Του Νίκου Στραβελάκη
Τα ελληνοτουρκικά αποτελούν κεντρικό ζήτημα στην εσωτερική πολιτική σκηνή αλλά και σημαντικό θέμα στις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο. Για την αριστερά θα έπρεπε να είναι προνομιακό πεδίο ανάδειξης του αδιεξόδου της εγχώριας αστικής πολιτικής του εθνικισμού και της παράλληλης προσπάθειας αναβάθμισής της μέσα από την πρόσδεση στα Ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Αντι αυτού μεγάλα τμήματα της αριστεράς ακολουθούν μια φοβική στάση απέναντι στις εξελίξεις.
Κάποιοι, όπως το ΚΚΕ, υποβαθμίζουν τελείως το ρόλο των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και αναλύουν τις εξελίξεις αποκλειστικά στο πλαίσιο των Ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, άλλοι τον απολυτοποιούν ξεχνώντας τα συμφέροντα Ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο αριστερές δυνάμεις φτάνουν υιοθετούν προβλήματα της αστικής πολιτικής. Αρχικά προβληματίζονταν για το τι θα κάνουν σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου, τον οποίο θεωρούσαν αναπόφευκτο, και τώρα αναρωτιούνται ποια θέση θα πάρουν στην περίπτωση παραχωρήσεων από την Ελληνική πλευρά στα θέματα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Θα επιχειρηματολογήσω ότι οι αναφορές του Μάρξ στο Ανατολικό ζήτημα, στο σύγχρονο Ελληνικό κράτος αλλά και πλευρές της μαρξιστικής πολιτικής οικονομίας και ιδιαίτερα η θεωρία της γαιοπροσόδου μπορούν να βοηθήσουν και στη κατανόηση των εξελίξεων. Μαζί με τις πολεμικές ανταποκρίσεις και τα κείμενα του Τρότσκι από τους Βαλκανικούς πολέμους και το Α παγκόσμιο πόλεμο μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την χάραξη μιας σύγχρονης αριστερής αντικαπιταλιστικής γραμμής για το ζήτημα. Ας τα πάρουμε από την αρχή. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου