Πάντοτε γίνονταν υποκλοπές, λέει στέλεχος της γαλάζιας εγκληματικής οργάνωσης. Μας κοροϊδεύει μάλιστα λέγοντας «να προσέχουμε»! Ο ναζιάρης Βορίδης λέει πως πάντα υπήρχαν ανεξιχνίαστα εγκλήματα, υπονοώντας πως θα κουκουλώσουν κι αυτό το σκάνδαλο.
Πάντα υπήρχαν ρουφιάνοι, κλέφτες, βιαστές, φονιάδες, αλλά δεν είχαν πάντα πίσω τους ένα στρατό από καθάρματα που τους έκαναν μπουγάδα. Αυτό συμβαίνει επί Μητσοτάκη και άλλων καθαρμάτων. Πάντα υπήρχαν εγκληματίες, αλλά τώρα κυβερνούν. Πάντα υπήρχαν φασίστες κρυμμένοι στις αστικές συμμορίες, τώρα όμως ξεσάλωσαν.
Μας παρακολουθούσαν πάντοτε. Όλους μας. Αυτό όμως δε σημαίνει πως η ρουφιανιά είναι καλή, όπως ακριβώς είναι έγκλημα η δουλεία, η οποία κάποτε ήταν «θεσμός»! Για να το κάνω λιανά, πάντα υπάρχουν περιττώματα στο βόθρο, τώρα όμως ο βόθρος ξεχείλισε, πλημμύρισε και θα πνιγούμε στα σκατά, αν δεν κάνουμε κάτι.
Διεφθαρμένοι κυβερνήτες, τύραννοι, δικτάτορες, υπήρχαν και παλιότερα, πράγματι. Σε αυτές τις περιπτώσεις (λέει ο Μαρξ) ή επαναστατούμε ή σαπίζουμε και τελικά χανόμαστε. Οπότε ένας δρόμος υπάρχει για να γλυτώσουμε. Τους κρεμάμε ανάποδα, όπως το Μουσολίνι, κι ησυχάζουμε. Ή τους κόβουμε τα κεφάλια, όπως έκαναν οι Γάλλοι αστοί. Επιλογές υπάρχουν.
Οι δεξιοί, όσο θυμάμαι, λαμόγια ήταν και βέβαια λαμόγια παραμένουν. Επί Μητσοτάκη ξεσάλωσαν, κλέβουν με περισσότερη ορμή από πριν. Πάντοτε δεν ήταν προδότες; Δεν ήταν στην Κατοχή με τους Γερμανούς; Στο Μνημόνιο επίσης ήταν με τους Γερμανούς. Στο δημοψήφισμα είπαν το προδοτικό και υποτελές «ναι». Την Κύπρο ποιος την πούλησε;
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Γιατί η δουλειά των γαλάζιων παρασίτων είναι αυτή. Το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή. Της οικονομίας, της χώρας… της υγείας εσχάτως. Σκοπός λοιπόν είναι να δούμε τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των εγκλημάτων της δεξιάς. Αυτός δεν είναι να βγάλουμε τους γλυκανάλατους, που ακολουθούν την ίδια πολιτική.
Ο λόγος που ξεσάλωσαν είναι η ατιμωρησία. Αισθάνονται ασφαλείς. Έχουν κάνει τα βαφτιστήρια μπάτσους, ελέγχουν απόλυτα ΜΜΕ και δικαστές. Ξεχνάνε όμως πως οι δικτάτορες έτσι κάνουν πάντα. Έχουν τον απόλυτο έλεγχο. Πέφτουν όμως. Έτσι θα πέσουν κι αυτοί. Όχι από τα πλούσια αφεντικά και κανένα μεγαλοαστό συνεργάτη ή μπάτσο. Από τα θύματά τους θα συντριβούν, από το λαό, από τον κόσμο.
Όταν πέσουν, να απαιτήσουμε την εσχάτη των ποινών. Πρέπει να υπάρξει αποχουντοποίηση. Πραγματική αυτή τη φορά, μαζική. Γιατί δεν πρόκειται για λίγα χουντικά «σταγονίδια», πρόκειται περί ποταμού με λήμματα.
Όταν πέσουν αυτο που θα ερθει θα ειναι συνεχεια αυτου που έφυγε με άλλο περιτυλιγμα ίσως...
ΑπάντησηΔιαγραφή