"Καινούριο χιόνι πέφτει επάνω στο παλιό.
Κι άλλες νιφάδες βιάζονται να γίνουν λάσπη".
«έλαιον θέλω και ου θυσίαν»
Κι εμείς που θυσιαστήκαμε;
Κι εμείς που δε λαδώσαμε;".
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος είναι ένας ποιητής που πλήρωσε ακριβά τα ποιήματά του. Κυνηγήθηκε από τους παπάδες, τους μπάτσους, τους χρυσαυγίτες και τους φιλολόγους.
Η ζωντάνια, το πνεύμα, ο τρόπος σκέψης όλα όσα χαρακτηρίζουν μια στάση ζωής διαφορετική από τις άλλες δεν είναι "ιδιορρυθμίες" -θυμίζει κάτι από το ιατρικό "ιδιοπαθές"- αυτό που δεν έχει ακόμη εξηγηθεί -όπου κάποιος παγιδεύτηκε και δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτές.
Είναι ή μάλλον θα πρέπει να είναι φάροι σκέψης και προβληματισμού όπου η μεγάλη βολεμένη μάζα δεν θέλει σχεδόν ποτέ να δει, είτε γιατί τυφλώνεται, αν βλέπει, είτε γιατί έτσι είναι ορατή καλύτερα η γύμνια της.
Στον κύριο Ντίνο, διακρίνει κανείς εύκολα αυτές τις "ιδιορρυθμίες". Για αυτό αγαπώ ιδιαίτερα το ποιητικό του έργο.Για αυτό και κατακρίθηκε τόσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου