Η Μαρία Σιδέρη έζησε αγκαλιά με τον χάρο, καταδικασμένη πεντάκις εις θάνατο. Πέρασε μαρτυρικές στιγμές στη φυλακή, και στην παρακάτω συνέντευξη της μιλάει για συγκροτούμενες που εκτελέστηκαν, πέθαναν, βιάστηκαν, τρελάθηκαν.
Αποφυλακίστηκε το 1959, συμπορευόμενη με μνήμες της νιότης της που κρεμόταν σε μια κλωστή αλλά και τον χωροφύλακα...
Χωρίς να είναι κομμουνίστρια, η Μ. Σιδέρη βρέθηκε κατηγορούμενη και αγκάλιασε τις ιδέες για την κοινωνική απελευθέρωση.
Βρέθηκε στη φυλακή για 14 ολόκληρα χρόνια, περιμένοντας κάθε μέρα την εκτέλεσή της. Ηταν υπεύθυνη της γυναικείας χορωδίας των κρατούμενων γυναικών των φυλακών Αβέρωφ ενώ υπήρξε σύζυγος του κομμουνιστή ποιητή Γιώργου Σιδέρη, με τον οποίο γνωρίστηκε ενώ ήταν κρατούμενος στις φυλακές της Αίγινας.
"Πιάστηκα το '47, έμεινα υπόδικη οχτώ μήνες. Πέρασα στρατοδικείο τον Αύγουστο στην Κοζάνη. Ολοι σε θάνατο· 30 ήμασταν, οι 18 καταδικαστήκαμε σε θάνατο παμψηφεί, οι άλλοι με τρία κατά δύο - αυτοί δεν εκτελούνταν. Καταδικαστήκαμε και γελούσαμε. Δεν είδα κανέναν να δειλιάζει, το είχαμε αποφασίσει ότι θα μας εκτελέσουν - κάθε μέρα γίνονταν εκτελέσεις", λέει μεταξύ άλλων σε μια συγκλονιστική συνέντευξη της. Διαβάστε την
Η Μαρία Δεμσερή - Σιδέρηηταμ μέλος του ΚΚΕ μέχρι το θανατό της. Τα "Χωρίς να είναι κομμουνίστρια", "δεν ήμουν κομμουνίστρια, δεν το ήθελα το κομμουνιστικό κόμμα" δεν αφορά την συγκεκριμένη που αναφέρετε στο άρθρο,αλλά μάλλον κάποια άλλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην μπερδευόμαστε
deldio. Μάθε μα διαβάζεις. "Εγώ δεν ήμουν κομμουνίστρια, ΕΠΟΝίτισσα ήμουν .... Εγώ τους θαύμαζα τους κομμουνιστές αλλά δεν ήθελα να είμαι κομμουνίστρια, δεν το ήθελα το κομμουνιστικό κόμμα", λέει η ίδια η Μαρία Σιδέρη στο κείμενο που παραθέτουμε, αναφερόμενη στα γεγονότα που έζησε σαν κρατούμενη. Το ότι οργανώθηκε αργότερα στο ΚΚΕ δεν έχει καμιά σχέση με την παρουσίαση της συνέντευξης που αναφέραμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι οργανώθηκε στο ΚΚΕ θα έπρεπε να το αναφέρετε στο κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβα ότι ήταν συνέντευξη, δεν έκανα μομφή εναντίον σας, διευκρίνιση έκανα
ΑπάντησηΔιαγραφή