“Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί ότι όταν η Ελλάς συμμετέχει εις το Ατλαντικόν Σύμφωνον μετά των μεγάλων δυνάμεων, αι οποίαι κατοικούνται από ελευθέρους δημοκρατικούς λαούς, αισθάνεται αυτή ασφαλεστέραν… Αι άλλαι θεωρίαι περί ειρηνεύσεων και ουδετερότητος… δεν έχουν καμία σχέσιν με το γεγονός αυτό”.
Πλαστήρας, 1952, για την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ.
“...το ΝΑΤΟ αποδείχθηκε ανίκανο να παρεμποδίσει την Τουρκία από την εξαπόλυση νέας βάρβαρης και απρόκλητης επίθεσης κατά της Κύπρου… Το ΝΑΤΟ δεν έχει επομένως λόγο ύπαρξης και δεν μπορεί να εκπληρώσει το σκοπό για τον οποίο συνεστήθη, αφού δεν μπορεί να αποτρέψει τον πόλεμο μεταξύ δύο μελών του....”
Καραμανλής, 1974, για την απόσυρση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ”.
“Έξι χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση Ράλλη αποφασίζει την επάνοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ στις 19 Οκτωβρίου 1980. Το σοβιετικό πρακτορείο ειδήσεων «Τας» μεταδίδει: «Η Ελλάδα ενέδωσε στις πιέσεις των Αμερικανών».
ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ εκφράζοντας την πλήρη και έντονη αντίθεση τους με την κυβερνητική απόφαση οργανώνουν μαζικά και μαχητικά συλλαλητήρια σε πολλές πόλεις τις Ελλάδας.
Σήμερα είναι γνωστή η στάση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώτος τσέλιγκας του γαλάζιου μαντριού τρόλαρε πρώτα τον Πλαστήρα και μετά τον εαυτό του.
Την ασφάλεια που υπόσχονταν ο Πλαστήρας την νιώσαμε στο πετσί μας. Την είδαμε καλά στην απώλεια της μισής Κύπρου, στα Ίμια και τα άλλα "γκρίζα" νησιά, στην ένταση με όλα τα γειτονικά κράτη, στους ανταγωνισμούς των εξοπλισμών, τη διαρκή και απροκάλυπτη επέμβαση στα εσωτερικά μας.
Καθόλου τυχαία όποτε χάνουμε έδαφος είμαστε στο ΝΑΤΟ. 1974, 1996 και συνεχίζουμε.
Ο Πλαστήρας έλεγε ανοησίες αλλά κι ο Καραμανλής δεν πήγαινε πίσω.
Το ΝΑΤΟ έχει σκοπό και λόγο ύπαρξης. Σκοπός του είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ΗΠΑ και μόνο. Τακτική του η χρησιμοποίηση των υποτελών “κρατών” και ειδικά των ενόπλων δυνάμεων τους ως επικουρικές και σε πολλές περιπτώσεις αναλώσιμες για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Οι πολυεθνικές όπλων είναι επίσης πολύ ευχαριστημένες με την ύπαρξη της διεθνούς τρομοκρατικής οργάνωσης. Οι ανταγωνισμοί ακόμα και μεταξύ συμμάχων, τους προσφέρουν απίστευτα κέρδη.
Οι υποταγμένοι οφείλουν απόλυτη υπακοή στον Πρόεδρο των ΗΠΑ και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί. Οφείλουν επίσης να αγοράζουν μόνο αμερικάνικα όπλα ή τουλάχιστο αυτά που κατασκευάζονται στο ΝΑΤΟ, ενώ εξωτερική και εσωτερική πολιτική διευθύνονται από τις Αμερικανικές υπηρεσίες.
Η ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ θα δημιουργήσει πρόβλημα τόσο στην ίδια όσο και σε μας. Όχι μόνο οι δυο χώρες δεν πρόκειται να έρθουν κοντύτερα, αλλά θα ξεσπάσει ένας ακόμα ανταγωνισμός που θα υποδαυλίζεται από την Αμερικανική διπλωματία. Το γνωστό σε όλους “Διαίρει και βασίλευε” θα ισχύσει σύντομα και στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Δεν μπορούμε λόγω πτώχευσης να ανταγωνιστούμε τους Τούρκους, άρα θα βρούμε εχθρό στα μέτρα μας. Φροντίζει το ΝΑΤΟ γι αυτό.
Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους, πως για τις ΗΠΑ “ο πόλεμος είναι δουλειά, και η δουλειά είναι καλό πράγμα”. Οι ΗΠΑ πρέπει να επεμβαίνουν παντού στον πλανήτη για να διατηρήσουν την ισχύ τους. Μάλιστα οι επεμβάσεις, όχι κατ' ανάγκη με πανάκριβες βόμβες και πυραύλους, θα γίνονται συχνότερες και εντονότερες, αφού η απληστία τους αυξάνεται δραματικά.
Το ΝΑΤΟ είναι ο λεμονοστύφτης των λαών. Τα κράτη μέλη εκτός από τις ΗΠΑ (και ίσως τη Βρετανία), οι λεμονόκουπες. Σκοπός μας, όσο μένουμε, είναι να ενισχύουμε την οικονομία των ΗΠΑ εις βάρος της δικής μας, κι αν χρειαστεί να πεθάνουμε, για τους Αμερικάνους.
Άλλωστε εμείς δεν ψηφίζουμε Πρόεδρο των ΗΠΑ μόνο "εκτελούμε εντολάς"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου