"Ομάδα συγγενών των θυμάτων της Τρομοκρατίας" με σημερινή της ανακοίνωση που διακινείται από όλα τα συστημικά μέσα και ακριβώς στο πνεύμα της ανακοίνωσης του πρωθυπουργικού γραφείο σε σχέση με τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφντίνα, αναφέρει, μεταξύ άλλων:
"Και κάτι τελευταίο προς όλους αυτούς που κάνουν δηλώσεις και διαδηλώσεις για τον δολοφόνο:
ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΤΕ ΣΑΣ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. Αναρωτιόμαστε εάν το έχετε σκεφτεί έστω και μία φορά.".
Και Εγώ, επειδή έχω διαδηλώσει και επειδή έχω κάνει δηλώσεις (μαζί με χιλιάδες άλλους συναδέλφους μου, μαζί με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, μαζί με τον Συνήγορο του Πολίτη, με την Εθνική Ένωση για τα Δικαιώματα του ανθρώπου, με τον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά και τόσους άλλους) αναρωτιέμαι με τη σειρά μου:
* Εσείς μας ακούτε!
Γιατί μιλάμε με το όνομά μας, υπογράφουμε με το όνομά μας, πορευόμαστε με το δικό μας κορμί, με όλους τους κινδύνους, που συνεπάγεται αυτό!
Δεν κρυβόμαστε!
Εμείς όμως, εσάς, δεν σας βλέπουμε!
Προτιμάτε την ασφαλή ανωνυμία..
Γιατί; αφού η τρομοκρατία έχει εξαρθρωθεί και ο δολοφόνος πεθαίνει σιδηροδέσμιος
* και όσον αφορά στις υποδείξεις προς τον δολοφόνο, όπως αποκαλείται τον κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα, να βρει το δίκιο του στα δικαστήρια, θα έπρεπε να εγκαλέσετε την κ. Νικολάου, που του στερεί ακόμα και το δικαίωμα της προσφυγής, μη χορηγώντας του τα αναγκαία διοικητικά έγγραφα-πράξεις
* Και αναρωτιέμαι, επίσης, γι' αυτές τις χιλιάδες φωνές και κραυγές των δολοφονημένων και βασανισθέντων από τον Μάλιο, τον Μπάμπαλη, τον Γουέλς.. ποιός αέρας άραγε τις πήρε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου