Σαν σήμερα ξεκινά η Σύσκεψη του Λιβάνου, που οδήγησε στην ομώνυμη Συμφωνία κατά την οποία ΚΚΕ και ΕΑΜ παρέδωσαν την εξουσία ουσιαστικά στην αστική τάξη.

Του Γ. Γ. 

Διά να ύπαρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να είχωμεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνον με την συμμετοχήν και του ΚΚΕ εις την κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και διά να ευρεθούν εδώ οι Βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι διά την Νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή το Σύμφωνον της Καζέρτας. Και διά να μη γίνη η Στάσις – «το δώρον του Υψίστου» – έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχειρήση την Στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι ωδήγουν εις την συντριβήν του. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.     

  Γ. Παπανδρέου 1/3/48».

Απίστευτος ο κυνισμός του «παπατζής», πολιτικού που περιλαμβάνετε στην επιστολή που είχε στείλει για να απαντήσει στην κριτική «από τα δεξιά» που του ασκούσε η τότε η "Καθημερινή".
Ο Γ. Παπανδρέου λέει ξεκάθαρα ότι παγίδευσε το λαϊκό κίνημα όπως αυτό εκφραζόταν από τις αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του ΕΑΜ, του ΚΚΕ, και του ΕΛΑΣ που συμμετείχαν στην σύσκεψη του Λιβάνου, η οποία ξεκίνησε σαν σήμερα στις 17/5/1944 και ολοκληρώθηκε στις 20/5 με την υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας.

Η συμφωνία του Λιβάνου ήταν ο προπομπός για να ακολουθήσει η συμφωνία της Καζέρτας που καθόριζε μεταξύ άλλων ότι όλες οι αντάρτικες ομάδες τίθενται στις διαταγές της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, η οποία με τη σειρά της τις θέτει υπό τις διαταγές του στρατηγού Σκόμπι.

Ένα παντοδύναμο ΕΑΜ, ένας οπλισμένος και αποφασισμένος λαός πέφτει θύμα μιας ανάξιας ηγεσίας η οποία βρέθηκε παγιδευμένη σε μια πολιτική σχεδιασμένη από τους Βρετανούς, που με όργανο τον Γ. Παπανδρέου, χρησιμοποιώντας εκβιασμούς και εκμεταλλευόμενοι  την νεφελώδη πολιτική για επιδίωξη "εθνικής ενότητας" του ΚΚΕ,  οδήγησαν τα στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ να παίξουν το παιχνίδι τους, υπογράφοντας την συμφωνία του Λιβάνου.

Στο μπλοκ "ιστορικά ντοκουμέντα" αναρτήσαμε όλο το σχετικό κεφάλαιο που έχει τίτλο "Η διάσκεψη του Λιβάνου και οι παραφυάδες" από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη "Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνιού κράτους 1830 - 1974)". Προσωπικά η προσέγγιση αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο αφού είναι γραμμένη από τροτσκιστικό πρίσμα και παίρνει σαν δεδομένα υποθετικές κρίσεις του συγγραφέα..

Η ουσία είναι, όπως σημείωνε και ο  σ. Τάσος Κατιντσάρος σε κείμενο του ότι στο Λίβανο, ΚΚΕ και ΕΑΜ αποδεχόμενοι το σχηματισμό κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον Παπανδρέου και παίρνοντας 7 υπουργεία, παρέδωσαν την εξουσία ουσιαστικά στην αστική τάξη.

Δέχτηκαν τη δημιουργία Εθνικού Στρατού (τη διάλυση δηλαδή του ΕΛΑΣ) και μαζί με τους συνωμότες του Καΐρου χαρακτήρισαν την εξέγερση των Ελλήνων στρατιωτών και ναυτών στη Μέση Ανατολή ως «έγκλημα εναντίον της πατρίδος» (!) αφιερώνοντας ολόκληρη παράγραφο για να αναφέρουν ότι «εις την ύπαιθρον θα διασφαλιστεί η τάξις, η προσωπική ασφάλεια και η πολιτική ελευθερία», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για να χαρακτηριστεί στη συνέχεια «τρομοκρατικό» το έργο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στις απελευθερωμένες περιοχές!