρβαρότητας και της ανθρωποφαγίας. Είναι μια διεθνοποιημένη ζούγκλα.

Αυτή είναι η κοινωνία του σάπιου ύστερου καπιταλισμού, όπου μια δράκα πλουτοκρατών προερχόμενη από μια χούφτα ιμπεριαλιστικών κρατών έχει μοιράσει, ξαναμοιράσει και κυριολεκτικά ρημάξει τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων. 

Τα παιδιά των προσφύγων πρέπει να σωθούν για να μπορέσουν αύριο να πάρουν πίσω τους τόπους τους, τη λευτεριά και το δίκιο των λαών τους.
Εκεί πρέπει να στοχεύσει το παγκόσμιο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.

Πρώτη προϋπόθεση για αυτό είναι οι πρόσφυγες να γλιτώσουν από τα κολαστήρια και να ζήσουν με αξιοπρέπεια σε ανθρώπινες συνθήκες στέγασης, περίθαλψης και μόρφωσης των παιδιών τους.

Να κλείσουν τώρα οι Μόριες κι όλα τα παρόμοια στρατόπεδα θανάτου. Ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων προς όποια χώρα επιθυμούν!

Και αφύπνιση λαών το ταχύτερο δυνατόν για το ριζικό σάρωμα αυτής της θανάσιμος αρρώστιας που λέγεται καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός!