Δ. Κουφοντίνας: Αν, ιστορικά, η καταστολή είναι εγγεγραμμένη στο DNA της Δεξιάς, ιστορικά στο DNA της Αριστεράς είναι εγγεγραμμένη η αντίσταση, η ρήξη.

Επαναφέρουμε ένα απόσπασμα από άρθρο που είχε δημοσιευτεί στον ιστότοπο μας, σαν σήμερα το 2019 και είχε γράφει ο Δημήτρης Κουφοντίνας απ' τις φυλακές Κασσαβέτειας.

... Η καπιταλιστική αδηφαγία και βαρβαρότητα οξύνει την κατάσταση των  κοινωνικά αδύναμων. Και όσο χάνεται η κοινωνική συναίνεση, τόσο δυναμώνει η κοινωνική αντίσταση. Και όσο η νεολαία και οι εργαζόμενοι διεκδικούν όσα τους άρπαξαν και τους αρπάζουν, τόσο θα χρειάζονται τα άλλα μέσα.

Που, ιστορικά, είναι εγγεγραμμένα στο DNA της Δεξιάς. Και καθώς η σημερινή ηγεσία της δεν διαθέτει τα εργαλεία συναίνεσης των προκατόχων της, σε αυτά θα καταφύγει για να πειθαρχήσει την κοινωνία. Η κατασταλτική λογική, τόσο οικεία στην παράδοση της Δεξιάς, βρίσκει έτοιμους από καιρό αποδέκτες στο βαθύ κράτος. Και τώρα που η αστυνομική καταστολή συμφύρεται με τη δικαστική, πιστεύουν ότι είναι ο καιρός «όπου θα χορτασθούν ο χωροφύλακας και ο στρατοδίκης».

Ο καιρός της Δεξιάς όμως ήταν χορηγία της συριζαϊκής «αριστεράς». Για να επικρατήσει πολιτικά η ΝΔ, έπρεπε πρώτα να επικρατήσει ιδεολογικά. Έπρεπε η συριζαϊκή αριστερά να νομιμοποιήσει τις δεξιές «αξίες». Έπρεπε να δώσει «καλές» στρατιωτικές βάσεις στις ΗΠΑ, να κάνει «καλές» ιδιωτικοποιήσεις, να βγάλει «καλά» υπερπλεονάσματα. Έπρεπε να εξαλειφθεί η διαφορά μνημονιακής-αντιμνημονιακής πολιτικής, η διάκριση αριστερής-δεξιάς πολιτικής. Έπρεπε να νομιμοποιηθεί το «Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση», που η κοινωνία μετέφρασε «Όλοι Ίδιοι Είναι».

Ξεπλύθηκε έτσι η Δεξιά, ακόμη και στην πιο αχρεία και διεφθαρμένη της έκφανση, και λειάνθηκε το πολιτικό έδαφος για να μετακινηθούν εύκολα οι κρίσιμες εκλογικά μάζες, που άγονται αγελαία ανάλογα με το πού φυσούν οι άνεμοι της φάρσας που λέγεται αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Έπρεπε η αριστερά να γίνει κεντροαριστερά. Να μεταλλαχθεί σε κόμμα για όλους τους Έλληνες. Που μπορεί να ψηφίζει η εργάτρια στον Κολωνό και η εφοπλίστρια στο Κολωνάκι, ο τραπεζοϋπάλληλος και ο τραπεζίτης, ο εργάτης και ο εργοστασιάρχης. Που μπορεί να στηρίζει ο Σόιμπλε, ο Τραμπ και ο Νετανιάχου.

Όμως αυτό δεν είναι Αριστερά. Η Αριστερά είναι μια πολιτική δύναμη για τον λαό, που στέκεται απέναντι στην εγχώρια ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό. Αυτή η ταυτότητα δεν της έχει απονεμηθεί εξ ουρανού, αλλά επιβεβαιώνεται καθημερινά στην πράξη, στην ταξική σύγκρουση. Στην πάλη των ιδεών, στην προβολή των αντισυστημικών αξιών.

Αυτή είναι μια παλιά, ιστορική αλήθεια. Όπως και ότι τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε, από κανέναν σωτήρα και μεσσία. Ό,τι πετύχαμε ήταν με λαϊκή κινητοποίηση, με ευρεία συναρθρωμένη δράση που υπερβαίνει στενές περιχαρακώσεις, σε μια πολιτική στρατηγική ανατροπής.

Και αν, ιστορικά, η καταστολή είναι εγγεγραμμένη στο DNA της Δεξιάς, ιστορικά στο DNA της Αριστεράς είναι εγγεγραμμένη η αντίσταση, η ρήξη παντού: Στους χώρους της δουλειάς και της μάθησης. Στον δρόμο, εκεί όπου ο ίδιος ο λαός γράφει την ιστορία του.