«Πονάς Μανωλιό μου; - Πονάν ορέ τα παλικάρια;» Δέχομαι πως είναι κάπως αυτό το ανέκδοτο, αλλά περιγράφει ακριβώς τι έπαθε ο Μακρόν στις εκλογές.
Ποιες όμως εκλογές; Μπορούμε να μιλήσουμε για εκλογές, όταν η πλειοψηφία δεν ψηφίζει; Όταν τα αποτελέσματα αφορούν λιγότερους από τους μισούς; Όταν, ακόμα κι αν ένα κόμμα θα έπαιρνε όλες τις έδρες, θα εκπροσωπούσε τη μειοψηφία;
Διαχειριστή πολυκατοικίας βγάζουμε, κι απαιτούμε να είναι τουλάχιστο η πλειοψηφία παρούσα. Αλλιώς γίνεται ξανά συνέλευση.
Ακόμα και έτσι ο Μακρόν πήρε τον πούλο όπως λέει ο λαός. Τσάντισε τους ψηφοφόρους κι αυτοί τον ξέσκισαν. Καλά του έκαναν. Το πρόβλημα όμως παραμένει. Η Αριστερά έχει μεν άνοδο, τσακίστηκε η αλαζονεία του νεοφιλελέ καθάρματος, αλλά ο Μελανσόν είναι δεύτερος, ενώ έπρεπε να σαρώσει. Αυτό πρέπει να τους προβληματίσει.
Μεγάλο πρόβλημα επίσης είναι η άνοδος στους βουλευτές της ακροδεξιάς Λεπέν. Με δυο λόγια οι λιγότεροι που ψήφισαν επέλεξαν διάφορες μορφές της δεξιάς. Η πλειοψηφία των Γάλλων είναι αντίθετη στην αντεργατική πολιτική και το έδειξαν οι μαζικές κινητοποιήσεις. Δεν βρίσκουν όμως εκφραστή στην κάλπη.
Ενώ τα ΜΜΕ παίζουν το βρώμικο ρόλο εναντίον των φτωχότερων τάξεων, η ίδια η Αριστερά δεν μπορεί ακόμα να δει ποσοστά που μπορεί να ανατρέψουν τους αρνητικούς συσχετισμούς. Ίσως γιατί παλιότερα οι δήθεν Σοσιαλιστές κατάντησαν, όταν πήραν την εξουσία, ίδιοι και χειρότεροι με τους δεξιούς.
Αν νίκησε λοιπόν κάποιος, αυτός είναι η καχυποψία, όπως αυτή εκφράστηκε με την αποχή και την αποδοκιμασία του καθάρματος που λέγεται Μακρόν.
Υπάρχουν (όπως πάντα) πολλές πιθανότητες.
Να προσχωρήσει ο κόσμος μπροστά. Η αγανάκτηση από την άδικη πολιτική να φουντώσει και να μετατραπεί σε ένα επαναστατικό κίνημα.
Υπάρχει περίπτωση του πισωγυρίσματος. Ο Μακρόν να καλέσει τους Αριστερούς να βάλουν πλάτη κι αυτοί να το κάνουν. Η κουτάλα είναι γεμάτη μέλι. Αν γίνει κάτι τέτοιο φυσικά θα έχουμε εξαφάνιση των «Αριστερών». Βέβαια δεν είναι και τόσο πιθανό αυτό. Ο Τσίπρας αποτελεί αρνητικό παράδειγμα.
Υπάρχει πιθανότητα η αγανάκτηση να πάρει λάθος δρόμο και να έχουμε ακροδεξιούς και νεοφιλελέ ανθρωποφάγους να μάχονται για την κουτάλα. Πρέπει να γίνει σαφές από την Αριστερά πως Μακρόν και Λεπέν είναι ακριβώς το ίδιο. Διαφορετικοί εκφραστές της ίδιας πολιτικής. Ταυτόχρονα πως η Αριστερά είναι εντελώς αντίθετη και με τους δυο. Προς το παρόν δεν έπεισαν, αλλιώς το 54% που απαξίωσε τις εκλογές θα τους έδινε την πραγματική πλειοψηφία.
Ναι έγινε ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός. Το ταξίδι όμως είναι αρκετά μακρύ κι έχει χαθεί πολύς χρόνος οπότε κάποιοι πρέπει να επιταχύνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου